خبرگزاری شبستان _ شیروان؛ فارغ از کارهای شخصی، هر زمان به هر مکانی رفتیم، نه سرمای زمستان برایمان معنا داشت و نه گرمای سوزان تابستان را فهمیدیم ... فقط و فقط برای تهیه گزارشی که مشکلی را رفع کند، گام برداشتیم. با این وجود هیچ کس نگفت که هستی و برای چه این‌گونه بی‌تابی می‌کنی... بارها رفتارهای سرد مسئولان در پاسخگویی، دلمان را لرزاند اما قدم‌هایمان لرزشی نداشت و استوارتر از همیشه آمدیم.
هیچ کس نگفت در برف به دنبال چه می گردی؟ هیچ کس نپرسید چرا گذشته از تماشای زیبایی‌های باران، به جست و جویی چندین ساعته در شهر پرداخته‌ای؟ هیچ کس نگفت چرا گرد و غبار تو را از خیابان متواری نمی‌کند... چرا که همه به این باور رسیده‌اند خبرنگار، آرامش خودش را فدای جامعه کرده و رسالت وی زمان و مکانی دقیق نمی‌شناسد.
آری! خبرنگار کسی است که حرفه‌اش متکی به زمان و مکان نبوده و هر لحظه که فریادی او را خواست، به میدان می رود.
سال‌ها نوشتیم اما از خودمان هیچ نگفتیم. دردهای جامعه را یکی‌یکی به روایت کشیدیم تا فریادرسی به میدان آید اما ناگفته‌های خودمان را باقی گذاشتیم تا مبادا قلممان گرفتار چارچوب شخصی شود. امروز وقت آن رسیده که به بهانه روز خبرنگار هم که شده، اندکی سفره دل باز کنیم تا جامعه بداند خبرنگار نه حرفه بوده و نه شغل، بلکه هنری است که اگر عشق با آن عجین نشود، هنرمند را از ادامه مسیر بازمی‌دارد.
امروز وقت آن رسیده تا از دردهایی بگوییم که اعتبارات، آن ها را به وجود نیاورده بلکه بی‌توجهی‌ها بسیاری از آن ها را منجر شده است. نبود امنیت شغلی، مشکلات بیمه‌ای و برخی ناملایمت ها از سوی دستگاه‌ها تنها گوشه‌ای از این گلایه‌ها بوده که هیچ‌گاه چاره‌اندیشی نشد.
مشکلات خبرنگاران این استان از سال‌ها پیش بر این قشر سنگینی می‌کند. محرومیت خبرنگاران از بیمه، مهم‌ترین مشکلات این قشر است و علی‌رغم سختی کار خبرنگاران، از هیچ‌گونه بیمه‌ای برخوردار نیستند. یک خبرنگار باید برای تهیه گزارش به مناطق مختلف برود، این در حالی است که در صورت بروز اتفاق هیچ نهادی پاسخگو نیست. بسیاری از سؤال‌های خبرنگاران همان مطالبات مردمی بوده که نباید نادیده گرفته شود.
خبرنگاری حرفه‌ای شیرین بوده که باید با عشق در این وادی ورود کنیم که داشتن صداقت، مهم‌ترین شرط یک خبرنگار خوب است از سویی همچنین یک خبرنگار باید دارای روابط عمومی بالا، شم خبری و کنجکاوی باشد. یک خبرنگار برای موفقیت باید سختی‌های زیادی تحمل کند و بسیاری از ناملایمت ها را هم تحمل کند. شاید بتوان گفت خبرنگاران کم‌ترین حقوق را دارند این در حالی است که تهیه یک گزارش سختی‌های زیادی دارد که برخی از روابط عمومی‌ها جایگاه رسانه را آنگونه که باید درک نکرده‌اند و این امر باعث شده که با خبرنگاران، همکاری لازم را در عرصه اطلاع رسانی نداشته باشند.
برخی از دستگاه‌ها در دعوت‌نامه‌های خود برای پوشش جلسات، گزینشی عمل می‌کنند که این امر گلایه زیادی به وجود آورده است. همچنین برخی از مدیران فکس کردن سؤالات را شرط پاسخگویی قرار می‌دهند که این امر نیز روند انتشار مصائب استان را مشکل می‌کند. خبرنگاران در اطلاع رسانی، رسالت سنگینی دارند و با اتکا به آموزه های دینی لازم است در این راه با صلابت گام بردارند. رسالت مهم خبرنگاران، حمایت از مظلومان و ستمدیدگان عالم است و مراقب باشید هرگز قلم خود را در مسیر مستکبران بکار نگیرید و آن را نفروشید.
خبرنگاری که فقط برای نام و نان قلم بزند، حریت خود را بفروشد و مدافع محروم و مظلوم نباشد خبرنگار نیست. خبرنگاران چشم و گوش و زبان ملت اند و باید به مردم امید دهند و اگر شما خبرنگاران به داد مردم نرسید شرایط خوبی در جامعه نخواهیم داشت.
یکی از نکات ضروری و مهم که در قرآن نیز به آن اشاره شده؛ اهمیت قلم است و بخش اعظم خبرنگاری قلم و تحلیل قلمی است که خبرنگار وقایع را به چه شیوه برای مردم مطرح کند، پس خبرنگار و قلم خبرنگار بسیار اهمیت ویژه ای دارد چرا که شما از عوامل موثر جامعه و نظام هستید و یکی از چیزهایی که الان به آن نیاز داریم همدلی و همراهی و وحدت مسئولان است که این خبرنگاران هستند که می‌توانند این وحدت را به تصویر بکشند.
نباید به خبرنگار به چشم یک کاسب نگاه شود بلکه باید این قشر را به معنای واقعی خود بشناسند. حکایت خبرنگاران حکایت حکیمی است که سنگ صبور دردمندان شده و برای آن ها حکمت می‌کند اما خود نیز شنونده‌ای برای دردهایش ندارد. چه خوب می‌شد اگر ارتباطی دو سویه بین خبرنگاران و متولیان فراهم بود تا رنج‌های این افراد بیش از این بر پیکره خبر و رسانه نیش نزند.
نظر شما