راه‌آهن اندیمشک، ارتش دوم ايران در دوران دفاع مقدس

راه‌آهن اندیمشک در دوران جنگ تحميلی به واسطه سطح بالاى آمادگى شبانه‌روزى در تمام دوران جنگ و نقش مهمى كه در انتقال ادوات و تجهيزات جنگى و مصالح مورد نياز جبهه‌ها و جابجايى رزمندگان به جبهه‌هاى جنوب داشت به ارتش دوم شهرت يافته بود.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان از اندیمشک، ایستگاه راه‌آهن اندیمشک که در دی ماه سال ۱۳۰۸ افتتاح شده، از قدیمی‌ترین و مهم‌ترین ایستگاه‌های راه‌آهن کشور از زمان جنگ جهانی تا جنگ تحمیلی محسوب می‌شود که هم‌اکنون نیز نقش بسیار مهمی در جابجایی مسافران شمال خوزستان دارد.

 

اداره‌كل راه‌آهن زاگرس از آغاز انقلاب اسلامی تاكنون تعداد ۴۰ شهيد و ۲۰۰ جانباز را تقديم اسلام و انقلاب اسلامی کرده و داراى بيشترين تعداد شهيد در بين تمام نواحى راه‌آهن كشور در دوران دفاع‌مقدس بوده است.

 

 

راه‌آهن اندیمشک در دوران جنگ تحميلى به واسطه سطح بالاى آمادگى شبانه‌روزى در تمام دوران جنگ و نقش مهمى كه در انتقال ادوات و تجهيزات جنگى و مصالح مورد نياز جبهه‌ها یا مهندسى رزمى جنگ و جابجايى رزمندگان به جبهه‌هاى جنوب داشت و همچنين تلاش پرسنل اين اداره در بازسازى به موقع نقاط استراتژيک و حادثه ديده راه‌آهن جهت استفاده مجدد، به ارتش دوم شهرت يافته بود.

 

ساختمان اداری و دپوی ناحیه زاگرس در اندیمشک قرار دارد که این دپو به علت اعزام و تفکیک قطارهای باری که از سمت ناحیه جنوب به تهران حرکت می‌کنند، جزء مهم‌ترین دپوهای راه‌آهن ایران محسوب می‌شود.

 

اداره‌کل راه‌آهن ناحیه زاگرس به ترتیب از ایستگاه هفت‌تپه آغاز می‌شود و شامل ايستگاه‌های شوش، سبزآب، انديمشک، دوكوهه، گل محک، بالارود، مازو، شهبازان، تله زنگ، تنگ ۵ تا جنوب ايستگاه تنگ ۷ ادامه می‌یابد.

 

 

در روز چهارم آذر ۱۳۶۵ شهر اندیمشک به مدت یک ساعت و ۴۵ دقیقه توسط ۵۴ فروند جنگنده نیروی هوایی عراق مورد حمله قرار گرفت که طی این حمله ۳۰۰ نفر از شهروندان اندیمشک شهید و ۷۰۰ نفر نیز به شدت مجروح شدند و به علت وقوع این حادثه یادمانی برای گرامیداشت شهدا و مجروحان در روبه‌روی ساختمان اداره‌کل راه‌آهن این شهرستان نصب شده که بر روی آن شرح این واقعه توضیح داده شده است.

 

«دین هوبل» ارزياب سازمان جهانى يونسكو در سال ۹۸ از محوطه و مسير ريلى راه‌آهن اندیمشک و ناحيه زاگرس جهت تكميل پرونده ثبت جهانى راه‌آهن ايران بازدید کرد.

 

«محمد اسماعیل‌ سزاری» یکی از ماموران «ریزش کوه» تونل ۹ و ۱۰ قطار سراسری اندیمشک – دورود بود که با انداختن خود جلوی قطار موجب توقف قطار شد و جان ۷۵۰ رزمنده‌ای که در حال بازگشت از عملیات والفجر ۸ بودند را نجات داد.

 

 

محل کار محمد اسماعیل‌ سزاری به گفته فرزندش «غالب اسماعیل‌ سزاری»، بین تونل ۹ و ۱۰ بوده که از یک سمت به ایستگاه شهبازان و از سمت دیگر به تله زنگ متصل است که به دره مرگ معروف است.

 

به دلیل بارش باران شدید، بخشی از صخره کوه جدا شده و بخشی از ریل قطار اندیمشک - دورود را با خود می‌برد و محمد اسماعیل‌ سزاری ابتدا طبق قانون قطار سراسری یک خط راه‌آهن را با فشفشه و ترقه مسدود می‌کند و پس از آن فانوسی در درست گرفته و در حالی که دو دست خود را باز کرده، در میان ریل‌ها قرار می‌گیرد، راننده قطار نور چراغ فانوس را دیده و ترمز قطار را می‌کشد. با این حال قطار به او برخورد کرده و در لب پرتگاهی که به رودخانه می‌رسد می‌ایستد. بعد از حادثه ۴۸ ساعت طول می‌کشد تا سنگ‌های بزرگ منفجر شده و با لودر جابه‌جا می‌شوند که محمد اسماعیل‌سزاری در این رویداد در دم جان باخته و پیکر وی در روستای سزار به خاک سپرده می‌شود.

 

در سال ۱۳۹۶ یادواره سزاری برگزار و پرونده وی به عنوان شهید حادثه راه‌آهن ثبت شد و روایت فتح نیز از زندگی وی، فیلم ۲۸ دقیقه‌ای با نام «قربانگاه اسماعیل» ساخته است.

 

کد خبر 908006

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha