به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری شبستان، ضعف آموزش در کشور ما بسیار واضح و مبرهن است، عامل بسیاری از آسیب های اجتماعی در جامعه ما نیز همین ضعف آموزش مهارت اجتماعی در مداس و دانشگاه ها است به گفته بسیاری از کارشناسان، نظام آموزشی ما نیازمند اصلاح است در خصوص این مساله با طیبه سیاوشی عضو ء کمسیون فرهنگی مجلس گفتگویی انجام دادیم که در ادامه می خوانید.
نظر شما در خصوص وضعیت آموزش در جامعه چیست؟
متاسفانه مدارس ما در حوزه آموزش مهارت های اجتماعی بسیار ضعیف هستند، بر همین اساس با اصرار کمیسیون اجتماعی مجلس طرح الزامی شدن مشاوره های قبل، حین و بعد از ازدواج را مطرح کردیم که این مشاوره ها از دو ساعت به شش ساعت افزایش یابد در حال حاضر این طرح با قید یک فوریت در نوبت صحن مجلس قرار دارد، زمانی که ما آموزش های قبل از ازدواج را در مجلس بررسی می کردیم، یک اقدام خوب از سوی مسئولان آموزشی صورت گرفت که آموزش کتاب «مهارت های اجتماعی» در مدارس بود، آموزش فیزیک، ریاضی و اعزام دانش آموزان به المپیاد های جهانی مهم هستند ولی آموزش مهارت های اجتماعی مهمتر از اینها می باشند.
عدم توجه به آموزش از سوی مسئولان باعث شده این کتاب در پایه نزدیک به کنکور تدریس شود بر همین اساس ما نامه رسمی مبنی بر آموزش این کتاب در ابتدای مقطع دبیرستان به وزیر وقت (بطحایی) نوشتیم تا دانش آموزان بهره وری خوبی از آموزش مهارت های اجتماعی در مدارس داشته باشند، در کشور ما آموزش و فرهنگ سازی در اولویت قرار ندارد، همه انتظار دارند، مجلس قانونی بنویسد و آن قانون معجزه کند، دولت باید در پایان سال، گزارش عملکرد دستگاه هایی که جهت فرهنگ سازی بودجه دریافت کرده اند را بگیرد در این صورت می توانیم بگویم، اقدامات فرهنگ سازی موثر واقع می شود لذا پیش بینی ما این است که تا 10 سال آینده این مساله قابل اصلاح باشد.
آیا عدم تمایل جوانان به ازدواج ارتباطی با مساله آموزش دارد؟
همه این مسایل به عدم آموزش مهارت های اجتماعی بر می گردد، کارکردهای خانواده و آموزش مسولیت پذیری از جمله مسایا مهمی هستند که هیچ گاه به جوانان آموزش داده نشده است در گذشته ما این ارزش ها را در چهارچوب خانواده یاد می گرفتیم، ولی متاسفانه در حال حاضر این ارزش ها از حوزه خانواده خارج و در اختیار دولت و وزارت آموزش و پرورش قرار گرفته است و خانواده ها می گویند، متولی آموزش و تربیت فرزندانشان نظام آموزش و پرورش می باشد لذا سرگردانی و رها شدن بچه ها بین خانواده و دولت برای ما بسیار دردناک است .
امروزجوانان و نوجوانان آموزش والدین خود را نیز قبول ندارند، بچه ها بیشتر از اینکه از خانواده های خود حرف شنوی داشته باشند به گفته ها و آموزش استاتید و دوستان خود توجه بیشتری دارند لذا مساله آموزش یک بحث پیچیده در نظام اداری پیچیده کشور است که به سادگی هم قابل حل نیست.
من در گذشته از شورا یاری ها دفاع می کردم ولی متاسفانه امروز کارکرد اصلی خود را از دست دادند، آنها قرار بود وظیفه اقدامات فرهنگی و اجتماعی در محلات را بر عهده بگیرند که چنین وظیفه ای را اجرایی نکردند،شورایاری ها می توانند با استفاده از معتمدین محلات، صاحبنظران و تحصیل کردگان به این مشکل بزرگ و گره پیچیده نظام اداری به نوعی غلبه کنند در صورتی که کارکرد اصلی خود را داشته باشند.
نظر شما در مورد آموزش دانش آموزان در کنترل خشم در مدارس چیست؟
البته تمامی حوادث و خشونت ها را نمی توان در مدارس و جامعه کنترل کرد و برخی از آنها اجتناب ناپذیر است اما متاسفانه این مهم توسط آموزش و پرورش رها شده و بیشتر به بحث آموزش بچه ها توجه می کنند تا آموزش و مهارت؛ آموزش های اجتماعی به کودکان آموزش داده نشده و باید خویشتن‌داری و کنترل خشم به آنها آموزش داده شود،اگر معلمان کنترل خشم را به خوبی آموزش دیده باشند می توانند آن را به خوبی و نحو احسن به دانش آموزان نیز منتقل کنند.
خانواده به عنوان اولین نهاد جلوگیری از آسیب‌های اجتماعی چقدر در سیاست گذاری‌ها مورد توجه قرار گرفته است؟
یکی از موضوعات مهمی که ما روی آن تاکید داریم بحث خانواده است که در این باره بر سندهای بالادستی خصوصاً سیاست‌های ابلاغی رهبری تاکید می‌کنیم. خانواده یکی از مهمترین مباحث در جامعه است که در سال‌های اخیر به دلایل متعدد آسیب دیده است و بخش مهمی از آسیب‌های اجتماعی نیز به آن بر می‌گردد. امروزه هم ازدواج دچار تغییراتی شده و هم طلاق بحث حائز اهمیتی است. در این زمینه سیاست‌هایی که اتخاذ شده متأسفانه سیاست‌هایی نبوده که متناسب با زمانه خود باشد. البته تلاش شده در قانون مواردی گنجانده شود ولی اینها قابلیت حل و فصل معضل بزرگی مثل طلاق را ندارد.
آموزش در اوقان فراغت چقدر در کاهش آسیب های اجتماعی نقش دارد؟
یکی از موضوعات مهم دیگر در حوزه آسیب‌های اجتماعی سرگرمی و اوقات فراغت است که نحوه برنامه‌ریزی برای آن با جلوگیری از بروز آسیب‌های اجتماعی در ارتباط تنگاتنگ است. باید بپذیریم که امروزه فضای مجازی به بخشی از سرگرمی و اوقات فراغت فرزندان تبدیل شده، فضای مجازی به فرهنگ سازی و تغییر ذایقه مردم کمک می کند اما متاسفانه ما دایما به قدرت تخریبی آن فکر می کنیم تا قدرت سازنده این فضاها
نظر شما