خبرگزاری شبستان –هرمزگان: حبیب عیدزاده؛ اگر بخواهیم نیم نگاهی به حوادث به وقوع پیوسته برای دانش آموزان بشاگردی داشته باشیم، خواهیم دید که از سال 1385 تا کنون ارابه های مرگ در بشاگرد هرساله جان تعدادی از دانش آموزان را با خطر مواجه ومردم این شهرستان را داغدار می کند.
گویا از آن زمان تا کنون برای مسئولان استان و شهرستان درس عبرتی نشده، تا با برنامه ریزی های خود و پیگیری در وزارتخانه ها و مجلس، راهی را برای جلوگیری از نخبه کشی در بشاگرد پیدا کنند و از کنار این حادثه ها با ارسال یک پیام تسلیت و یا دستور پیگیری فوری براحتی می گذرند.
اما این مسئولان به ظاهر بی توجه فراموش می کنند که در اینجا یک انسان جان خود را از دست داده است و روستا، شهرستان و فامیلی را در غم و اندوه فرو برده اند.
گویا حادثه دلخراش واژگونی سال های گذشته اتوبوس حامل دانش آموزان و نخبه های هرمزگان هم در مسیر شیراز که منجر به کشته و زخمی شدن شمار زیادی از دانش آموزان شد، درس عبرتی برای مسئولان برای فراهم کردن زیر ساخت ها و امکانات لازم نشده است که هرزگاهی چند شاهد اتفاق افتادن این گونه حوادث در هرمزگان هستیم.
اما سوال اینجاست، آیا جان دانش آموزان و نخبه های کوچک در منطقه محروم بشاگرد برای پرداخت دیه آنها ارزش ندارد که تاکنون هیچ مسئولی به این موضوع اشاره نداشته است.
مردم استان هرمزگان و شهرستان بشاگرد به خوبی می دانند که اکنون وقت متهم کردن مسئولان نسبت به یکدیگر برای فرار از بار مسئولیت و پاسخگویی نیست و همه مسئولان و دستگاهها از مرکز استان تا شهرستان به یک اندازه مقصر هستند.
دانش آموزان شهرستان بشاگرد که در شرایط سخت زندگی و محرومیت های متحمل شده به این منطقه در حال تحصیل هستند، به کدامین گناه قربانی نبود راه مناسب و یا عدم مسئولیت پذیری مدیران باشند.
ابراز همدردی با ارسال پیام تسلیت و یا دستور پیگیری، باری را از غم بوجود آمده خانواده ها نمی کاهد، بلکه این نوعی فرار و به بیراهه کشاندن افکار عمومی است و مسئولان و متولیان کار باید پاسخگو و با آنها برخورد شود.
حال که دستگاه قضایی استان برای حمایت از مردم محروم بشاگرد وارد میدان شده و سبب خوشحالی آنها شده است، انتظار می رود تا ضمن گرفتن همه حقوق این دانش آموزان متوفی، با همه مسببین در هر پست و مقامی برخورد شود تا دیگر شاهد تکرار این گونه حوادث دلخراش و زیانبار نباشیم.
نظر شما