تقابل آخرالزمانی ایران و بخش‌هایی از غرب

تقابل میان ایران و بخش‌هایی از غرب، نه صرفاً بر سر برنامه هسته‌ای یا موشک‌ها، بلکه بر اساس باورهای آخرالزمانی و چشم‌انداز «وارث زمین شدن» است. یک سوی این ماجرا وعده الهی و تحقق عدالت جهانی برای بندگان صالح است؛ سوی دیگر، پیش‌بینی جنگ نهایی و تحقق نقشه صهیونیستی-مسیحی.

به گزارش گروه دین و اندیشه خبرگزاری شبستان: سی‌ و سومین جلسه از سلسله‌ جلسات «قوم یهود در قرآن» با سخنرانی حجت‌الاسلام «محمدمهدی میرجلیلی» و با موضوع «وعده الهی و تقابل آخرالزمانی ایران و غرب» در سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی برگزار شد.

در قرآن کریم، خداوند در سوره انبیاء، آیه ۱۰۵ می‌فرماید: «وَلَقَدْ کَتَبْنَا فِی الزَّبُورِ مِن بَعْدِ الذِّکْرِ أَنَّ الْأَرْضَ یَرِثُهَا عِبَادِیَ الصَّالِحُونَ»؛ «هرآینه ما در زبور، پس از ذکر، نوشتیم که زمین را بندگان صالح من به میراث خواهند برد.» این آیه وعده‌ای روشن و معیار اخلاقی برای شایستگی حاکمیت بر زمین را مشخص می‌کند: عدالت، تقوا و بندگی صالح.

در باور شیعی، تحقق این وعده با ظهور امام مهدی(عج) و شکل‌گیری حکومت جهانی صالحان مرتبط است. زمین تنها به کسانی می‌رسد که عدالت، اخلاق و اصلاح جامعه را رعایت کنند و ناصالحان، حتی اگر قدرت و ثروت داشته باشند، شایستگی وارث شدن زمین را ندارند.

در سوی دیگر، بخشی از غرب، به ویژه میان پروتستان‌ها و انجلیست‌های محافظه‌کار و بخش‌هایی از صهیونیسم مذهبی، آخرالزمان را به شکل جنگ و تهدید می‌بینند. آنها معتقدند جهان در مسیر یک نبرد نهایی (آرماگدون) قرار دارد و تشکیل اسرائیل و ظهور مسیح پیش‌شرط آن است. سیاستمدارانی مانند مارکو روبیو و مایک پنس رهبران مذهبی مانند John Hagee, Hal Lindsey, Tim LaHaye آشکارا بر این باور هستند و حتی اعتقاد ایرانیان به ظهور مصلح جهانی را تهدیدی برای نظم موجود می‌بینند.

نکته قابل توجه این است که مارکو روبیو نه فقط برنامه هسته‌ای ایران، بلکه باورهای آخرالزمانی ایرانیان را تهدید اصلی می‌داند. او بیشتر از بحث‌های هسته‌ای یا موشکی، از چشم‌انداز ظهور یک مصلح جهانی و حکومت صالحان نگران است و این نشان می‌دهد که نگاه او و همفکرانش عمیقاً آخرالزمانی و جنگ‌آمیز است، نه صرفاً سیاسی یا نظامی.

نهادها و اندیشمندانی مانند Christians United for Israel (CUFI)، و نویسندگان معروف همچون Hal Lindsey با کتاب «The Late Great Planet Earth» و Tim LaHaye با مجموعه کتاب‌های «Left Behind» این نگاه را پررنگ کرده‌اند. در این جریان، افراد ناصالح به دلیل ظلم و فساد، شایستگی وارث شدن زمین را ندارند و آینده جهان در نبرد میان صالحان و ناصالحان تعریف می‌شود.

جالب آن است که روبیو، با اشاره به باور ایرانیان، ناخودآگاه تایید می‌کند که ایران بر اساس یک چشم‌انداز آخرالزمانی عمل می‌کند، حتی اگر او آن را تهدید بداند. همزمان، نگاه او و همفکرانش نیز آخرالزمانی است، اما محور آن جنگ و تهدید است، نه عدالت و اصلاح.

در نتیجه، تقابل میان ایران و بخش‌هایی از غرب، نه صرفاً بر سر برنامه هسته‌ای یا موشک‌ها، بلکه بر اساس باورهای آخرالزمانی و چشم‌انداز «وارث زمین شدن» است. یک سوی این ماجرا وعده الهی و تحقق عدالت جهانی برای بندگان صالح است؛ سوی دیگر، پیش‌بینی جنگ نهایی و تحقق نقشه صهیونیستی-مسیحی.

فیلم‌هایی مانند Left Behind و The Book of Eli تصویر ملموسی از این دو نگاه ارائه می‌کنند: یکی جنگ و آرماگدون، دیگری بازسازی زمین بر پایه عدالت و اخلاق. در هر دو جریان، افراد ناصالح از وارث شدن زمین محرومند، اما مسیر تحقق وعده کاملاً متفاوت است.

در نهایت، آیه قرآن نه تنها وعده الهی را یادآور می‌شود، بلکه معیار شایستگی برای حاکمیت بر زمین را مشخص می‌کند: عدالت، تقوا و بندگی صالح. تقابل امروز میان ایران و بخش‌هایی از غرب بازتاب اختلاف بنیادین در باورهای آخرالزمانی و مفهوم «وارث زمین بودن» است؛ جایی که عدالت و امید در یک سو و جنگ و تهدید در سوی دیگر قرار دارند.

کد خبر 1857180

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha