سلامتی و شادی واقعی با حذف گناه از زندگی به دست می‌آید

به گزارش خبرنگار گروه اندیشه خبرگزاری شبستان، آیت‌الله «محمدعلی جاودان» به مناسبت ماه شعبان المعظم در حسینیه شیخ مرتضی زاهد بدون حضور مستمع با پخش در فضای مجازی به سخنرانی پرداخته و گفت: حضرت عیسی ۱۲ حواری داشت که اوصیاء او محسوب می‌شدند سایر انبیا اگر وصی داشتند در طول یکدیگر بودند و پشت سر هم قرار می‌گرفتند.

این استاد اخلاق افزود: به علت شرایط زمانه کل اوصیاء حضرت عیسی(ع) در یک عصر قرار داشتند؛ که بزرگترین آنها شمعون بود و بقیه زیر نظر ایشان عمل می‌کردند؛ آنها گاهی به برخی مناطق می‌رفتند که مردم آنجا به هیچ عنوان هدایت نمی‌شدند و اوصیاء حضرت عیسی(ع) را نحس می‌دانستند، اوصیاء حضرت عیسی(ع) نیز می‌فرمودند که این نحوستی که به ما نسبت می‌دهید ریشه  در گناهان خود شما دارد.

آیت‌الله جاودان ادامه داد: آن مردم هر کاری از گناه و معصیت را که دوست داشتند انجام می‌دادند امروز هم بشریت به اینجا رسیده است، نحوست زندگی انسان در اثر گناه است. بنابراین هیچ نحوست دیگری وجود ندارد اگر بلایی برای انسان وجود دارد خود او با گناه برای خود می‌تراشد. هیچ گاه بدی، نحوست و بلا از جانب خدا نازل نمی‌شود مگر اینکه انسان در اثر گناه کار را به جایی برساند که به انواع بلاها مبتلا شود.

این استاد حوزه علمیه با بیان اینکه سلامت، خوشبختی و عاقبت به خیری همه به دست خود ما است، تاکید کرد: اگر ما درست رفتار کنیم همه چیز به نفع ما خواهد بود، طبق آیات قرآن کریم کسانی که ایمان آورده و صالح باشند و از گناه پرهیز کنند از آسمان و زمین برای آنها نعمت می‌بارد، باران آنها به سیل تبدیل نمی‌شود. اگر ما سلامتی می‌خواهیم باید برای حذف گناه، بداخلاقی، لج بازی، حسادت و تکبر در زندگی خود تلاش کنیم.

وی با بیان اینکه اگر انسان هر روز به مبارزه با معصیت بپردازد هر روز او عید همراه با شادمانی می‌شود، ابراز کرد: اگر انسان تا آخر عمر به این عمل ادامه دهد این عید تا ابد و قیامت او ادامه خواهد داشت. با کمی زحمت انسان می‌تواند با هوی و هوس خود بجنگد؛ اگر انسان گناه هان گذشته و امروز خود را از زندگی پاک کند این عید تا ابد می‌رود.

آیت‌الله جاودان خاطرنشان کرد: درجه شادمانی این عید را ما انسان‌های گناهکار نمی‌توانیم درک کنیم، دلایل قرآنی و روایی بسیاری وجود دارد که انسان می‌تواند زندگی بدون گناه داشته باشد. دنیا به میزان کوچکی خود جا دارد که انسان بدون گناه در آن به عید برسد، اگر انسان همت کند برای مقابله با هوی و هوس خود این به حالتی همیشگی و ابدی تبدیل می‌شود.