محمدجواد گودینی نوشت: یکی از ویژگیهای اخلاقی پیامبرِ مهربانی(ص)، مشورت با دیگران و به کارگیری دیدگاهها و اندیشههای دیگران در کارهای گوناگون سیاسی و اجتماعی بوده است؛ رسول خدا(ص) که خود از خِردی بیهمتا برخوردار و به وحی نیز متصل بود، خود را از رایزنی با دیگران بی نیاز نمیدانست.
گودینی نوشت: شعر و ادب آیینی با درونمایه پشتیبانی از درون مایههای مذهبی، گفتمان شیعی و ستایش پیشوایان دین(ع) گسترش یافت و شاعران برجسته ای در این گستره در عصر صفوی درخشیدند.
گودینی در یادداشتی قیام امام حسین (ع) در واقعه کربلا و آنچه را که در عاشورا رخ داد در سرودههای معاصر به ویژه با تاکید بر سرودههای خوشدل تهرانی بررسی کرده و معتقد است: سرودههای این شاعر علاوه بر زیباییهای ادبی؛ جنبههای مختلف معرفتی از قیام عاشورا در کربلا را بیان میکند.
آنچه که در واقعه خیبر رخ داد بیمانند و مثال زدنی بود و هست؛ شکست بر پیکره یهودیان و نقش امام علی(ع) در این جریان از حقایق مسلم تاریخی است؛ با توجه به شرایط کنونی و آتش افروزی های کنونی اسراییل بیش از همیشه جای دارد که این رویداد تاریخی را تبیین کنیم.
گودین در خصوص ارزش و اهمیت علم و دانش در نگاه امام محمدباقر(ع)، گفت: دانشمندی که از دانش او بهرهبرداری شود و دیگران از آن مطالب استفاده کنند از هزار عابد، برتر و بافضیلت تر است. در حدیث دیگری از امام محمدباقر(ع) است که عالمی که مردم از علم او بهره بگیرند، از هفتاد هزار عابد بهتر است.
