به گزارش خبرگزاری شبستان به نقل از عربی۲۱، روزنامههای آمریکایی پیروزی زهران ممدانی در انتخابات شهرداری نیویورک را به عنوان یک رویداد سیاسی محوری که چشمانداز داخلی را تغییر داد و حضور چپها را در قلب قدرت تثبیت کرد، پوشش دادند.
این پوشش بر نمادگرایی این پیروزی، چالشهای بالقوه آن و تغییراتی که در گفتمان عمومی، به ویژه در مورد نمایندگی مسلمانان، مهاجران و طبقه کارگر در زندگی سیاسی شه، نشان میدهد، متمرکز بود.
نیویورک تایمز در گزارشی نوشت که چگونه ممدانی با وجود دیدگاههای بهشدت مترقی خود که نخبگان تجاری را نگران کرده بود، توانست در انتخابات شهرداری پیروز شود.
این گزارش تأکید کرد که چگونه او یک ائتلاف سیاسی گسترده شامل چپ مترقی، رهبران حزب و متحدان تجاری ایجاد کرد و بر انتقادات مخالفان خود و جنجال پیرامون موضع طرفدار فلسطین خود غلبه کرد.
این روزنامه در گزارش خود اعلام کرد که ممدانی در ساعات اولیه صبح پس از انتخابات مقدماتی ژوئن خواب بود که تماسها شروع به سرازیر شدن کرد. در کنار پیامهای تبریک، نشانههایی از چالشهای قریبالوقوع نیز وجود داشت. این دموکرات سوسیالیست جوان موفق شده بود فرماندار سابق اندرو کومو را در یک آشوب سیاسی غافلگیرکننده در نیویورک شکست دهد، آشوبی که حتی خود ممدانی هم پیشبینی نکرده بود.
این روزنامه خاطرنشان کرد که باوجود نارضایتی برخی از چهرههای برجسته در تشکیلات سیاسی و اقتصادی که پس از انتخابات مقدماتی با ممدانی و تیم کوچکش تماس گرفته بودند، او موفق شد نظم مستقر را به چالش بکشد و ائتلافی غیرمنتظره ایجاد کند که جوانان مترقی و بخشهایی از جمعیت خشمگین از افزایش هزینههای زندگی را گرد هم آورد، اگرچه مبارزات انتخاباتی او با حمایت کمتر از ۱ درصد آغاز شد.
این روزنامه توضیح داد که ممدانی پس از سفری پر از شگفتی، در ۳۴ سالگی، جوانترین شهردار قرن و اولین مسلمان و آسیای جنوبی شد که این سمت را به دست گرفت. این امر با یک کارزار پشت صحنه که شامل عذرخواهی، ارتباط دقیق با چهرههای تشکیلاتی و تلاشهای حسابشده برای کاهش ترس نخبگان بود، تقویت شد و او را قادر ساخت تا حملات سیاسی را تحمل کند و با کمترین هزینه به رفتارهای هیجانی و احساساتی پایان دهد.
این روزنامه گزارش داد که ممدانی یک سال قبل، به عنوان یک شهروند عادی که در هفت سالگی به نیویورک مهاجرت کرده بود، مبارزات انتخاباتی خود را در کافهای در آستوریا آغاز کرد. او با رقابت شدید و مواضع بحثبرانگیزی در مورد پلیس و اسرائیل روبرو شد و هدفش ارائه الگویی از یک کمپین چپگرای قوی بود، نه لزوماً برای پیروزی.
کمپین او با تمرکز بر بحران مسکن وتعامل مستقیم با رأیدهندگان، با دور زدن رسانهها و نهادهای سنتی، به یک پدیده تبدیل شد. او استراتژی «هدیه متس» را اتخاذ کرد و رویدادهای مردمی مانند مسابقه جستجو و مسابقات فوتبال در جزیره کانی را سازماندهی کرد.
در مقابل، کومو با تکیه بر پول و نفوذ، ۲۵ میلیون دلار برای حمایت از مبارزات انتخاباتی خود هزینه کرد. در شب انتخابات مقدماتی، ممدانی در دور اول پیروز شد و پیروزی خود را بر میلیاردرها و ثروت عظیم آنها و مقاماتی که منافع شخصی خود را بر منافع عمومی اولویت میدهند، اعلام کرد. او از گفتگویی با کومو در مورد متحد کردن شهر پرده برداشت، اگرچه این احساسات تنها هشت ساعت طول کشید.
این روزنامه گزارش داد که پاتریک گاسپارد که در اواخر انتخابات مقدماتی به عنوان مشاور به ممدانی پیوسته بود، خود را در معرض بمباران پیامهای نگرانکنندهای از سوی چهرههای برجستهای یافت که تواناییهای او را زیر سوال میبردند.
ممدانی و تیمش خسته شده بودند و مجبور شدند تعداد اعضای خود را دو برابر کنند و نقشها را دوباره توزیع کنند، و در هر مرحله یک تیم امنیتی او را همراهی میکرد. پس از انتخابات، او حمایت برخی از اتحادیهها و رهبران حزب را جلب کرد، در حالی که دیگران از ترس گرایشهای چپگرایانهاش مردد بودند.
در همین حال، آدامز شروع به بازیابی قدرت خود کرد و کومو به عنوان یک نامزد مستقل دوباره وارد رقابت شد. پس از انتخابات، ممدانی برای جشن عروسی خود به اوگاندا سفر کرد، اما بلافاصله پس از یک حادثه تیراندازی که منجر به کشته شدن یک افسر پلیس مسلمان بنگلادشی شد، بازگشت. او مستقیماً در فرودگاه با خانواده افسر ملاقات کرد. ممدانی در یک کنفرانس مطبوعاتی، کومو را به دلیل سوءاستفاده سیاسی از این حادثه مورد انتقاد قرار داد و موضع خود درباره پلیس را توضیح داد و آن لحظه را اولین باری توصیف کرد که واقعاً احساس کرد شهردار نیویورک است.
این روزنامه نتیجه گرفت که ممدانی قبل از انتخابات، ائتلاف خود را مستحکم کرده بود، واقعیتی که با پر شدن ورزشگاه فارست هیلز در کوئینز و حضور برنی سندرز و الکساندریا اوکازیو-کورتز در کنار رهبران هوکول و مجلس ایالتی آلبانی، متحد پشت سر نامزد دموکراتها، آشکار شد.
این روزنامه گزارش داد که ممدانی میدانست هیچ شهرداری نمیتواند بدون حمایت نخبگان تجاری، نیویورک را رهبری کند. با نزدیک شدن به انتخابات سراسری، او شروع به تماس با چهرههای برجستهای مانند لری فینک و همیلتون ای. جیمز کرد و تأکید کرد که مواضع اصلی او تغییر نخواهد کرد، اما از آنها مشاوره میگیرد و در مورد سیاستهای خاصی مانند مالیات، مراقبت از کودکان و حمل و نقل عمومی انعطافپذیری نشان میدهد.
ممدانی در جلسهای با «انجمن نیویورک بهتر» پس از تیراندازی، مراتب تسلیت خود را به آقای رودین، که پدرش از بنیانگذاران این انجمن بود، ابراز کرد. او با پیشنهاد تغییرات نظارتی برای تسریع ساخت و ساز، شرکتکنندگان را غافلگیر کرد که تأثیر مثبتی بر آنها گذاشت.
ممدانی با همکاری با فرماندار کتی هاکال در زمینه مراقبت از کودکان و پلیس، به دنبال کاهش تنشها در حزب بود. این دو به توافقی رسیدند که او را در انتصاب کمیسر جسیکا تیش دخیل کند. او از عصبانیت برخی از سازمانهای یهودی به دلیل استفاده از عبارت «جهانی کردن انتفاضه» و مواضعش در مورد اسرائیل، محتاط بود.
این روزنامه نتیجه گرفت که ممدانی قبل از انتخابات، ائتلاف خود را مستحکم کرده بود، واقعیتی که با پر شدن ورزشگاه فارست هیلز در کوئینز و حضور برنی سندرز و الکساندریا اوکازیو-کورتز در کنار رهبران هوکول و مجلس ایالتی آلبانی، متحد پشت سر نامزد دموکراتها، آشکار شد.
چالشهای اصلی ممدانی
واشنگتن پست گزارشی با عنوان «ممدانی شهردار نیویورک شد: چه چالشهایی پیش رو است؟» منتشر کرد و خاطرنشان کرد که انتخاب زهران ممدانی، یک سوسیالیست دموکرات، به عنوان اولین شهردار مسلمان شهر، نتیجه موفقیت او در ایجاد انگیزه در رأیدهندگان جدید، جوان و ناراضی بوده است. او با چالشهایی از جمله مدیریت شهری با بودجه هنگفت، جلب حمایت فرماندار و مجلس قانونگذاری و مقابله با تهدیدات ترامپ و اختلافات بین دموکراتها در مورد سیاستهای چپگرایانهاش روبرو خواهد شد.
این روزنامه در گزارشی نوشت که زهران ممدانی، ۳۴ ساله، اندرو کومو، فرماندار سابق نیویورک، که پس از شکست در انتخابات مقدماتی دموکراتها به عنوان نامزد مستقل وارد رقابت شده بود، و کرتیس اسلوا، نامزد جمهوریخواه را شکست داد. در همین حال، دونالد ترامپ، رئیسجمهور منتقد سرسخت ممدانی، در آستانه انتخابات در آخرین لحظه از کومو حمایت کرد.
این روزنامه گزارش داد که پیروزی ممدانی ناشی از ارتباط قوی او با رأیدهندگان، استفاده ماهرانه او از رسانههای اجتماعی و وعده او در مورد سیاستهای پوپولیستی از جمله مراقبت از کودکان همگانی و حمل و نقل رایگان اتوبوس است.
پیروزی ممدانی ناشی از ارتباط قوی او با رأیدهندگان، استفاده ماهرانه او از رسانههای اجتماعی و وعده او در مورد سیاستهای پوپولیستی از جمله مراقبت از کودکان همگانی و حمل و نقل رایگان اتوبوس است.
این روزنامه افزود که ممدانی وظیفه اجرای دستور کار بلندپروازانه خود را که مستلزم حمایت مجلس قانونگذاری ایالت و یک فرماندار میانهروتر است، علاوه بر مواجهه با حملات ترامپ و حزب دموکرات که بر سر سیاستهای چپگرایانه او دچار اختلاف شده است، بر عهده خواهد داشت.
این روزنامه توضیح داد که پس از ادای سوگند در اول ژانویه، او مسئولیت شهری با بودجهای نزدیک به ۱۱۶ میلیارد دلار، نیروی کاری بالغ بر ۳۰۰ هزار کارمند و جمعیتی بالغ بر ۸ میلیون نفر را بر عهده خواهد گرفت که با توجه به تجربه محدودش پس از چهار سال حضور در مجلس قانونگذاری، با چالشهای قابل توجهی روبرو است.
برخی از پیشنهادات او شامل ثابت نگه داشتن اجاره بها برای برخی از ساکنان، رایگان کردن اتوبوسها، ارائه خدمات مراقبت از کودکان به صورت همگانی، افزایش حداقل دستمزد و ایجاد فروشگاههای مواد غذایی متعلق به شهر با قیمتهای عمده فروشی است.
با این حال، این ابتکارات نیاز به حمایت فرماندار کتی هوچول، قانونگذاران و شورای شهر و همچنین یک تیم اجرایی و سازوکارهای تأمین مالی دارد.
این روزنامه همچنین توضیح داد که ممدانی به دنبال جمعآوری ۹ میلیارد دلار درآمد جدید با افزایش مالیات بر ثروتمندان و شرکتها است، افزایشی که نیاز به تأیید قانونگذاری دارد. درحالی که هوچول با افزایش مالیات مخالف است.
این روزنامه تأکید کرد که ممدانی تحت فشار خواهد بود تا توانایی خود را برای همکاری با فرماندار و مجلس قانونگذاری برای تحقق وعدههایش، مانند مراقبت از کودکان به صورت همگانی، نشان دهد.
این روزنامه به تهدیدهای مکرر ترامپ مبنی بر قطع بودجه فدرال از نیویورک در صورت پیروزی ممدانی اشاره کرد و او را کمونیست خواند. این روزنامه تأکید کرد که ممدانی یک سوسیالیست دموکرات است، نه یک کمونیست، و بودجه عملیاتی این شهر به ۷.۴ میلیارد دلار بودجه فدرال برای سال مالی ۲۰۲۶ متکی است که ۶.۴ درصد از کل هزینههای آن را تشکیل میدهد.
این روزنامه افزود که مقامات شهری حتی قبل از پیروزی ممدانی، خود را برای کاهشهای احتمالی از سوی دولت ترامپ آماده میکردند. دولت ۱۸ میلیارد دلار از هزینههای زیرساختی را مسدود کرده است و ممدانی با اشاره به تجربیات شهرهای کالیفرنیا در مخالفت با سیاستهای ترامپ، قول داده بود که در هر فرصتی با او مقابله کند.
ممدانی در مصاحبهای با نیویورکر تصریح کرد که اقدامات ترامپ علیه کمکهای مالی به زیرساختها و استقرار گارد ملی، نه شخصاً متوجه او، بلکه متوجه شهر است. کارشناسان خاطرنشان کردند که هرگونه کاهش بودجه در نیویورک میتواند بر حوزههای انتخابیه اطراف تأثیر بگذارد و بر نتایج انتخابات میاندورهای ۲۰۲۶ تأثیر بگذارد.
این روزنامه توضیح داد که ممدانی با لتیتیا جیمز، دادستان کل نیویورک، که علیه دولت ترامپ اقامه دعوی کرده و از مخالفان سرسخت سیاستهای آن بوده است، همسو است.
این روزنامه گزارش داد که ممدانی در مصاحبهای با نیویورکر تصریح کرد که اقدامات ترامپ علیه کمکهای مالی به زیرساختها و استقرار گارد ملی، نه شخصاً متوجه او، بلکه متوجه شهر است. کارشناسان خاطرنشان کردند که هرگونه کاهش بودجه در نیویورک میتواند بر حوزههای انتخابیه اطراف تأثیر بگذارد و بر نتایج انتخابات میاندورهای ۲۰۲۶ تأثیر بگذارد.
این روزنامه افزود که دموکراتها در مورد حمایت از ممدانی دچار اختلاف نظر هستند. برخی تمرکز او بر مقرونبهصرفه بودن و استفادهاش از رسانههای اجتماعی را تحسین میکنند، در حالی که برخی دیگر نگرانند که هویت او به عنوان یک سوسیالیست دموکرات میتواند میانهروها و دموکراتهای آسیبپذیر را از خود دور کند، به ویژه با توجه به اینکه او اولین شهردار مسلمان شهری با بزرگترین جمعیت یهودی و مسلمان در ایالات متحده آمریکا است و موضع او در مورد اسرائیل بسیار بحثبرانگیز بوده است.
در پایان، این روزنامه نوشت که برخی از دموکراتها تا زمانی که مواضع ممدانی در مورد مسائل حساس روشنتر نشود، همچنان تردید خواهند داشت و پیروزی او میتواند نامزدهای جوانتر و چپگراتر را به خود جذب کند.
سخنرانی پیروزی
نیوزویک گزارشی با عنوان «سخنرانی پیروزی زهران ممدانی» منتشر کرد که پیروزی زهران ممدانی و اهمیت امید و عدالت اجتماعی در سیاستهای او را برجسته میکرد. او بر تعهد خود به حقوق کارگران و مهاجران و مخالفتش با سیاستهای دونالد ترامپ تأکید کرد.
این روزنامه در گزارشی سخنرانی زهران ممدانی را نقل میکند: دوستان من، از شما متشکرم. خورشید در شهر ما غروب کرده است، اما همانطور که یوجین دبس گفت، «من میتوانم طلوع روز بهتری را برای بشریت ببینم.»
«دهههاست که ثروتمندان و قدرتمندان به طبقه کارگر نیویورک گفتهاند که قدرت در دست آنها نیست و انگشتان خسته آنها اجازه نیافتهاند افسار آن را به دست گیرند. با این حال، در ۱۲ ماه گذشته، شما جرات کردهاید رویای چیزی بزرگتر را در سر بپرورانید، شجاعانه آن را دنبال کردهاید و یک سلسله سیاسی را سرنگون کردهاید و به آنها اختیار تغییر، رویکردی جدید به سیاست، شهری که توانایی آن را دارد و دولتی که واقعاً عمل میکند، را دادهاید.»
این روزنامه گزارش داد که ممدانی از نسل بعدی نیویورکیها، صاحبان حقوق فراموششده، مهاجران، مغازهداران، رانندگان تاکسی، پرستاران و آشپزها تشکر کرد و تأیید کرد که شهر و دموکراسی آن متعلق به همه آنهاست.
او همچنین از بیش از ۱۰۰ هزار داوطلب تیم انتخاباتیاش، والدین و همسرش قدردانی و تأکید کرد که امید همچنان زنده است و نیویورکیها با وجود سختیها و تبلیغات خصمانه، بر استبداد، پولهای کلان، ایدههای کوچک و ناامیدی غلبه کردهاند و او را با هم انتخاب کردهاند.
ممدانی توضیح داد که پیروزی فردی نیست، بلکه جمعی است و آنها از دوران قدیم به دوران جدید حرکت کردهاند و خواستار ارتباط شفاف در مورد آنچه این دوران جدید ارائه میدهد و به چه کسی ارائه میدهد، شدند.
او افزود که در این دوران جدید، رهبران نیویورک چشمانداز جسورانهای را نشان خواهند داد که فراتر از بهانهها است و دستور کار بلندپروازانهای برای رسیدگی به بحران هزینه زندگی، از جمله توقف اجاره بها برای بیش از دو میلیون مستاجر، بهبود خدمات اتوبوسرانی و مراقبت جامع از کودکان، دارند.
همچنین این دوران، دوران بهبود مستمر از طریق استخدام هزاران معلم، کاهش اتلاف بوروکراتیک و تقویت امنیت و عدالت، در عین مبارزه با تفرقه و نفرت خواهد بود.
ممدانی توضیح داد که پیروزی فردی نیست، بلکه جمعی است و آنها از دوران قدیم به دوران جدید حرکت کردهاند و خواستار ارتباط شفاف در مورد آنچه این دوران جدید ارائه میدهد و به چه کسی ارائه میدهد، شدند.
این روزنامه توضیح داد که ممدانی تأیید کرد که نیویورک نوری در تاریکی سیاسی خواهد بود و از همه ساکنان این شهر از جمله مهاجران و جوامع متنوع، حمایت میکند و در برابر یهودستیزی و اسلامهراسی خواهد ایستاد.
آغاز دوران ممدانی
نیویورکر گزارشی با عنوان «آغاز دوران ممدانی» منتشر کرد و در آن اشاره کرد که ایده زهران ممدانی برای نامزدی شهرداری نیویورک از سال ۲۰۲۱ آغاز شد، زمانی که اریک آدامز با اختلاف کمی در انتخابات مقدماتی پیروز شد و خود را به عنوان یک افسر پلیس سابق که به قانون و نظم سنتی اعتقاد دارد، معرفی کرد. در آن زمان، ممدانی احساس دلسردی کرد و نامزدی خود را به دلیل سن کمش غیرواقعی دانست، همانطور که همکارش کنی بورگوس روایت کرده است.
این مجله به مدیریت آدامز که با اتهامات فساد خدشهدار شده بود، اشاره کرد، اما او از پیگیری قضایی به دلیل عقد قرارداد با دونالد ترامپ پس از انتخاب مجدیدش نجات یافت.
این گزارش افزود که اندرو کومو، فرماندار سابق که در پی اتهامات آزار و اذیت و سوءاستفاده از قدرت استعفا داد، خلاء سیاسی را فرصتی برای بازگشت به قدرت دید. او از این مقام و نیویورکیها ابراز انزجار کرد و با لفاظیهای اسلامهراسانه به ممدانی حمله کرد.
این مجله گزارش داد که ممدانی با ارائه یک دیدگاه سیاسی کمتر فاسد، در انتخاباتی با بالاترین میزان مشارکت در نیم قرن گذشته، نظر رأیدهندگان را جلب کرد. در زمانی که به نظر میرسید رهبران دموکرات در زیادهرویهای دوران ترامپ همدست هستند، ممدانی پیام خالص امید را ارائه داد و شباهتهای بین ترامپ، کومو و آدامز را برجسته کرد و استدلال کرد که سابقه طولانی کومو یک نقطه ضعف است، نه یک مزیت.
این مجله توضیح داد که ممدانی مبارزات انتخاباتی خود را بر توانایی دولت ثروتمندترین شهر در ثروتمندترین کشور برای انجام کارهای بیشتر برای ساکنانش متمرکز کرده است. در حالی که مخالفانش آن را ورشکسته و آشفته به تصویر میکشیدند، او از آن به عنوان مکانی زیبا و پر از زندگی و پتانسیل، باوجود بیعدالتیهایش، یاد میکرد.
او یک دیدگاه سینمایی از شهر ارائه داد، جایی که میتوان با دختری که از طریق یک برنامه ملاقات کرده ازدواج کرد، با سالمندان تای چی تمرین کرد، در شب سال نو شنا کرد یا در یک شب تابستانی در منهتن قدم زد.
این مجله خاطرنشان کرد که این تصویر مثبت، سبک سیاسی تند او را تکمیل میکند. او از رویارویی عمومی لذت میبرد و با اشاره به کار مشاورهای مبهم خود، با گفتن «عزیزم، لیست مشتریانت را منتشر کن» کومو را مسخره میکرد.
وقتی از او خواسته شد انتقادش از اسرائیل را تعدیل کند، عقبنشینی نکرد. این ویژگیها جوانان را متقاعد کرد که او میتواند به وعدههایش، مانند حمل و نقل رایگان اتوبوس، توقف اجاره بها و مراقبت از کودکان از شش هفتگی، عمل کند. پیشنهادات کومو وعدههای توخالی، مانور سیاسی و بیتوجهی به اقدامات اسرائیل در غزه بسیار ناامیدکننده بود.
وقتی از او خواسته شد انتقادش از اسرائیل را تعدیل کند، عقبنشینی نکرد. این ویژگیها جوانان را متقاعد کرد که او میتواند به وعدههایش، مانند حمل و نقل رایگان اتوبوس، توقف اجاره بها و مراقبت از کودکان از شش هفتگی، عمل کند. پیشنهادات کومو وعدههای توخالی، مانور سیاسی و بیتوجهی به اقدامات اسرائیل در غزه بسیار ناامیدکننده بود.
این مجله به حمایت دیرهنگام حزب دموکرات نیویورک از ممدانی، مشابه حکیم جفریز، اشاره کرد، در حالی که شومر و گیلیبرند از حمایت از او خودداری کردند با این حال، باراک اوباما، رئیس جمهور سابق، از ماه ژوئن دو بار با او تماس گرفته بود.
کتی هوکال، فرماندار میانهرو، نیز در یک تجمع انتخاباتی برای حمایت از او حاضر شد، با وجود اینکه جمعیت شعار میدادند «از ثروتمندان مالیات بگیرید!» قبل از اینکه ممدانی دستش را روی صحنه بلند کند و با تشویق پرشور روبرو شود.
این مجله خاطرنشان کرد که ممدانی، که دو سال پیش نماینده ایالتی فرعی در آلبانی بود، هنگام اعتراض به آتشبس در مقابل خانه شومر دستگیر شد، زمانی که او از مرکز قدرت بسیار دور بود. اما اخیراً، او در عبور از تناقضات این سمت، ماهرتر به نظر میرسد و قدردانی جدیدی از نقش توسعه املاک و مستغلات خصوصی نشان میدهد و قول میدهد که کمیسر پلیس، جسیکا تیش، را حفظ کند.
با وجود کمبود تجربه و شبکه، این دقیقاً همان چیزی است که رأیدهندگان میخواستند: یک فرد خارجی، نه کسی با سابقه طولانی در درون تشکیلات.
موفقیت غیرممکن
مجله نیشن گزارشی با عنوان «ماموریت غیرممکن برای شهردار شدن» نوشت که زهران ممدانی اکنون بزرگترین مسئولیت زندگی خود را بر عهده دارد، شهردار بزرگی برای شهر نیویورک بودن، که توسط ساکنان آن برای رهبری بزرگترین شهر ایالات متحده انتخاب شده است. اما موفقیت او فراتر از شهر است. این موفقیت پتانسیل تغییر شکل سیاستهای ملی را در مواجهه با آنچه او «ظلم ترامپم مینامد، دارد.
او پس از پیروزی در انتخابات مقدماتی اعلام کرد: «حمله به دموکراسی را نمیتوان بدون اثبات عملی بودن آن شکست داد.»
این مجله افزود که ممدانی با درک این موضوع که دموکراسی با بهبود زندگی مردم ارزش خود را ثابت میکند، نامزدی خود را از یک رویای بعید به واقعیت تبدیل کرد. او با الهام از روزولت، لاگاردیا و سندرز، برنامهای ارائه داد که شامل توقف اجاره بها، حمل و نقل رایگان اتوبوس، مراقبت از کودکان جهانی و فروشگاههای محلی بود که از مالیات میلیاردرها تأمین میشد.
این مجله خاطرنشان کرد که رسانهها و نخبگان سیاسی از باور به این که نیویورکیها یک سوسیالیست دموکرات مسلمان با اصالت اوگاندایی را انتخاب خواهند کرد، امتناع ورزیدند. اما پس از سه دوره قانونگذاری، ممدانی توانست با بهرهگیری از حضور قوی خود در رسانههای اجتماعی و اعتماد به نفس آرام و بالغانهاش، پایگاه متنوعی را به خود جلب کند.
هنگامی که او نسلکشی در غزه را محکوم کرد، با حملات شدیدی روبرو شد، اما با رأی مردمی که خواستار شفافیت اخلاقی در مواجهه با سرسختی جمهوریخواهان بود، پیروز شد.
این مجله افزود که ممدانی با درک این موضوع که دموکراسی با بهبود زندگی مردم ارزش خود را ثابت میکند، نامزدی خود را از یک رویای بعید به واقعیت تبدیل کرد. او با الهام از روزولت، لاگاردیا و سندرز، برنامهای ارائه داد که شامل توقف اجاره بها، حمل و نقل رایگان اتوبوس، مراقبت از کودکان جهانی و فروشگاههای محلی بود که از مالیات میلیاردرها تأمین میشد.
این مجله گزارش داد که کمپین او بر رد سیاستهای گذشته، همانطور که توسط کومو نشان داده شد، و بر درک این موضوع که دموکراسی نه تنها از بیرون، بلکه از درون نیز تهدید میشود، زمانی که مردم ایمان خود را به توانایی آن در برآوردن نیازهایشان از دست میدهند، متمرکز بود.
او با پیروی از روزولت، سندرز و اوکاسیو کورتز، بر خدمترسانی دولت به طبقه کارگر تمرکز کرد، موضوعی که در کمپین ۲۰۲۵ طنینانداز شد. نفوذ او آنقدر عمیق بود که ترامپ تهدید کرد در صورت عمل به وعده خود برای محافظت از مهاجران، بودجه فدرال را کاهش میدهد، نیرو اعزام میکند و او را دستگیر میکند، در حالی که کمیتههای تحت حمایت میلیاردرها ۱۹ میلیون دلار برای مبارزه با او هزینه کردند.
این مجله خاطرنشان کرد که انتخاب او حملات علیه او را از واشنگتن و وال استریت تشدید میکند و او را ملزم میکند که خود را با یک تیم مدیریتی قوی احاطه کند و به کمپین دیجیتال خود برای متحد کردن مردم عادی و فشار بر دموکراتهای مردد ادامه دهد. این مجله استدلال کرد که موفقیت او به نفع حزب دموکرات خواهد بود، که برای احیای خود به انرژی و جسارت ممدانی نیاز دارد.
این مجله اظهار داشت که ممدانی در یک برهه حساس، بسیار شبیه به لاگاردیا در سال ۱۹۳۳، زمانی که رهبری شهری متشکل از مهاجران و کارگران را در بحبوحه رکود بزرگ بر عهده داشت، به این سمت منصوب شده است. ممدانی میراث خود را گرامی داشت و یادآوری کرد که چگونه سلف او با نفرت علیه مهاجران و انکار کرامت کارگران مقابله کرد.
این مجله در پایان خاطرنشان کرد که پیروزی ممدانی نوید دموکراسی سیاسی را اثبات میکند. اگر او همانطور که در مبارزات انتخاباتیاش با شجاعت، اصول و نتایج ملموس مدیریت کند، همانطور که لاگاردیا اثبات کرد، ثابت خواهد کرد که مردم قادر به شکل دادن به آینده خود هستند. این دقیقاً همان چیزی است که ترامپ و میلیاردرها از آن میترسند، زیرا همانطور که ممدانی گفت: «اگر آزاد باشیم، دیگر هرگز مغلوب نخواهیم شد.»
موضع وال استریت در مورد ممدانی
وال استریت ژورنال گزارشی با عنوان «وال استریت نتوانست جلوی شهردار ممدانی را بگیرد، اکنون باید با او همکاری کند» نوشت که سرمایهداران برتر نیویورک میلیونها دلار برای حمایت از سایر نامزدها هزینه کردند اما نتوانستند مانع از پیروزی زهران ممدانی، سوسیالیست دموکرات، در انتخابات شهرداری شوند.
عصر سهشنبه، هنگامی که پیروزی او تأیید شد، حس شکست در محافل مالی حاکم شد و آنها را بر آن داشت تا مشتاقانه منتظر تأثیر سیاستهای او بر فضای تجاری شهر باشند.
این روزنامه افزود که پیروزی غافلگیرکننده ممدانی در انتخابات مقدماتی، مؤسسات مالی مانند آپولو و سیتادل را بر آن داشت تا کارمندان خود را به رأی دادن ترغیب کنند، در حالی که میلیاردر بیل آکمن بیش از ۲ میلیون دلار برای متوقف کردن او هزینه کرد. با وجود این، آکمن بعداً پیام تبریکی به ممدانی ارسال کرد و پیشنهاد کمک داد.
این روزنامه گزارش داد که واکنشهای دیگر بدبینانهتر بوده است، به طوری که سرمایهگذارانی مانند کلیف اسنس خشم خود را از طریق پستهای کنایهآمیز ابراز کردند، در حالی که آنتونی پمپلیانو انتخاب یک سوسیالیست در پایتخت مالی جهان را «دیوانگی» توصیف کرد. توسعهدهندگان املاک و مستغلات همچنین نگرانی خود را در مورد توقف اجاره بها ابراز کردند، حتی در حالی که به پروژههای خود ادامه میدادند.
پیروزی غافلگیرکننده ممدانی در انتخابات مقدماتی، مؤسسات مالی مانند آپولو و سیتادل را بر آن داشت تا کارمندان خود را به رأی دادن ترغیب کنند، در حالی که میلیاردر بیل آکمن بیش از ۲ میلیون دلار برای متوقف کردن او هزینه کرد. با وجود این، آکمن بعداً پیام تبریکی به ممدانی ارسال کرد و پیشنهاد کمک داد.
این روزنامه خاطرنشان کرد که وال استریت از نظر تاریخی از رونق شهر سود برده است و مشارکتهای آن به بهبود زیرساختها کمک کرده است. با این حال، جرایم تصادفی همچنان یک نگرانی است، با وجود کاهش نرخ قتل از دهه ۱۹۹۰ و افزایش جرایم ناشی از نفرت در سال ۲۰۲۳، به ویژه علیه یهودیان.
این روزنامه گزارش داد که برخی از رهبران تجاری از قصد ممدانی برای حفظ کمیسر پلیس، جسیکا تیش، که از اعتماد جامعه مالی برخوردار است، اطمینان خاطر پیدا کردهاند. با این حال، ادامه تصدی او هنوز تأیید نشده است و همین امر باعث شد راب وسنتال، مدیرعامل Blade، هشدار دهد که رفتن او «سیگنال بدی» ارسال خواهد کرد.
این روزنامه همچنین گزارش داد که سیتادل، که توسط کن گریفین اداره میشود، به کارمندان خود در مورد نامزدهایی با «دیدگاههای افراطی» هشدار داده است، که اشارهای آشکار به ممدانی است، که پیش از این از اسرائیل انتقاد کرده و خواستار قطع بودجه پلیس شده بود، اما بعداً اظهارات خود را پس گرفت. گریفین به دلیل وضعیت جرم و جنایت، شرکت خود را از شیکاگو به میامی منتقل کرد.
این روزنامه افزود که برخی از روابط پرتنش بین ممدانی و رئیس جمهور ترامپ، که در آخرین لحظه از کومو حمایت کرد و تهدید به اعزام نیروهای فدرال و عدم پرداخت ۱۸ میلیارد دلار بودجه زیرساختی کرد، نگران هستند. آنتونیو وایس، مدیر اجرایی سابق لازارد، معتقد است که رابطه با واشنگتن اولین چالش خواهد بود.
این مجله گزارش داد که وایس، برخلاف بسیاری در بخش مالی، تا حدودی به دلیل تمرکز ممدانی بر مقرون به صرفه بودن، از او حمایت کرد و نیویورکیها را به اتحاد ترغیب کرد.
با وجود تنش، این شهر همچنان نمادی از جاهطلبی است، همانطور که با افتتاح یک برج جدید ۳ میلیارد دلاری برای شرکت جیپیمورگان چیس، به رهبری جیمی دیمون، که قصد خود را برای ماندن تأیید کرده است، نشان داده شده است.
این مجله در پایان خاطرنشان کرد که برخی از سرمایهگذاران، مانند مایکل گونتار، در حال بررسی ترک شهر هستند، نه به دلیل مالیات، بلکه به دلیل برنامههای ممدانی برای تأسیس آژانسی با تمرکز بر سلامت روان و پیشگیری از خشونت.
نظر شما