به گزارش خبرنگار گروه مسجد و کانون های مساجد خبرگزاری شبستان، نهم ذی الحجه، روز عرفه از روزهای بافضیلت و مهم در تقویم مسلمانان به ویژه شیعیان است. در این روز امام حسین(ع) پس از قرائت دعای عرفه در جبل الرحمه و بدون آنکه بتوانند مناسک حج را به اتمام برسانند، مکه را به سوی کوفه ترک کردند، حرکتی که یک ماه بعد به واقعه عاشورا ختم شد و تاریخ را برای همیشه داغدار خود کرد.
عرفه روزی است که صدها هزار زائر خانه خدا در عرفات وقوف کرده و در این روز بزرگ به درگاه خداوند متعال تضرع و درخواست عفو و رحمت می کنند چراکه در این روز ابواب رحمت الهی بیش از زمان های دیگر به روی بندگان گشوده است، چنان که امام جعفر صادق (ع) فرمودند: «اگر کسی در ماه مبارک رمضان مورد مغفرت الهی قرار نگیرد، غفران برای او نیست مگر آنکه عرفه را درک کند.»
در این روز خداوند، بندگان خویش را به عبادت و اطاعت دعوت کرده و سفره احسان خویش را برای آنها گسترده است. بنابر روایات بهترین عمل در روز عرفه دعا و نیایش است و در میان روزهای سال این روز برای دعا امتیاز ویژه ای دارد.
در این میان یکی از مهمترین مکان های حضور علاقمندان به انجام اعمال این روز به ویژه قرائت دعای عرفه، مساجد هستند، در روز عرفه بار دیگر مومنین با حضور در خانه های خدا، دست های نیاز را به سوی آسمان بلند کرده و با چشمانی اشکبار، دعای روح بخش و پرفیض عرفه را به یاد مناجات سراسر نور و عرفان امام حسین(ع) زمزمه می کنند. چنان که مساجد در روز عرفه حال و هوای صحرای عرفات را به خود می گیرند.
در این روز سراسر برکت و فضیلت، مومنین در مساجد با تأسی از مولایشان امام حسین (ع) خدای خود را با عبارات «أَنْتَ الَّذِی أَفْضَلْتَ أَنْتَ الَّذِی أَکْمَلْتَ أَنْتَ الَّذِی رَزَقْتَ أَنْتَ الَّذِی وَفَّقْتَ» خوانده و دست های نیاز را به درگاه او بلند می کنند.
فاصله ظهر تا غروب این روز فرصتی ناب برای خلوت گزینی با معبود در مساجد است. پیامبر اکرم (ص) در زمینه اهمیت روز عرفه فرمودند: «خداوند در هیچ روزی به اندازه روز عرفه بندگان را از آتش دوزخ نمی رهاند. در این روز حق تعالی بندگان خویش را به عبادت و طاعت خود فرا خوانده و سفره های جُود و احسان خود را برای آنها گسترانیده و شیطان در این روز خوار، حقیر و رانده شده است.»
لذا در این روز زمزم می کنیم: الهی! در این روز، تو را می‌خوانیم به زبانی که سیدالشهدا(ع) در این روز مقدس در وداع با سرزمین عرفات خواند، دست های نیاز خود را به سوی آن بی نیاز بالا می بریم و زیر لب زمزمه می کنیم: خدایا! غروب این روز را با غروب گناهان مان یکی کن، اشک و زمزمه ما را بپذیر ...
خداوند در این روز درهای احسان و فضل خویش را به روی بندگان باز می‌کند چنان که زیارت امام حسین(ع) در این روز برابر با هزار حج، هزار عمره و هزار جهاد دانسته شده است. برای همین است که حاجیان در عرفه و در صحرای عرفات در پیشگاه خداوند تضرع کرده و دعای عرفه امام حسین (ع) را قرائت می‌کنند. همچنین در روایات آمده در این روز خدا قبل از حجاج خانه خود در عرفات، به زائران حسین بن علی(ع) در کربلا نظر می کند.
امام حسين(ع)، اين مناجات عاشقانه را در فضايي معنوی و در جوار خانه خدا و با دلي پرسوز و چشماني اشكبار قرائت كرده و به عنوان منشور جاويدان توحيد براي اهل ايمان به يادگار گذاشته است، مسجدی ها نیز به تاسی از مولای شهیدشان امام حسین(ع) همه ساله در روز عرفه در این خانه های خدا حاضر شده و با زمزمه فرازهای عرفانی دعای عرفه از خدا می خواهند که اگرچه در جوار بیت الله الحرام نیستند اما به یمن حضور در مساجد دعای شان را بپذیرد و رنگ اجابت به حوائج شان بزند.
آری مساجد در روز عرفه حال و هوای دیگری دارند، شوری عارفانه در فضای آنها موج می زند طوری که حتی اشک های جاری بر گونه ها و شانه هایی که گاه از شدت گریه تکان می خورد، هم از جاذبه‌شان کم نمی کند. عرفه فرصتی ویژه است برای آنکه در مسجد با خدای خویش راز و نیاز کنیم.
نظر شما