به گزارش خبرگزاری شبستان، حجت الاسلام «حسن روحانی» امروز (چهارشنبه ۱۷ اردیبهشت) در جلسه هیات در عین حال گفت که ایران حتی اگر سلاحی هم خریداری کند برای دفاع خواهد بود و بنزین بر اتش نیست بلکه آبی بر آتش است وبا آن شعله ها را خاموش می کنیم و نمی گذاریم تنشی ایجاد شود.
رئیس جمهوری با تاکید بر اینکه آنچه که امروز آمریکایی ها راجع به تحریم تسلیحاتی بحث می کنند، جزو لاینفک برجام است و با هر بیان و مکانزیمی که این تحریم تسلیحاتی برگردد، پاسخ ایران همان جمله ای است که در پارگراف آخر جواب من به نامه سران 5 کشور اعلام شده است.
روحانی تصریح کرد: آنها می دانند اگر چنین خطایی مرتکب شوند چه عواقب وخیم و شکست تاریخی برای آنها خواهد بود.
متن سخنان رئیس جمهور در جلسه هیات دولت به این شرح است:
بسم الله الرحمن الرحیم
در آستانه میلاد باسعادت امام مجتبی (ع) هستیم و ایام، ایامی است که در جامعه ما به عنوان ایام اکرام به اقشار آسیبپذیر مطرح است.
امسال با ویژگیهای خاصی که وجود دارد که افطار به صورت گذشته نیست و گرفتاری و فشار بر مردم بیشتر است و امیدواریم با توسل به روح امام مجتبی و تبعیت از آن بزرگوار اکرام افراد نیازمند در جامعه ما شور و شوق خاصی همراه داشته باشد. امام مجتبی(ع) امام صلح، وحدت امت اسلامی و تدبیر بود. یعنی اگر کار صلح امام مجتبی نبود آن ایام احتمال درگیری بین اسلام و روم بسیار محتمل بود و جنگ داخلی باعث ضربه بر اساس اسلام میشد.
پس صلح و وحدت و تدبیر، جزو ویژگیهایی است که در زندگی سیاسی امام مجتبی(ع) مشاهده میکنیم. خداوند همه ما را جزو شیعیان و پیروان واقعی پیامبر(ص) و ائمه اطهار(ع) و به ویژه امام مجتبی(ع) قرار بدهد.
نکته دوم؛ ما در آستانه 18 اردیبهشت هستیم و 18 اردیبهشت آغاز تحریم و فشار بی نظیر در تاریخ کشورها و در تاریخ ایران از سوی یک رژیم مستبد علیه ملت ایران است.
دو سال پیش در همین ایام یعنی در 18 اردیبهشت سال 97 بر خلاف همه قوانین و مقررات بینالمللی و با نقض قطعنامه 2231 شورای امنیت سازمان ملل، رئیس جمهور آمریکا ترامپ در یک نطقی صریحا از برجام خارج شد و این خروجش را هم مکتوب کرد و مکتوب آن را هم در برابر دوربین خبرنگارها قرار داد.
اگر بخواهیم در این مساله فعالیت ایران را در قبال توطئههایی که در زمینه هستهای بود، یک مرور چند دقیقه ای کنیم، در واقع ما دو سال و چهار ماه با دنیا مذاکره کردیم از اوایل مهر سال 92 مذاکرات را شروع کردیم که اولین موج آن هم در نیویورک بود با حضور همه وزرای خارجه 1+5 با ایران و بعد این مذاکرات در مراحل مختلف ادامه پیدا کرد که نمیخواهم تفصیل آن را الان بگویم.
دو سال و چهار ماه طول کشید تا این روند به ثمر نشست و در اواخر دی ماه سال 94 ، 26 دی سال 94 این توافق اجرایی و عملیاتی شد. پس دو سال و چهار ماه زحمت کشیدیم تا به نتیجه برسیم، دو سال و چهار ماه هم به این توافق عمل شد. یعنی از آخر دی سال 94 این روند ادامه پیدا کرد، سال 95 ، سال 96 تا اردیبهشت سال 97 یعنی باز هم تقریبا دو سال و چهار ماه. این توافق اجرایی و عملیاتی شد.
این دو سال و چهار ماه خیر و برکت فراوانی برای کشور ما داشت و فکر میکنم در تاریخ سیاسی کشور ما کم نظیر بوده و باز هم در اینجا از تلاشهای بی نظیر وزارت امور خارجه ، سازمان انرژی اتمی و وزارت دفاع تشکر میکنم که در آن مقطع تلاش بسیار فراوانی را انجام دادند.
این کاری که انجام گرفت یعنی همه قطعنامههایی که علیه ما بود کان لم یکن شد یعنی یک پرونده بزرگی که اینها میخواستند دهها سال ادامه بدهند - پرونده پی.ام.دی - بسته شد یعنی تحریم تسلیحاتی که حالا بیشتر روی آن اشاره میکنم بعد از چند سال در توافق و در قطعنامه 2231 مشخص شد که تحریم تسلیحاتی ایران برداشته خواهد شد و اینکه حسابهای بانکی ما البته قبل از اینکه این توافق اجرایی شود، شروع شد.
در همان توافق موقت اول در ژنو، اموال ما آزاد شد و در این 2 سال و 4 ماه دوم در واقع بهره کافی بردیم از تلاشهای مجدانه دو سال و چهار ماه اول، حسابهای بانکی ما باز شد، اعتبارات باز شد، تمام قطعاتی که در بندرها متوقف شده بود آزاد شد، یک نتیجه آن این بود که بعد از توافق برجام در سال 95 رشد اقتصادی ما یک رشد اقتصادی بی نظیر حتی در سطح جهانی بود.
صادرات نفت ما یک مرتبه از 900 هزار بشکه به 2میلیون و 800 هزار بشکه رسید؛ تمام طرحهای نیمه تمام در همه استانها شروع به تکمیل شدن شد؛ پالایشگاههای عظیم، واحدهای گاز، واحدهای پتروشیمی.
این تحملش برای مخالفین جمهوری اسلامی ایران بسیار سخت و سنگین بود که یک کشور به تنهایی در برابر جهان پای میز مذاکرات بنشیند و تمام آن خطراتی که کشور ایران را تهدید میکرد، از جلوی پای ملت بردارد.
من اینجا در پرانتز میگویم یک بار دیگر هم گفتم؛ عراق از سال 1991 تقریبا در تحریم شورای امنیت به صور مختلف قرار گرفت و داخل فصل 7 شد؛ آمریکا آمد این کشور را اشغال کرد؛ حکومت صدام را سرنگون کرد و باز هم عراق در فصل 7 ماند. دولتی را خودِ آمریکا در عراق تشکیل داد؛ برمر را به آنجا آورد و او را حاکم کرد و باز همان تحریم باقی ماند. چارچوبی برای قانون اساسی آنجا درست شد باز هم تحریم باقی ماند، انتخابات برگزار و مجلس تشکیل شد، رئیس جمهور انتخاب شد، نخست وزیر انتخاب شد، باز هم تحریم باقی ماند و همین امروز هم باقی است. عراق از سال 91 تا امروز هنوز از فصل 7 شورای امنیت خارج نشده است اما جمهوری اسلامی ایران ظرف دو سال و چهار ماه مذاکره توانست کشور را از فصل 7 بیرون بیاورد و این افتخار سیاسی تاریخ ایران است.
یکی از آثار این تلاشها برداشته شدن تحریم تسلیحاتی بود؛ چون میدانید در توافق برجام دو مقطع داریم، یک مقطع 5 ساله که تحریم تسلیحاتی برداشته میشود و یک مقطع 8 و 10 ساله که تقریبا کل محدودیتها برداشته میشود؛ الان به آن مقطع اول که باید تحریم تسلیحاتی برداشته شود نزدیک شدیم. حالا آمریکاییها چه کار کردند؟ در 18 اردیبهشت سال 97 تحت فشار تندروهای داخلی آمریکا، اسراییل و عربستان و لجبازیای که ترامپ با رئیس جمهور قبلی داشت، همه دست به دست هم داد و آمریکا کارِ بسیار احمقانهای انجام داد و از این توافق و قرارداد یکجانبه خارج شد.
در ذهن آنها این بود وقتی آنها خارج شدند، بلافاصله ما هم خارج میشویم و وقتی خارج شدیم پرونده به شورای امنیت میرود و وقتی به شورای امنیت رفت تمام آنچه بدست آوردیم در یک شب از بین میرود.
این خوابِ آشفته ترامپ با تدبیر نظام تعبیر نشد؛ همان روز سهشنبه 18 اردیبهشت سال 97 که نطق ترامپ تمام شد، بلافاصله من در برابر دوربین ایستادم و یک نطق کوتاهی ایراد کردم و در آنجا ضمن محکوم کردن و تقبیح کار آمریکا و برخلاف مقررات بینالمللی بودن آن، گفتم فعلا به جای 1+5 با 1+4 در این توافق ماندیم و چند هفتهای مهلت میدهیم ببینیم آیا آنها میتوانند منافع ما را تامین کنند؟
این اولین تیر ترامپ به سنگ خورد و همان دفعه اول دید که نشد و ما خارج نشدیم خیلی هم عصبانی شدند که چطور چنین چیزی گفتیم؛ آنها فکر می کردند و همه مشاورین ترامپ گفته بودند ایران شب خارج میشود و فردا صبح شورای امنیت میرویم و کار تمام است؛ اینجا دچار مشکل شد.
ما یک مهلتی دادیم به 1+4، این مهلت را هم تمدید کردیم یک ماه، بعد دو ماه مهلت دادیم و مجموعا یک سال به اینها مهلت دادیم تا رسیدیم به 18 اردیبهشت سال 98 و بعد از یک سال گفتیم دیگر مهلت کافی است؛ تا امروز به شما مهلت دادیم به تعهدات خود عمل کنید و چون عمل نکردید از امروز ما هم شروع میکنیم به کاهش تعهدات به صورت پلکانی و گفتیم قسمت اول از تعهدات مان را کاهش میدهیم، گفتیم دو ماه به شما مهلت میدهیم که به تعهدات برگردید، کاهش دوم، کاهش سوم و در پنج مرحله تمام آنچه لازم بود کاهش بدهیم کاهش دادیم.
حالا دومرتبه آمدیم در یک میزان و ترازوی برابر، یعنی ما از تعهدات خود پا را عقب کشیدیم؛ آمریکا که هیچ کلا خارج شده و 1+4 هم تا حد زیادی پا را عقب کشیده است؛ پس الان یک حالت متعادلی داریم؛ هر موقع آنها حاضر شوند به تعهدات کامل برجامی عمل کنند ما هم همان روز به تعهدات کامل برجامی برمیگردیم./
نظر شما