به گزارش خبرگزاری شبستان به نقل از حوزه، حجتالاسلام والمسلمین سید ساجد علی نقوی، رئیس شورای علمای شیعه پاکستان، به مناسبت روزهای جهانی «مهاجران» و «هجرت»، در پیامی با اشاره به بحرانهای انسانی معاصر تأکید کرده است: غزه، سوریه، لبنان، روهینگیا و بسیاری از دیگر مناطق جهان، امروز به نمونههای بارز قساوت انسانی و نقض فاحش حقوق بشر تبدیل شدهاند؛ جایی که انسانِ گرفتار بیعدالتی و نابرابری، گاه قربانی امواج سهمگین دریاها، گاه اسیر شبکههای قاچاق انسان و گاه محکوم به زندگی در اردوگاههای بیگاری و بردگی نوین میشود.
وی با بیان اینکه سرکشی و طغیان انسان، کرامت انسانی را به ورطه رسوایی و آوارگی کشانده است، افزوده است: اگرچه نبوت و رسالت الهی برای هدایت بشر، تأمین سعادت، شکلدهی به زندگی شایسته و ایجاد جامعهای سالم و نیز حمایت از مهاجران نقشی بنیادین ایفا کردهاند، اما با این همه، پیامبر اکرم حضرت محمد مصطفی صلیالله علیه وآله وسلم، دیگر پیامبران، اوصیا و بندگان صالح خدا نیز در مسیر دفاع از انسانیت، خود طعم تلخ هجرت و رنجهای طاقتفرسای آن را چشیدهاند.
این عالم برجسته پاکستانی با اشاره به آمارهای جهانی گفته است: بر اساس دادههای منتشرشده در سالهای اخیر، بیش از ۱۲۰ میلیون انسان بهدلیل جنگها، درگیریها، ظلم و ستم و همچنین پیامدهای تغییرات اقلیمی، ناگزیر به ترک خانه و کاشانه خود شدهاند.
وی در ادامه با تحلیل ریشههای این فاجعه انسانی تصریح کرده است: آنچه امروز انسان را در قالب مهاجر، آواره و بیپناه میبینیم، نتیجه سقوط او از جایگاه والای انسانیت و غلبه روحیه شیطانی و سرکش است؛ وضعیتی که نهتنها فرد را در تاریکی و ظلمت فرو میبرد، بلکه چنان کوههایی از ستم بر بشریت تحمیل میکند که فجایع انسانی امروز در غزه، سوریه، لبنان، روهینگیا و دیگر مناطق جهان، گواه روشن آن است.
وی با اشاره به هجرت نبوی (صلی الله علیه وآله وسلم) افزوده است: پیامبر اکرم صلیالله علیه وآله وسلم اصولی ماندگار برای سعادت و کرامت بشر به یادگار گذاشتند که اگر بشریت به آنها پایبند میماند، امروز جهان میتوانست واقعاً به جامعهای متمدن و انسانی تبدیل شود؛ اما افسوس که نظامهایی که بشر برگزیده، بهدلیل کاستیها و ناکارآمدیهای بنیادین، خود انسانیت را شرمنده و آواره ساختهاند.
رئیس شورای علمای شیعه پاکستان با انتقاد از ناکامی نظامهای معاصر گفته است: هرچند دنیای مدرن برای پاسداشت حرمت انسان، قوانین، ضوابط و نهادهای بینالمللی متعددی ایجاد کرده است، اما در مهار سرکشی و ظلم ناکام مانده و همین امر، نشانهای روشن از شکست ساختاری این نظامهاست. پیامد این ناکارآمدی آن بوده که نیازها و منابع انسانی روزبهروز محدودتر شده، عرصه زندگی تنگتر گشته و آزادیها و حقوق اساسی بشر با انواع محدودیتها مواجه شده است. انسان آزاد آفریده شده و در جوامع، انسانهای نیک و شایسته نیز وجود دارند، اما فساد و اختلال در ساختارها، حتی آنان را نیز ناتوان و درمانده کرده است.
وی در پایان خاطرنشان کرده است: از یکسو، مردم بهسبب ظلم و ستم در سرزمینهای مادری خود به آوارگی کشیده میشوند و از سوی دیگر، نابرابری، بیعدالتی، بیکاری و فقر، آنان را به مهاجرتهای غیرقانونی و پرخطر وادار میکند. هر از چند گاه، شاهد آن هستیم که افراد بیپناه از کشورهای مختلف، یا در آبهای یونان جان میبازند، یا قربانی قاچاقچیان بیرحم انسان میشوند و یا در اردوگاههای بیگاری، زندگیای آکنده از رنج و محرومیت را تحمل میکنند. از اینرو، حل این بحرانها تنها با اصلاح ریشهای نظامها و رفع نارساییهای ساختاری امکانپذیر است.
نظر شما