به گزارش خبرگزاری شبستان از مازندران، نخل گردانی یکی از سنت‌های مذهبی و آداب و رسوم دینی مردم برخی از شهرهای کشور است. در شهرستان آمل نیز نخل گردانی با قدمتی 700 ساله هم اکنون در دل مردم ییلاقی نشین روستای نوا زنده است و از جایگاه والایی برخوردار است.
اگر چه نخل گردانی در بسیاری از شهرهای کشور انجام می‌شود ولی نخل گردانی روستای نوا با قدمتی چند صد ساله یکی از سه مراسم برتر آئینی کشور محسوب می‌شود. علاوه بر روستای نوا بخش لاریجان شهرستان آمل، نخل گردانی در روستاهای اورتشت و سنگچال نیز با شور و حال خاص و استقبال پرشور مردم برگزار می شود.
نخل گردانی نوا با نظر کارشناسی حوزه مردم شناسی سازمان میراث فرهنگی به ثبت معنوی در می‌آید تا برای همیشه در بین مردم زنده بماند. ابراز ارادت، دلدادگی و توسل به خاندان رسول اکرم(ص) در این نوع عزاداری به روشنی مشهود است.
قدمت تکیه، درخت قدیمی محل و سقاخانه‌های این روستا حدود 650 تا 700 سال و قدمت مسجد جامع نوا با توجه به نوع معماری آن به دوران هارون‌الرشید برمی گردد و پیشینه‌ای 700 ساله دارد.
در بیان ویژگی‌های ظاهری نخل می‌توان گفت که نخل حجله‌ای از جنس چوب بوده و نمادی از تابوت امام حسین(ع) است و با انواع پارچه‌های گرانبها، شال‌های مشکی ابریشمی، چراغ، آیینه و گل‌های رنگارنگ تزئین شده که به شکل مخروطی بوده و با وزن بیش از 300 کیلوگرم پنج نفر در جلو و یک نفر در عقب آن را حمل می‌کنند.
نخل گردانی نوا ریشه در آئین کهن ایران باستان دارد و هیچ ارتباطی به تمدن عرب ندارد.
عبدالعلی باطبی، یکی از مسئولان برگزاری این مراسم معنوی به خبرنگار شبستان در آمل گفت: نخل در زبان عامه به معنی درخت خرماست ولی در این مراسم یعنی آراستن و آرایش کردن که در روز ششم نخل را مهیا کرده تا در روزهای هفتم، هشتم، نهم و دهم در بین مردم گردانده شود تا عشق دوطرفه و احترام متقابل بین امام حسین(ع) و عزاداران را منعکس کند.
وی افزود: در روز 28 صفر هر سال نیز نخل در بین مردم گردانده می‌شود زیرا در این روستا بیماری کشنده ای رایج شد که با توسل به صاحب اصلی نخل این بیماری ریشه‌کن شد.
باطبی ادامه داد: شعار پای نخل "حسن و حسین(ع)، یا امام حسین(ع)" است و طایفه نوا یکی از طایفه های 13 گانه در آمل هستند که همه ساله در ماه محرم به روستای ییلاقی نوا رفته و آداب و رسوم خود را به جای می آورند.
پایان پیام/
نظر شما