به گزارش گروه دین و اندیشه خبرگزاری شبستان: هفتمین جلسه از سلسلهسخنرانیهای قرآنی با موضوع «قوم یهود در قرآن» با سخنرانی حجتالاسلام «محمدمهدی میرجلیلی» در سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی برگزار شد.
قرآن کریم، اهل کتاب را نَه تنها به عنوان یک گروه مذهبی، بلکه نماد تمدنی نوشتارمحور میکند
حجت الاسلام «محمدمهدی میرجلیلی» محور سخنرانی خود را در این جلسه «تحلیل انتقادی نقش کتاب، تلمود و تحریف متون» قرار داد و طی سخنانی با اشاره به «مفهوم کتاب در قرآن و یهودیت» اظهار کرد: قرآن کریم، اهل کتاب را نَه تنها به عنوان یک گروه مذهبی، بلکه نماد تمدنی نوشتارمحور معرفی میکند؛ در آیات فراوانی در تورات، صحف موسی و سایر متون مقدس، میراث الهی برای بنیاسرائیل معرفی شدهاند؛ از جمله در آیه ۱۴۵ سوره «اعراف» که خداوند میفرماید: «وَکَتَبْنَا لَهُ فِی الْأَلْوَاحِ مِنْ کُلِّ شَیْءٍ مَّوْعِظَةً وَتَفْصِیلًا لِکُلِّ شَیْءٍ»(و در الواح برای او (موسی) از هر چیز اندرزی و بیانی نوشتیم)؛ از سوی دیگر در نگاه قرآن، کتاب الهی؛ محور هویت، قانون و فرهنگ قوم یهود است؛ اما در عین حال، هشدارهای قرآنی نسبت به انحراف از پیام اصیل کتاب نیز به روشنی بیان شده است.
مرروی بر بخشهای کتاب مقدس یهود
این پژوهشگر با اشاره به ساختار کتاب مقدس یهود «تنخ (Tanakh)» اظهار کرد: کتاب مقدس یهود سه بخش اصلی دارد که شامل تورات (Torah) پنج کتاب موسوی (اسفار خمسه)؛ «نبییم (Prophets): کتابهای پیامبران»؛ کتوویم (Writings): نوشتارهای متفرقه است.
وی در مورد تورات و اسفار خمسه گفت: تورات دربرگیرنده پنج سفر (کتاب) است که هر یک موضوعات خاص خود را دارد از جمله سفر پیدایش (Genesis) شامل: خلقت جهان، آدم، نوح، ابراهیم، اسحاق، یعقوب؛ سفر خروج (Exodus) شامل داستان خروج موسی و قومش از مصر و دریافت الواح؛ سفر لاویان (Leviticus) شامل: احکام شرعی و آئینهای دینی؛ سفر اعداد (Numbers) شامل سرشماری قوم بنیاسرائیل و رخدادهای صحرانوردی؛ سفر تثنیه (Deuteronomy) شامل سخنرانیهای پایانی موسی و تأکید دوباره بر احکام؛ در سنت یهود، این کتب به موسی نسبت داده شده اما تحلیلهای تاریخی نشان میدهد که تدوین آنها به تدریج و توسط شاگردان و اَحبار صورت گرفته است.
حجتالاسلام میرجلیلی در مورد هشدار قرآنی درباره عمل نکردن به تورات گفت: قرآن در آیهای صریح، وضعیت یهودیانی که حامل تورات بوده ولی به آن عمل نکردهاند را چنین توصیف کرده و در آیه ۵ سوره «جمعه» میفرماید: «مَثَلُ الَّذِینَ حُمِّلُوا التَّوْرَاةَ ثُمَّ لَمْ یَحْمِلُوهَا کَمَثَلِ الْحِمَارِ یَحْمِلُ أَسْفَارًا» (مانند کسانی که مکلف به تورات شدند، سپس آن را حمل نکردند (به آن عمل نکردند) همانند الاغی است که کتابهایی را حمل میکند)؛ این آیه، بار امانت اسفار خمسه بر دوش بنیاسرائیل و ترک عمل به آن را با تمثیلی کوبنده به عنوان هشداری برای غفلت از عمل به کتابهای الهی بیان میکند.
وی با اشاره به ماهیت وحی و مسئله تحریف در قرآن تصریح کرد: قرآن، وحی الهی به موسی را اصیل و از جانب خداوند معرفی میکند، اما انحرافات بعدی را هشدار میدهد از جمله «تحریف لفظی» و برای مثال در آیه ۴۶ سوره «نساء» میفرماید: «مِّنَ الَّذِینَ هَادُوا یُحَرِّفُونَ الْکَلِمَ عَنْ مَوَاضِعِهِ» (از یهود کسانی هستند که کلمات را از جایگاههایشان تحریف میکنند)؛ همچنین در آیه ۷۹ سوره «بقره» نیز به تحریف عملی و جعل متن توسط آنها اشاره شده است: «فَوَیْلٌ لِّلَّذِینَ یَکْتُبُونَ الْکِتَابَ بِأَیْدِیهِمْ ثُمَّ یَقُولُونَ هَٰذَا مِنْ عِندِ اللَّهِ» (پس وای بر کسانی که کتاب را به دستان خود مینویسند و میگویند این از جانب خداست، تا در برابر آن بهای اندکی به دست آورند).
حجتالاسلام میرجلیلی در مورد «الواح موسی و تابوت عهد در قرآن» اظهار کرد: الواح موسی همان لوحهایی که وحی الهی به صورت مکتوب بر موسی نازل شد هستند که در آیه ۱۴۵ سوره «اعراف» به آن اشاره شده و پیشتر بیان کردیم؛ «تابوت عهد» نیز محفظهای است که بقایای مقدس پیامبران در آن قرار داشت و نزد بنیاسرائیل نشانهای از حضور الهی محسوب میشد، چنانکه در آیه ۲۴۸ سوره «بقره» آمده است: «إِنَّ فِی ذَلِکَ لَآیَةً لَکُمْ إِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنِینَ».
تلمود، مجموعه عظیم روایات و تفاسیر اخبار یهود در تبیین احکام تورات است
وی با طرح این پرسش که آیا تلمود تفسیری بر تورات است یا جایگزین آن، افزود: تلمود، مجموعه عظیم روایات و تفاسیر اخبار یهود در تبیین احکام تورات است که در دو بخش اصلی شامل «تلمود بابلی (اصلیترین نسخه)» و «تلمود اورشلیمی» تدوین شده است که در عمل، تلمود جایگاه برتری نسبت به تورات یافته است چرا که یهودیان امروز، زندگی روزمره و احکام خود را بر اساس تفاسیر تلمودی اداره میکنند.
این پژوهشگر در مورد علت تقدم تلمود بر تورات، تصریح کرد: احکام کلی تورات بدون تفاسیر احبار، در عمل ناقص تلقی میشود؛ تلمود به احبار امکان تفسیر، تغییر و تدوین احکام جدید را داده است؛ تلمود، ابزاری برای سلطه احبار بر جامعه یهود است؛ اما در این میان پرسشی بر این مبنا نیز ممکن است مطرح شود که آیا این تقدم تلمود بر تورات، همان تحریف عملی و ابزاریسازی دین نیست؟ قرآن این مساله را با دو هشدار جدی بیان کرده و پاسخ داده است و از جمله در آیه ۴۶ سوره «نساء» میفرماید: « یُحَرِّفُونَ الْکَلِمَ عَنْ مَوَاضِعِهِ» (تحرف احکام و معانی)؛ همچنین در آیه ۷۹ سوره «بقره» که میفرماید: «کْتُبُونَ الْکِتَابَ بِأَیْدِیهِمْ ثُمَّ یَقُولُونَ هَذَا مِنْ عِنْدِ اللَّهِ» که این آیه اشاره به جعل و تدوین احکام خودساخته به نام دین دارد؛ بنابراین، ترجیح تلمود بر تورات در یهودیت، نمود عینی تحریف و ابزاریشدن دین است؛ زیرا احبار، تفاسیر خود را در جایگزینی متن اصیل الهی به کار بردهاند.
برخی آموزههای تلمودی در خدمت صهیونیسم سیاسی است
حجتالاسلام میرجلیلی همچنین به تلمود و صهیونیسم و برخی آموزههای تلمودی در باب «برتری قومی» و «غیریتسازی» اشاره کرد و گفت: این مولفهها امروزه در حمایت از صهیونیسم سیاسی و ایدئولوژی تبعیضمحور اسرائیل مورد استفاده قرار میگیرند؛ این امر بعد سیاسی سلطه تلمود را نیز برجسته میسازد.
نظر شما