رسول الله (ص) به فرمان خداوند مامور بود مودت و دوستی اهل بیت خود را به مردم اعلام کند که معیار تشخیص حق از باطل باشد و مکرر این معرفی در قرآن ذکر شده است؛ از جمله در سوره کوثر که فاطمه را خیر بینهایت معرفی میکند.
بی تردید حضرت خدیجه(س) یکی از ارکان استقرار اسلام در روی زمین است، این خود موضوع تاریخی مهمی است که نقش زنان را در بسط و حفظ دین نمایان می کند؛ نگاه دین به زن اینگونه است در اسلام که او را در کنار خط مقدم مبارزه با جهل و کفر و شرک نشانده است.
بزرگی و عظمت مقام عباس بن علی(ع) به گونه ای است که امامان معصوم علیهم السلام در موارد متعدد بر فداکاری ها، جانبازیها و عظمت شخصیت آن بزرگوار تأکید فرموده اند. امام سجاد(ع) در مورد ایشان میفرماید: «خداوند، عمویم عباس را رحمت کند که با ایثار و جانبازی، در راه برادرش جانبازی کرد تا آن که دستهایش قطع شد و خداوند به جای آن، دو بال به او داد که با آن ها به همراه فرشتگان در بهشت پرواز کند.
حضرت فاطمه(س) نور هدایت، صاحب انوار معرفت خدا و جامع فضایل برجسته انسانی است با وجود زندگی کوتاه و پر فراز و نشیب اش آکنده از رمز و رازهای شگفت انگیز عبودیت و بندگی بوده است.
هجرت تاریخی حضرت فاطمه معصومه(س) می تواند درس آموز، الگو و سرمشق باشد، این هجرت تداعی کننده یک حادثه تاریخی بزرگ نیز هست و نقش زن و بانوی عفیفه و مطیع اهل بیت (ع) را در رونق مکتب اسلام را نشان می دهد.
