سینما عرصه ای برای طرح نظریه و یافته های علمی است

به گزارش خبرگزاری شبستان، این نشست در دو بخش برگزار شد و در بخش نخست «منوچهر شاهسواری» سپس دکتر امیرحسین ندایی مباحث خود را مطرح کردند.

«منوچهر شاهسواری» در این نشست با اشاره به نیاز جدی سینمای ایران به بهره گیری از اندیشه های موجود در سایر حوزه های علمی، دلیل نداشتن ژانر وحشت در کشور را ضعف دانش روانشناسی بومی دانست.

وی تاکید داشت که تولید فیلم خوب با ساختارهای مناسب علمی نیاز به تولید علم خوب در دانشگاه ها و خلق تکنولوژی های بومی برای کمک به تولید فیلم دارد. شاهسواری اظهار داشت که، سینما به عنوان آزمایشگاه علوم انسانی در مواجهه با تحولات گسترده اجتماعی بیشترین تغییرات را به خود می بیند و نیاز است که علم به همین سرعت به کمک سینما بیاید.

مدیرعامل خانه سینما در پاسخ به این سوال که چرا سینمای ایران تمایلی به بهره گیری از دیگر دانش ها ندارد؟ گفت، پاسخ به این سوال نیز تنها از منظر بین رشته ای قابل پاسخ است. چرا که سینما مرتبط با دانشگاه است و تغذیه دانشی و علمی سینما از طریق دانشگاه و به صورت کلی منابع تولید علم باید انجام پذیرد. شاهسواری در پایان سخنانش تاکید داشت که، جهان آینده جهان تولید محتواست و در این جهان باید کمک کرد تا سینمای ایران به عنوان یک کنشگر اصلی حضور فعالانه داشته باشد.

دکتر امیرحسین ندایی با طرح این مساله که سینمای ایران تمایل کمی به حوزه های میان رشته ای دارد و نمونه هایی از فیلم های ایرانی و خارجی که به این حوزه وارد شدند را مورد بحث قرار داد.

ندایی با اشاره به رشته جدید نوروسینماتیکز که پیوند میان سینما و روانشناسی است گفت که این رشته به مطالعه فعالیت مغز در مواجهه با فیلم می پردازد و آثاری نیز با بهره گیری از این علم در سینمای جهان تولید شدند.

این استاد دانشگاه تربیت مدرس به آسیب شناسی وضعیت سینمای ایران در این خصوص گفت: یکی از ایرادات ما در این است که برای فیلم سازی از مشاوره دیگر حوزه های دانشی استفاده نمی کنیم و از سوی دیگر نگاه دانشگاهیان نسبت به سینمای ایران نگاه مثبتی نیست و لازم است با درک همین سینمای فعلی راجع به آن نوشت و تحلیل کرد.

وی با اشاره به تابلوهای نقاشی که در سالن نشست به قرار داده بودند، اظهار داشت: سینماگران لازم است که به دیگر رشته های هنری مانند نقاشی برای درک عمیق تر هنر توجه بیشتری داشته باشند، زیرا هر هنر قابلیت هایی دارد که در اختیار سینماگران قرار می دهد.

بخش دوم نشست با سخنرانی دکتر پاینده آغاز شد که وی نیز با مروری بر دو اثر ایرانی که توانسته بودند در ارتباط با دیگر دانش ها آثار موفقی را خلق کنند بیان داشت، ادبیات نقش کمی در سینمای ایران دارد، لذا لازم است رشته ادبیات در کنار سایر هنرها در یک دانشکده قرار بگیرند تا پیوند دانشگاهی مناسبی میان آنها ایجاد شود.

این استاد دانشگاه با اشاره به نظریه روایت شناسی و نقد که در ادبیات به صورت گسترده مورد توجه است، تاکید کرد که می توان آنها را به صورت کامل به سینما انتقال داد و بهره بیشتری از آن برد.

پاینده با نگاهی انتقادی گفت: برای رسیدن به موفقیت های بیشتر نیاز به فعالیت های بین رشته ای گسترده داریم و تا زمانی که در درون خود دانشگاه توجه به تعامل میان رشته ای وجود نداشته باشد نباید انتقادی هم به سینما در این خصوص داشته باشیم.

رامتین شهبازی نیز با مروری بر جایگاه فلسفه هنر و سینما در میان سایر علوم و مجموعه نظریاتی که از آن برای سینما شکل گرفته تاکید داشت: سینما از ابتدا یک امر بینامتنی بوده است، چرا که از پیوند علوم مختلف و در ارتباط با آنها شکل گرفته است.

استاد سینمای دانشگاه سوره، به بررسی جایگاه سینما در مباحث میان رشته ای پرداخت و با اشاره به نمونه هایی از آثار بزرگان سینمای جهان که از سینما به عنوان ابزاری برای طرح نظریه استفاده کردند، بیان داشت، سینما عرصه ای است برای طرح نظریه و بیان فلسفه ای از سوی تولیدکنندگان فیلم است.

لازم به ذکر است که سومین نشست تخصصی این دوره، روز سه شنبه 28 آبان ماه ساعت 16 در دانشگاه سوره با عنوان «بررسی آخرین تحولات سینمای دیجیتال» برگزار خواهد شد.

علی شاه نوری