به گزارش خبرگزاری شبستان، فریال سلحشور مدیر گالری دی با اعلام این مطلب که در این نمایشگاه شش تابلو در مجموع به قیمت 35 میلیون تومان از نقاشی های داریوش قره زاد به فروش رسیده گفت: قره زاد تا کنون در یازده دوره حراج کریستیز شرکت داشته و آثارش با اقبال خوبی مواجهه بوده است. من سالهای زیادی است که با نحوه کار او آشنا هستم و بنظرم می آید موفقیت آثار او در گروی ذهن خلاقش می باشد. تم نقاشی هایش بیشتر دیوارهای شهرتهران و دخترانی است که از کنار این دیوارها عبور می کنند. در حقیقت این دیوارها مثل یک روزنامه می مانند یا عبارت دیگر به آنها روزنامه دیواری می توان گفت که حوادث مختلف و تبلیغات بر روی آن انعکاس یافته است. در مرحله اول نکته ای که برای مخاطبان بسیار جذاب است دخترانی هستند که در این نقاشی ها عبور می کنند و گاهی چهره هایشان مشخص نیست که در اثر شکلی اسرار آمیز بوجود می آورد. او در نمایشگاه های قبلی از علائم راهنمایی رانندگی ، اشکال و نوشته های دیوار های شهرمان استفاده می کرد اما به تدریج شکل و شمایل دخترها، زاویه نگاهشان تغییر کرد تا آنکه اکنون می بینیم اوضاع نقاشی هایش آرام تر شده و از دیوارهای پر هیاهوی شهر خبری نیست و هیجانات هنرمند به اندازه زیادی ته نشین شده است و در این نمایشگاه به آرامش رسیده است از این رو می توان نتیجه گرفت که دغدغه های ذهنی قره زاد با تغییرات اجتماعی و خانوادگی که در اطرافش رخ می دهد تغییر می یابد.
او در ادامه افزود: در نمایشگاهی که در سال 2007 در لندن برگزار کرده بودیم آثار قره زاد تا اندازه زیادی مورد توجه قرار گرفت که بعد از آن مجموعه داران ایرانی و خارجی تعداد زیادی از نقاشی هایش را خریداری کردند و سفارشات زیادی از آثار او در خارج و داخل داشتیم. به نظرم می آید او هنرمندی است که بسیار پشتکار دارد و نسبت به کارش مسئولانه عمل می کند و فکر می کنم هر نگارخانه باید مانند یک مدرسه هنری در خدمت هنرمند باشد و او را حمایت کند.
مدیر گالری دی با اشاره به این که شرکت در نمایشگاه های خارجی برای هنرمند و گالری دار بسیار پر خرج است با توجه به وضعیت اقتصادی بهم ریخته ای که اروپا و امریکا درگیر آن است گفت: شرکت در این نمایشگاه ها باید با بررسی مسائل مختلف صورت گیرد و با توجه به این مسائل ریسک بزرگی محسوب می شود. هنگامی که نماینده حراج کریستیز برای انتخاب آثار به ایران می آید من هنرمندانی را که می شناسم و می دانم کار بلد هستند خبر می کنم انتخاب آثار برای آنها متر و معیار خاص خودش را داردو به گونه ای تجاری عمل می کنند و هنگامی که می بینند اثری از لحاظ بصری کیفیت بالایی دارد و قابل فروش می باشد آن را در حراج شرکت می دهند.
در این نشست داریوش قره زاد که دو مجموعه «دختران عروسکی» و «زندگی یک خط ممتد» را در گالری دی به تماشا گذاشته است در مورد دوره های مختلف کاریش گفت: از همان لحظات نخستی که نقاشی کردن را شروع کردم به عکاسی علاقه داشتم و آثارم را با عکاسی شکل می دادم و به تدریج آن ها را تبدیل به نقاشی کردم . در مرحله اول فرم ها و فضاهایی که ایجاد می کردم برایم اهمیت داشت اما کم کم آثارم جنبه موضوعی پیدا کرد و در سال 84 مجموعه «ونوس های ایرانی » را کار کردم. ونوس های ایرانی دخترانی از جامعه بودند که من به عنوان استعاره ای از ونوس آنها را در آثارم نقاشی کردم که از این کار قصد داشتم نشان دهم با پوشش وحجاب زنان جامعه ما می توانند تعادل مناسبی را درظاهر خود ایجاد کنند من فکر می کنم رسانه تجسمی چیزی نیست که فقط در ایران مصرف شود بلکه بنظرم در خارج از ایران کارایی بیشتری دارد تا فرهنگمان را بیشتر بشناسند و شناخت مناسبی از پوشش متعادل دختران ایرانی بدست آورند.
این نقاش صاحب سبک افزود : بعد از «ونوس های ایرانی» من درگیر زندگی شخصی خود شدم کمتر در اجتماع بودم و بیشتراوقات را داخل خانه سپری می کردم که حاصل آن آثار این نمایشگاه شده است.
قره زاد آثار خود را به دوقسمت تقسیم کرد و گفت:«من از روز اولی که کار کردم آثارم دو فضای مختلف را رادنبال می کرد. یکی فضای آبستره است که بعضی وقت ها آبستره اکسپرسیو می شود و دیگری فیگورهایی است که در این آثار راه می یابند. کارهای فیگوراتیوی که انجام می دهم ممکن است المان شهری و طبیعت بی جان یا فیگور دختری به شکل های گوناگون ودر پوزیشن های متفاوت باشد. این دو فضا همیشه در آثارم دنبال شده و در نقاشی های تازه ام در این نمایشگاه هم فضای نیمه آبستره یا اکسپرسیو را می بینید که جلوی آن المان های شهری یا قیگور قرار گرفته اند. در نهایت می توانم بگویم که دغدغه دائمی ذهنم این ست که فیگور و طبیعت بی جان را با هم پیش ببرم ، هیچوقت نگاهم آنقدر به فیگورها بسته نبوده که طبیعت بی جان را نبینم و در عین حال همیشه کشفیاتی که درطبیعت بی جان دارم برای نقاشی کردن آنقدر زیباست که نمی توانم آن را از دست دهم ، لذا هر دو تم را به موازات هم پیش می برم.
او درمورد تعدادی از آثار تازه اش که از فضای شهری خارج شده و به داخل خانه پناه برده گفت: من در روزها و ماه های اخیر به خاطر مشغولیت های خانوادگی اغلب ساعات را در داخل منزل سپری می کنم و حوصله بیرون رفتن از خانه را ندارم . فکر می کنم در زندگی امروز برای من و بیشتر مردم در زندگی شرایطی پیش آمده که بیشتر وقت خود را در خانه می گذرانیم از همین روست که گاهی فضای داخل خانه هایمان را تغییر می دهیم و خود را در خانه سرگرم می کنیم. من سعی کرده ام فضا و لحظاتی که در خانه سپری می کنیم را در این آثار نشان دهم.
پایان پیام/
نظر شما