ختم نبوت بدون نصب امام معصوم، خلاف حکمت الهى است

خبرگزاری شبستان/ استان گیلان

هفتمین روز از دهه امامت و ولایت، به نام ولایت، معرفت و محبت نامگذاری شده است که عشق به اهل بیت(ع) زمینه ساز عشق به خداوند و دوست داشتن اهل بیت پیامبر(ص) مهر ورزیدن به ارزش های والای الهی است.

دوست داشتن اهل بیت عصمت و طهارت(ع) تقوای الهی و دلی پاک می خواهد.

علی(ع)می فرماید: "من احبنا فلیعمل بعملنا و لیتجلبب الورع" هر که ما را دوست دارد باید مثل ما عمل کند و لباس پرهیزگاری را جامه و پوشش خود قرار دهد.

ختم نبوت بدون نصب امام معصوم، خلاف حکمت الهى است

طبق بینش اسلامی و بر پایه حکم عقلانی، آدمی مأمور به تبعیت و اطاعت همه جانبه از خالق خویش و پروردگار جهان است.

حقیقت و مفهوم کلی ولایت نیز که در دیدگاه اسلامی تبیین می‌شود، چیزی خارج از اطاعت و پیروی از خداوند و معصومین نیست.

ختم نبوت بدون نصب امام معصوم، خلاف حکمت الهى است و کامل بودن دین جهانى و جاودانى اسلام، منوط به این است که بعد از پیامبر اکرم( ص ) جانشینان شایسته اى براى او تعیین شوند بگونه اى که بجز مقام نبوت و رسالت داراى همه مناصب الهى وى باشند.

راه محبت و دوستی، یکی از هموارترین راه ها برای درس آموزی از مکتب اولیای الهی است

خداوند متعال برای هدایت انسان ها، ابزار و امکانات معرفتی و فطری و راه های مختلفی را در اختیار آنان قرار داده است. پیامبران را مبعوث و کتاب آسمانی را بر آنان نازل کرده تا شریعت و معرفت را به انسان ها آموزش دهند.

یکی از هموارترین راه ها برای درس آموزی از مکتب اولیای الهی، راه محبت و دوستی است.

بنابراین اگر خداوند محبت و مودت اهل بیت پیامبر (ص) را بر مومنان واجب ساخته، به خاطر آن بوده است تا مردم با محبت و دوستی، راه اطاعت از معلمان الهی را بپیمایند و معرفت خدا و اطاعت از دستورات دین را با زمزمه ی محبت فراگیرند و این به سود خود مردم است.

مهرورزى نتیجه معرفت‏

دقت در پهن دشت هستى و موجودات آن و اندیشه و تفکر در قرآن که وحى الهى است و تعقل و تفکر نسبت به پیامبران و رسالتشان ما را به این معنا آگاه مى‏کند که همه و همه، جلوه رحمت خدایند و خدا مى‏خواهد انسان به گونه‏اى حرکت کند که نهایتاً وجودش مطلع الفجر رحمت بى‏نهایت حق شود.

به همین دلیل لازم است انسان، قرآن و نبوت و امامت را که جلوه‏هاى رحمتند بشناسد و حرکاتش را بر اساس خواسته‏هاى حق و پیامبران و امامان جهت دهد تا رحمت رحیمیه از همه جوانب وجودش در دنیا و آخرت ظهور کند.

جهان و همه موجوداتش، سفره روزى خدا و همه نعمت‏هایش، ظهور مهر خداوندى است و انسان در این جهان و سر این سفره نعمت، چند روزى مهمان خداست که باید در این مهمانى ادب و شرایط مهمان بودن را که همانا گذران عمر و استفاده کردن از نعمت‏ها بر اساس هماهنگى با خواسته‏هاى صاحب جهان و مالک سفره است، رعایت کند و کارگاه وجودش را از طریق تغذیه از سفره نعمت‏ها تبدیل به کانون مهر و محبت نسبت به حق و به خلق نماید و در عبادت خدا- که مهرورزى عملى نسبت به اوست- و خدمت به خلق- که مهرورزى عملى نسبت به آنان است- تا لحظه آخر عمر بکوشد و از پل مرگ با خیالى آسوده و دستى پر از عبادت و خدمت وارد جهان ابدى گردد و براى همیشه بر سر سفره بى‏نهایت حق که در بهشت به عنوان پاداش براى عابدان خادم آماده شده، بنشیند.

هماهنگى همه حرکات ظاهر و باطن با قرآن مجید و نبوت و امامت، در حقیقت هماهنگى با منابع مهر و رحمت و عشق و محبت است.

ملائکه در روز غدیر 'نثار فاطمه (س)' را به یکدیگر هدیه مى دهند

نثار فاطمه(س) همان میوه هاى درخت طوبى است که در شب زفاف حضرت، به امر الهى از آن درخت در آسمانها پخش شد و ملائکه آنها را به عنوان یادگار برداشتند." بحارالانوار: ج 43 ص 109".

ملائکه در روز غدیر 'نثار فاطمه (س)' را به یکدیگر هدیه مى دهند و وقتى آخرین ساعات روز غدیر فرا مى رسد ندا مى آید: 'به مراتب و درجات خود بازگردید که به احترام محمد و على تا سال آینده در چنین روزى، از لغزش و خطر در امان خواهید بود'.

پایان پیام/