«بونو»؛ اندیشمند فرانسوی که با امام رضا(ع) مانوس بود/ نسبت به امام خمینی(ره) احساس دِین می‌کرد

به گزارش خبرنگار گروه اندیشه خبرگزاری شبستان: روز دوشنبه خبری مبنی بر درگذشت «یحیی بونو»، اندیشمند و مستبصر فرانسوی منتشر شد. او طی سانحه ای در ساحل عاج از دنیا رفت. بونو، برای انجام برنامه های تبلیغی ماه محرم به این کشور سفر کرده بود.

یحیی علوی یا یحیی بونو (زادهٔ ۱۹۵۷ ـ درگذشتهٔ ۲۶ اوت ۲۰۱۹)  در سال ۱۹۵۷ میلادی در شهر فرایبورگ آلمان در خانواده‌ای مسیحی و کاتولیک متولد شد، به خاطر شغل پدرش تا سن ۱۰ سالگی در آلمان و الجزایر می‌زیست و پس از آن راهی استراسبورگ فرانسه شد. به گفته خودش میل به آشنایی با ادیان شرقی در وجود او بود و از این رو به مطالعه آثار موجود در این زمینه و به سفرهای متعدد به اسپانیا، مراکش، ایتالیا، بلژیک، هلند، آلمان و… پرداخت.

 وی با آثار «رنه گنون» فیلسوف مسلمان فرانسوی آشنایی پیدا کرد و تحت تأثیر آثار او در سال ۱۹۷۹ به دین اسلام گروید. پس از آن در رشته زبان و ادبیات عرب و اسلام‌شناسی به تحصیل پرداخت و در دانشگاه با آثار هانری کربن که عرفان شیعی را به غرب شناسانده بود، آشنا شد.

او تحت راهنمایی‌های «احمد حمپاته» (عارف آفریقایی) مذهب شیعه درآمد و نام خود را به یحیی علوی مبدل ساخت. در سال ۱۹۹۵ از رساله دکتری خود با عنوان «الهیات در آثار فلسفی و عرفانی روح‌الله خمینی(ره)» در دانشگاه سوربون دفاع کرد که در سال ۱۹۹۹ به عنوان پژوهش سال برگزیده شد. وی برای تدوین رساله خود در سال ۱۹۹۱ به ایران آمد و مدت هفت سال از جلسات سید جلال الدین آشتیانی در مشهد، در زمینه فلسفه و عرفان اسلامی استفاده برد. وی ۱۵ سال در مشهد زندگی می کرد.

بونو دلیل انتخاب این موضوع برای تز دکتری خود را اینگونه بیان می‌کند: «در آن سال‌ها هرگز امام خمینی(ره) را به شکل حقیقی نشناخته بودم. ما تحت تاثیر تبلیغات غرب گمان می‌کردیم حرکت ایشان صرفا سیاسی و مخالف با گرایش فلسفی و عرفانی بوده و بر اساس خواسته‌های قدرت‌طلبانه صورت می‌گیرد. در سالی که می‌خواستم رساله‌ی دکترای خود را شروع کنم، یکی از دوستان لبنانی من که صاحب کتاب‌فروشی بود، دو کتاب از تالیفات امام خمینی(ره) را به من معرفی کرد. این دو کتاب «شرح دعای سحر» و «مصباح الهدایة الی الخلافة و الولایة» بودند. وقتی عنوان کتاب مصباح حضرت امام(ره) را مشاهده کردم، گمان کردم که شاید این کتاب سیاسی است ولی وقتی آن را کمی مطالعه کردم،‌ دیدم سرشار از عرفان جوشان الهی است. چنان شیفته امام (ره) شدم که برای زدودن حجاب از چهره‌ ایشان تصمیم گرفتم تز دکترای خود را در زمینه‌ی آثار فلسفی و عرفانی حضرت امام(ره) ارائه کنم تا این که شاید بتوانم حقی که ایشان بر گردنم داشت، جبران کنم... .»

بونو در طول عمر 61 ساله پربار خود آثار متعددی را به رشته تحریر در آورد که از جمله آنها می توان به: ترجمه و تفسیر قرآن کریم، تصوف و عرفان اسلامی، الهیات در آثار فلسفی و عرفانی امام خمینی و ... اشاره داشت که اثر اخیر در سال 1999 میلادی به عنوان پژوهش سال دانشگاه سوربن برگزیده شد.

گفتنی است، روز سه شنبه 5 شهریور به مراسم یادبودی در موسسه «امام خوئی» شهر پاریس برای این اندیشمند برگزار شد. طبق اخبار رسیده پیکر یحیی بونو در مشهد مقدس دفن می شود.

بر آن شدیم با توجه به جایگاه پرفسور یحیی بونو در عرصه علوم اسلامی و خدمات وی، گفت وگوی کوتاهی با آیت الله «سید محمد قائم مقامی» داشته باشیم که چندین مقطع مختلف با «بونو» ملاقات داشته و همسفر او بوده است.

آیت الله «سید محمد قائم مقامی» با اشاره به سبک زندگی پرفسور «یحیی بونو» اندیشمند فقید شیعه، اظهار کرد: او از کسانی بود که اسلام را در زندگی خود به معنای واقعی کلمه دریافته بود. نور دین مبین اسلام در قلب بونو ریشه دوانده بود و نگاهی منبعث از معرفت شناسی عمیق به دین داشت.

استاد سطح عالی حوزه علمیه قم گفت: یحیی بونو، نور اسلام را درک کرده بود. نگرش او به جهان و هستی، توام با  معرفت عقلی بود. در عین حال که خاستگاه تفکرات غربی را می شناخت با اندیشه های دین اسلام مواجه شد و به اسلام گروید.

وی ادامه داد: آن اندیشمند را چند بار دیده بودم. علاوه بر دیدار در نشست «شب های علوم انسانی»، یکبار هم همسفر بودیم و سال ها قبل به همراه «نادر طالب زاده» به جمکران رفتیم. بونو، متفکری خداشناس بود. نگرش او به زندگی خالصانه برای خدا بود.