مسلم ناصری از نویسندگان کودک و نوجوان کشورمان در پاسخ به این سوال که چگونه می توان عالم غیب را برای کودکان در قالب های هنری تبیین کرد تا بعدها این عالم برای کودک باورپذیر باشد به خبرنگار شبستان گفت: دنیای کودکان یک دنیای راحت است،.کودکان خیلی راحت مسایل را می پذیرند و پذیرش مسایل مختلف از سوی آنها بستگی به بیان مطلب دارد.
ناصری ادامه داد: در موقع مرگ عزیزان ما بزرگترها می دانیم که به عنوان مثال پدربزرگ و یا مادربزرگ از دست رفته است. باید به گونه ای این مطلب را به کودک بگوییم که درک کند. اگر بگوییم فرد فوت شده، مدتی به سفر رفته است، کودک مدام در انتظار آمدنش خواهد بود. بهتر است، در این مواقع فردی که فوت شده را به گلی تشبیه کنیم که خشک شده است و روزی دوباره سبز می شود.
وی با بیان اینکه به منظور اینکه کودک درک درستی از غیب و شهود داشته باشد باید از محسوسات استفاده کنیم، عنوان کرد: دنیای کودکان دنیای انتزاعی نیست. در تبیین مسایل برای کودکان باید به دنیای محسوسات برگردیم و از مثال هایی استفاده کنیم که کودک بتواند درک و نگاه بهتری نسبت به آن مسایل داشته باشد.
این نویسنده کودک و نوجوان با اشاره به اینکه باید مسایل را در قالب مثال برای کودکان توضیح دهیم، بیان کرد: درک برخی مسایل همچون انتظار، غیب و عصمت برای کودکان سخت است. آنها در دنیای انتزاعی نمی توانند به درک این مفاهیم برسند. بر این اساس باید این مسایل را در قالب مثال های ملموس بیان کنیم.
ناصری یکی دیگر از روش های تبیین عالم غیب برای کودکان را قصه گویی دانست و افزود: با قصه گویی، مسایل برای بچه ها ملموس و همچنین شیرین می شود. نکته دیگری که باید در تبیین عالم غیب برای کودکان لحاظ کنیم این است که قالب نباید تلخ باشد. ما باید از قالب شیرین استفاده کنیم تا حس خوشایند را به کودکان منتقل کنیم و آنها را با مسایل تلخ روبرو نکنیم. اگر بخواهیم عالم غیب را در قالب تلخ برای بچه ها توضیح دهیم، در آینده تاثیر منفی بر روی آنها می گذارد. هدف از داستان و فیلم برای کودکان این است که آنها در لحظه حال سرگرم شوند اما در آینده از آن داستان یا فیلم متاثر شوند.
این نویسنده کودک و نوجوان در پاسخ به این سوال که آیا نباید از جهنم برای کودکان سخن گفت، به خبرنگار شبستان گفت: اگر تنها برای کودک از مثبت ها صحبت کنیم و نگذاریم کودک بیفتد، او یاد نمی گیرد که بلند شود و در آینده نمی تواند زندگی کند. کودکانی که مواظبت بسیاری می شوند در آینده از عدم اعتماد به نفس و استقلال رنج می برند.
ناصری خاطرنشان کرد: بهشت و جهنم را باید در حد فهم و درک کودک تبیین کنیم. در این زمینه هم باید از مثال کودک استفاده کنیم. به کودک بگوییم اگر در مدرسه مشق هایت را ننویسی، اخطار می گیری و نمره منفی کسب می کنی. در این دنیا هم باید تلاش کنی که کارهای خوب انجام بدی تا اخطار نگیری.
وی تصریح کرد: اگر جهنم را جایی پر از آتش و عقرب و افعی ترسیم کنیم ، یک آدم بزرگ موضع می گیرد وای به حال یک کودک. در قرآن کریم هم اول بشیر را داریم و سپس نذیر، بنابراین نباید توبیخی برخورد کنیم بلکه باید در درجه اول تشویق را مدنظر داشته باشیم. باید در گام نخست برای کودک از مهر و مهربانی خداوند متعال و نعمت های او بگوییم.
نظر شما