عقل گرایی و مصلحت گرایی محورهای خاص روش فقهی امام(ره)بود

یک استاد حوزه و دانشگاه در نشست فقه سیاسی امام خمینی(ره) گفت: عقل گرایی و مصلحت گرایی محورهای خاص روش فقهی امام در تفاوت با سایر مجتهدان به شمار می روند.

به گزارش خبرگزاری شبستان از قم، حجت الاسلام والمسلمین دکتر کاظم قاضی زاده یکی از اساتید حوزه و دانشگاه امروز(4دی)در نشست فقه سیاسی امام خمینی(ره)گفت: بخش عظیمی از دستاوردهای امام راحل در انقلاب اسلامی ایران به تفکر، اجتهاد و روش تحلیل ایشان در فقه سیاسی و اجتماعی بر می گردد.

 

وی افزود: مواردی چون آزادی، تعیین حاکمیت ولی فقیه و نحوه برخورد با بلوک شرق و غرب از مصادیق خاص فقه سیاسی امام (ره) محسوب شده و مواردی نیز چون مساله زن و محیط زیست از مسایل خاص مربوط به فقه اجتماعی بنیانگذار انقلاب به شمار می روند.

 

حجت الاسلام قاضی زاده ابرازداشت: در مورد برخی از مسایل مورد اشاره، شیوه سنتی فقهی جواب نداد و دست مایه ای شد برای آنکه امام راحل در مورد اصول و روش های مورد پیگیری برای رفع معضلات اجتماعی و سیاسی به فقه خود نایل شوند.

 

وی گفت: عقل گرایی و مصلحت گرایی محورهای خاص روش فقهی امام در تفاوت با سایر مجتهدان به شمار می رود.

 

دکتر قاضی زاده افزود: عقل یکی از منابع استنباط احکام است که نحوه توجه به آن می تواند در ساز و کار های اجتهادی تفاوت های جدی را ایجاد کند و امام (ره) یک نوع عقل گرایی را در ارتباط فکری خود داشتند که منحصر به فرد بود.

 

وی ادامه داد: در بحث حکومت اسلامی اولین مساله ای که از سوی امام خمینی (ره) مطرح می شود عقل است و ایشان اثبات حکومت و حاکم اسلامی را با عقل می سنجند.

 

این استاد درس خارج حوزه علمیه افزود: امام راحل در نصوص اجتماع شرعی در حد و حدود مصالح و مقتضیات اجتماعی مصلحت را نیز در نظر می گرفتند.

 

وی گفت: نگاه به مصلحت در فهم نصوص فقهی یکی از ویژگی های فقه سیاسی و اجتماعی امام (ره) است و به تعبیر دیگر ایشان نقش زمان و مکان را در اجتهاد می گذاشتند تا ببینیم چگونه باید از حد و حدود شرعی برای دنیای کنونی استفاده کنیم.


پایان پیام/ 

کد خبر 93727

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha