به گزارش خبرنگار شبستان، مراسم «بزرگداشت زنده‌یاد استاد شیخ عبدالله نورانی» کتابشناس و مصحح متون فلسفی و کلامی شیعه، با حضور شخصیت های علمی و فرهنگی کشور از جمله «مهدی محقق»، «نجفقلی حبیبی»، «احد فرامرز قراملکی»، «منصور پهلوان»، «قاسم علی کوچنانی» و جمعی از دوستان و خانواده او، عصر دیروز دوشنبه، 21 آذر، در مجتمع باغ زیبای تهران برگزار شد.
در این مراسم، دکتر احد فرامرز قراملکی، در سخنانی کوتاه، در بیان جایگاه علمی مرحوم نورانی گفت: وی استاد فلسفه و عمده آثار و فعالیتش در کلام و فلسفه بود و رسالت خود می دانست که میراث مکتوب فلسفه و کلام را احیا کند و ادیب بودن خود را نیز که ید طولایی در آن داشت، در راستای این امر به خدمت گرفته بود.
وی افزود: او کلام و فلسفه را در درجه نخست به عنوان یک مشی زندگی انتخاب کرده بود و هر روز هم آن را دقیق‌تر و علمی‌تر پیش می برد و واقعا عبدالله و حقیقتا نورانی بود و این امر در زندگی‌اش تجسم عینی داشت، نورانی سرسپرده به خدا بود و از هرگونه ذلت دوری می جست.
این استاد فلسفه در ادامه با بیان این‌که «نورانی، گمنام و با عزت زیست و گمنام و با عزت رفت» تصریح کرد: او اهل شکر بود، نه شکایت، هرگز روی حق کسی پا نگذاشت و سمبل حساس بودن به حقوق دیگران بود.که این نگاه نورانی، یک کالای گم شده در جامعه ماست.
در ادامه دکتر منصور پهلوان، با تاکید بر جایگاه علمی والای زنده‌یاد نورانی و اشاره به این‌که او، شاگرد بزرگانی از جمله ادیب نیشابوری و جلال‌الدین آشتیانی بود، اظهار کرد: آمدن مرحوم نورانی را به دانشگاه تهران در سال های قبل از انقلاب و در شرایطی که ورود روحانیون به دانشگاه به عنوان استاد، امر بسیار دشواری بود، مدیون دکتر مهدی محقق هستیم.
وی اخلاق را از شاخصه های قوام شخصیت انسانی دانست و درباره سیره اخلاقی مرحوم نورانی گفت: او در نهایت سادگی و به دور از تجمل زندگی می کرد، هیچ‌گاه کار خود را به دوش دیگری نمی گذاشت و درخواستی از کسی نداشت. بسیار متواضع و همچنین رازدار بود، تا جایی که نزدیک ترین دوستان او هم تا مدت ها، از فوت فرزندش خبردار نشده بودند.
پهلوان ادامه داد: نورانی وصیت کرده بود که او را در گورستان عمومی دفن کنند و برایش مراسم برگزار نکنند؛ همان طور که استادش، میرزا جوادآقا تهرانی وصیت کرده بود، زیرا عقیده داشت که این امور، برای مردم مزاحمت ایجاد خواهد کرد.
وی با اشاره به این‌که مرحوم نورانی برای آثار خودش حق التالیف نمی گرفت و معتقد بود کار را برای خدا انجام داده است، اظهار کرد: زنده‌یاد نورانی علاقه فراوانی به علم رجال داشت و احوال علمای بزرگ شیعی را به خوبی می دانست و به ائمه(ع) و به ویژه سیدالشهدا(ع) ارادت بسیار داشت.
دکتر منصور پهلوان همچنین با اشاره به روابط دوستانه و نزدیک مرحوم نورانی با بسیاری از بزرگان حوزه های قم و مشهد و همچنین نسخه شناسان و کتابشناسان معروف، افزود: استاد نورانی همواره با احترام و تکریم از مراجع و علما یاد می کرد و به دانشجویان خودش نیز تاکید داشت که قدر و شان این افراد را بدانند.
در ادامه این مراسم، دکتر نجفقلی حبیبی با انتقاد از این‌که در جامعه چنین مرسوم شده که قدر بزرگان را تا زمانی که در میان ما هستند، نمی دانیم، درباره شناخت خود از مرحوم نورانی گفت: او بسیار زاهد بود، در این زهد تعمد داشت و جزئی از زندگی او بود. زهد او تصنعی نبود و همانطور که فکر می کرد، عمل می کرد که این سادگی، بسیار ارزشمند و درس آموز بود.
حبیبی با تاکید بر فهم بالای استاد نورانی نسبت به متون اسلامی گفت: او انسان بسیار عمیق و مسلطی بود و به دانشمندان اسلامی و آثار آنان علاقه فراوانی داشت.
استاد دانشگاه تهران درباره ویژگی های اخلاقی مرحوم نورانی یادآور شد: نورانی انسان بسیار وارسته‌ای بود و در نهایت عزت نفس زندگی می کرد و هرگز برای امور دنیوی ـ حتی برای کتاب های خودش ـ چیزی از کسی درخواست نکرد.
در ادامه این مراسم دکتر قاسم‌علی کوچنانی، با صحه گذاشتن بر ویژگی‌های اخلاقی بیان شده برای مرحوم نورانی توسط دیگر سخنرانان اظهار کرد: نورانی زهد فروشی نمی کرد و زهد خود را پنهان می ساخت، زیرا واقعا به آن باور داشت و در این باره، بسیار تحت تاثیر میرزا جوادآقا تهرانی، استادش، قرار داشت.
استاد دانشکده الهیات با اشاره به تواضع و شوخ طبعی مرحوم نورانی، او را در علم جدی توصیف کرد و گفت: او به تلاش مستمر و نظم در مطالعه و تحقیق بسیار اهمیت می داد و همواره به دانشجویان خود توصیه می کرد که اگر مستحبات به واجبات شما ضرر می زند، آن مستحبات را کنار بگذارید و به جای آن درس بخوانید.
در ادامه این نشست، دکتر مهدی محقق، با اشاره شیوه آشنایی خودش با مرحوم نورانی اظهار کرد: زنده یاد نورانی در زبان و ادبیات فارسی و عربی دست توانایی داشت و همچنین فقه، منطق و کلام می دانست که با آوردن او به دانشگاه تهران، از این وجود علمی استفاد کردیم و در همین مسیر، مقدمات چاپ آثارش فراهم شد.
وی در بیان ویژگی های نورانی عنوان کرد: او به حقیقت طالب علم بود. همواره از دیدن کتاب های جدید شاد می شد و تلاش می کرد خودش را در علم، روزآمد کند و مقالات علمی دنیا را پیگیری و برای دسترسی به آنها و مطالعه آنها تلاش می کرد.
محقق در بیان برخی ویژگی های اخلاقی مرحوم نورانی گفت: تواضع و کناره گیری از دنیا از ویژگی های بارز او بود و مشاغل بسیار مهمی به او پیشنهاد شد اما او نپذیرفت و همواره گفته‌اش این بود که خادم علم و معلم هستم و نباید زندگی ام از این فراتر رود.
استاد دانشگاه تهران با بیان این‌که نورانی، مناعت طبع، بزرگی و بزرگواری را که ارزشش بیشتر از علم بود، از ادیب نیشابوری آموخته بود، افزود: مردمان فاضل، در وطن خود غریبند. متاسفانه در جامعه ما رسم شده که قدر بزرگان را تا زنده اند، نمی دانیم و زمانی که از دست می روند، تازه به یاد آن ها می افتیم؛ نورانی هم از این مساله رنج می برد.
خاطر نشان می شود در این مراسم کتاب «ارج‌نامه» دومین دفتر از مجموعه «آیین بزرگداشت حامیان نسخ خطی خراسان» که به بررسی زندگی و آثار زنده یاد عبدالله نورانی اختصاص دارد و توسط دکتر علی صادق زاده تهیه شده است، به حاضران معرفی و اهدا شد.
انتهای پیام/
نظر شما