به گزارش خبرگزاری شبستان در قم، نشست نقد مجموعه داستان «کتاب های نخوانده» نوشته «زهرا عبدی» همراه با نقد و نظر «مرضیه نفری» در مجتمع ناشران برگزار شد.
عبدی در این نشست با اشاره به اینکه تاکنون بدین سبک کار نکرده است، گفت: پیش از این 60 کتاب را کار کرده بودم اما این سبک برای من کاملا جدید است. این دوست داشتنی ترین مجموعه کتابی است که تاکنون نوشته ام و وقت زیادی برای آن گذاشتم.
این نویسنده افزود: به شدت درگیر این کتاب بودم و جلسات مشورتی مختلفی با استادان قم و تهران داشتم. ایده این طرح را آقای سبحانیا دادند و برای پیگیری موضوع، زمان زیادی را اختصاص دادیم.
وی با اشاره به خلق کاراکتر در این مجموعه تصریح کرد: این مساله سبب شد تا سبک این کتاب با کتابهای قبلی تقاوت داشته باشد. در این کتاب کاراکتری وجود دارد که در کتاب های دیگر موجود نبود.
عبدی از پیوند زندگی کودکان با تلفن همراه و تبلت انتقاد کرد و اظهار داشت: متاسفانه این پیوند چنان گره خورده است که دیگر نمی توان این موارد را از بچه ها دور کرد بلکه باید با سواد رسانه ای به آموزش های لازم پرداخته و نحوه استفاده درست از آنها را فراگیریم.
وی یکی از شیوه های آموزش را داستان عنوان کرد و ادامه داد: در این داستان بیشتر به مسائلی پرداختم که در زندگی روزمره وجود دارد و بر این اساس اتفاق تازه ای بین نویسنده و مخاطب رخ می دهد.
مرضیه نفری نیز با اشاره به اینکه داستان های این کتاب رئال هستند، گفت: اگر تصویر را از کتاب حذف کنیم، کودکان با آنچه در کتاب آمده است ارتباط برقرار نمی کنند زیرا آنها بیشتر در فضای مجازی حضور دارند.
وی افزود: نکته جالب اینست که کودکان و نوجوانانی که این کتاب را مطالعه کرده اند به آن به دید واقعیت نگریسته و از آن آموزش می گیرند. رایا که ربات داستان است در این کتاب به عنوان دوست و شخصیتی بزرگ و دانا حاضر شده و به نصیحت می پردازد.
این منتقد خاطرنشان ساخت: هنگامی که داستان را برای بچه ها می خواندم آنها از اینکه چنین رباتی ندارند، ابراز ناراحتی می کردند. این در حالی است که نویسنده می خواهد بگوید که کودکان و نوجوانان باید خودشان کارهایشان را انجام دهند در حالی که بچه ها برداشت دیگری از داستان دارند.
وی با اشاره به وجود جدار بین سنت و مدرنیته تصریح کرد: خانه و خانواده نماد امنیت هستند و خانواده در این کتاب نیز نقش اصلی را ایفا می کند. رابطه خانواده نیز در این کتاب به خوبی حفظ شده است. نویسنده با پرداختن به داستان در داخل خانه یا پارک نزدیک خانه به اهمیت نقش خانواده می پردازد.
نفری نقش ربات در این داستان را دادن آموزش های لازم همانند پدر و مادر و بیان مسائل مختلف از زبان یک دوست خواند و ادامه داد: این داستان هیچ زمان و مکانی ندارد و با خواندن کتاب به این زمان و مکان نمی رسید. برخی از داستان های کتاب با عکس تطبیق ندارد که این کار نیز از مفاهیم و برداشت های تصویرگر نشأت می گیرد.
نظر شما