به گزارش خبرگزاری شبستان، پاپ لئون چهاردهم رهبر کلیسای کاتولیک و حاکم دولتشهر واتیکان که به دعوت رجب طیب اردوغان، رئیس جمهوری ترکیه، ششم آذر وارد این کشور شد، امروز شنبه هشتم آذر ۱۴۰۴ از موزه و مسجد آبی یا سلطان احمد استانبول بازدید کرد.
پاپ لئو چهاردهم را محمد نوری ارسوی، وزیر فرهنگ و گردشگری ترکیه، امرالله تونجل، مفتی استانبول، و مسئولان مسجد همراهی کردند.
هدف اصلی این سفر، بزرگداشت ۱۷۰۰ سالگی شورای نیقیه است؛ شورایی که نقطه عطفی در تاریخ مسیحیت و از مهمترین شوراهای مورد تأیید کلیسای ارتدوکس شرقی به شمار میرود. پاپ در این مراسم در کنار پاتریارک بارتولومئو اول، رهبر معنوی مسیحیان ارتدوکس جهان، به نیایش مشترک خواهد پرداخت که اقدامی نمادین در راستای تحکیم روابط میان کلیسای کاتولیک و ارتدوکس است.
بر اساس برنامه واتیکان، پاپ لئو همچنین از مسجد آبی استانبول (مسجد سلطان احمد) بازدید میکند؛ اما برخلاف برخی از پاپهای پیشین، از ایاصوفیه بازدید نخواهد کرد.
پاپ لئو چهاردهم، رهبر کلیسای کاتولیک و حاکم دولتشهر واتیکان است. او پساز درگذشت پاپ فرانسیس در ۸ می ۲۰۲۵ توسط کُنکلاو پاپ به این سمت انتخاب شد. او نخستین فرد از آمریکای شمالی است که بهعنوان پاپ انتخاب میشود و نخستین پاپی است که از زمان آدریان چهارم از یک کشور انگلیسیزبان انتخاب شده است. همچنین نخستین پاپ دو ملیتی (آمریکایی و پرویی) است.
نگاهی به مسجد سلطان احمد (مسجد آبی استانبول):
ساخت مسجد سلطان احمد استانبول(مسجد آبی) در سال ۱۶۰۹ آغاز شد و پس از هفت سال و پنج ماه تلاش بیوقفه، در ژوئن ۱۶۱۷ افتتاح گردید. این پروژه عظیم زیر نظر معمار برجسته عثمانی، «صدفکار محمد آغا»، اجرا شد و از همان ابتدا نه تنها یک عبادتگاه، بلکه مجموعهای اجتماعی ـ فرهنگی شامل مدرسه، بازار، حمام، بیمارستان و آشپزخانه را در بر میگرفت؛ الگویی از شهر اسلامی که مسجد در مرکز آن قرار دارد.
ویژگی منحصربهفرد مسجد، شش مناره آن است که در زمان خود ابتکاری بزرگ محسوب میشد. چهار مناره با سه بالکن و دو مناره با دو بالکن، آسمان استانبول را شکافتهاند و نگاه هر بینندهای را به خود جذب میکنند. گنبد اصلی مسجد با ارتفاع ۴۳ متر و قطر ۲۳.۵ متر، بر روی چهار ستون عظیم موسوم به «پای فیل» قرار دارد و یکی از اوجهای معماری کلاسیک عثمانی به شمار میرود.
درون مسجد با بیش از ۲۱ هزار کاشی فیروزهای تولید شده در ایزنیک و کوتاهیا آذین شده است. این کاشیها با نقوش گلهای لاله، میخک و زنبق، فضایی روحانی و شاعرانه به بنا بخشیدهاند و به همین دلیل مسجد به نام «مسجد کبود یا آبی» شهرت یافته است. نور طبیعی از ۲۶۰ پنجره وارد شبستان میشود و با انعکاس بر روی کاشیها، فضایی خیرهکننده از رنگ و روشنایی میآفریند. خوشنویسیهای سید قاسم گوباری دیاربکری نیز زینتبخش دیوارها و محراب است.
این مسجد در سال ۱۹۸۵ در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شد و امروز یکی از مهمترین مقاصد گردشگری مذهبی جهان اسلام به حساب میآید. گنجایش ۱۲ هزار نمازگزار، این بنا را به یکی از بزرگترین مساجد جهان بدل کرده است. در ایام تابستان روزانه نزدیک به ۲۰ هزار نفر و در زمستان حدود ۱۰ هزار نفر از آن بازدید میکنند.
این مسجد همچنان همانند گذشته، محل اقامه نمازهای جماعت و برگزاری مناسبتهای مذهبی است. در عین حال، بهعنوان یک نماد فرهنگی و توریستی، نقش مهمی در پیوند گذشته و حال استانبول ایفا میکند. حیاط پر از لالههای آن در بهار، جلوهای از ظرافت عثمانی را بازآفرینی کرده و نشان میدهد که این بنا صرفاً یک میراث تاریخی نیست، بلکه بخشی زنده از حیات شهری و دینی استانبول امروز است.
نظر شما