به گزارش خبرنگار شبستان، نشست نقد و بررسی فیلم 33 روز با حضور حجتالاسلام زائری، جمال شورجه و مسعود فراستی عصر سه شنبه 13 دی در اتاق رسانه سینمای ایران برگزار شد.
حجتالاسلام زائری در ابتدای این نشست بیان کرد: من پس از جنگ 33 روزه لبنان به این کشور رفتم و در آنجا ساکن شدم. سینمایی که در قد و قواره مخاطب بینالمللی باشد تاکنون تولید نشده و شروع این کار با 33 روز بوده است؛ این فیلم باید مقدمهای بر کارهای بعدی سینمای ایران باشد، چرا که حضور ایران در لبنان جزء معدود حوزههایی است که به ثمر نشسته است.
وی ادامه داد: اگر بخواهیم حرفی را بزنیم باید از زبان بینالمللی سینما استفاده کنیم، ما با دنیا ارتباطی نداریم و در اتاق در بستهای نشستهایم و با خودمان حرف میزنیم، اگر جنگ نرم جدی است با چفیه انداختن کاری صورت نمیگیرد، امروز باید بسیجیان و مسجدیهای ما وارد حوزه سینما شوند.
زائری در مورد سینمای لبنان بیان کرد: لبنان سینمای قویی نداشته و از این رو در مورد این کشور فیلمی ساخته نشده است. مردم با دیدن ساخت فیلم 33 روز خوشحال بودند چرا که فیلمی از جنس خودشان به مسئله جنگ 33 روزه پرداخته و به فضای زندگیشان نزدیک بوده است.
در ادامه این نشست، مسعود فراستی، با اشاره به جایگاه سینمای ایران در عرصه جهانی اظهار داشت: من معتقد نیستم که سینما زبان بینالمللی است، چرا که بسیاری از تصاویر در فرهنگهای مختلف معانی متنوعی داشته و ما از درک آن عاجزیم، ما ابتدا باید با مخاطب خودمان ارتباط برقرار کنیم. امروز سینمایی نداریم که بتوانیم به عنوان شاخصه به آن تکیه کنیم، تنها ارتباط با مخاطب ایرانی میتواند سینمای ایران را در عرصه جهانی مطرح کند.
وی ادامه داد: در دو سال اخیر سینمای کشورهای ویتنام، اندونزی و کره از سینمای ایران جلو زدهاند و ما همچنان در وهم خوب بودن به سر میبریم.
وی با اشاره به فیلم 33 روز گفت: در فیلم جمال شورجه مشخص نیست که چه کسی از لبنان صحبت میکند. یک فیلم سینمایی باید هویت داشته اما من هویت ایرانی را در فیلم 33 روز نمیبینم.
فراستی افزود: مخاطب باید به شخصیتهای فیلم نزدیک شده و بتواند آنها را شناسایی کند. در سینما باید مواضع سیاسی خود را به موضع هنری تبدیل کنیم و مخاطب با شخصیتهای فیلم همذاتپنداری کند، برای همین است که باید شخصیتها از ابتدا ساخته شده و نه اینکه صرفا یک تیتر باشد.
فراستی با انتقاد شدید از فیلمنامه فیلم سینمایی 33 روز که به قلم جواد شمقدری نوشته شده است، اظهار داشت: جلوههای ویژه این فیلم در سینمای ایران بینظیر است، اما فیلمنامه آن به شدت ضعیف بوده و مخاطب را به فیلم نزدیک نمیکند که این اتفاق با چند جمله دوستت دارم رخ نمیدهد. شورجه برای این فیلم جان کنده است در صورتی که او هم میتوانست با تصویربرداری در یک اتاق بسته کاندیدای اسکار شود.
وی ادامه داد: سینما باید با مخاطب ارتباط برقرار کرده و کارگردان در فیلم خود باید شعارهای سیاسی خود را به فرم تبدیل کند، از این رو فیلم باید جهان کوچکی را برای مخاطب خود ترسیم کند.
مسعود فراستی، منتقد سینما کلام را زیر مجموعه تصویر در سینما دانست و عنوان داشت: سینما جایی برای دیدن است و کلام هم باید به کمک این تصاویر بیاید. وقتی که دیالوگ در سینما حذف شود، شعارهایی به وجود میآید که با فضای فیلم کار نمیکند. کارگردانان آمریکایی بسیار بسیار در فیلمنامه مسلط بوده و میتوانند ناحق را حق جلوه دهند.
فراستی در ادامه با انتقاد شدید از جواد شمقدری به دلیل نوشتن فیلمنامه 33 روز بیان کرد: شمقدری باید ریاست را کنار گذاشته و با نوشتن 200 فیلمنامه در سناریونویسی مسلط شود. جمال شورجه اگر پولی بابت فیلمنامه به شمقدری داده است باید پس بگیرد.
فراستی در ادامه این نشست نیز چند باری با جواد شمقدری، معاون امور سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به شوخی پرداخت که این مسئله تشویق حضار را به همراه داشت.
پایان پیام/
نظر شما