تحریم های آمریکا مصداق بارز تروریسم اقتصادی است

به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری شبستان، «محمود عباسی»،امروز چهارشنبه دوازدهم تیر در نشست تخصصی سالروز افشای حقوق بشر آمریکایی، تروریسم و تحریم که در موزه انقلاب اسلامی و دفاع مقدس برگزار شد، گفت: این هفته به نام هفته حقوق بشر آمریکایی نامگذاری شده است، بنابراین ما باید از همه ابزارهای لازم برای نشان دادن اقدامات ظالمانه امریکا بر کشورهای جهان استفاده کنیم.

معاون حقوق بشر قوه قضاییه تصریح کرد: استفاده از تحریم ها دارای قدمت طولانی بوده و اغلب دولت های قدرتمند و سلطه گر از آن به عنوان ابزاری برای جنگ و اقدامات نظامی جایگزین برای جنگ استفاده می کنند. امروزه با توسعه حقوق و اصول بین الملل، استفاده از تحریم های اقتصادی به عنوان ابزاری برای اعمال فشار بر کشورها از سوی جامعه بین المللی در جهت تعدیل سیاست ها و تضمین اجرای قوانین و مقررات بین المللی مطرح است.

وی اظهار کرد: این واقعیت که تحریم ها در تنافی حق بر حیات آدمی  است به عنوان یکی از قواعد بین المللی مورد اجماع جوامع مختلف و کشورها است. اندیشمندان در حوزه های مختلف بر این حوزه تاکید دارند که این تحریم ها در تنافی کامل با قواعد بین المللی می باشد.

عباسی افزود: آمریکا کشوری با ویژگی های خاص، شکل گرفته است که از همان ابتدا ی امر ابتلای این کشور بر ظلم، جنایت و خیانت به کشورهای دیگر بوده است و ما در عرصه های مختلف بین المللی این مباحث و موارد را مشاهده می کنیم. ما وقتی تحریم ها را مورد بررسی قرار می دهیم، اولین ابزار تحلیل ما از تحریم ها و تروریسم اقتصادی ،همان ابزار و موازین بین الملی حقوق بشری است.

وی با اشاره به منشور سازمان ملل متحد تصریح کرد: منشور سازمان ملل متحد حاوی اصول و مقرراتی است که هدف از آن صلح و امنیت بین المللی از طریق اقدامات دسته جمعی و توسعه روابط دوستانه در حل مسایل و مشکلات بین المللی است. تحریم ها از جمله ابزارهایی است که موسسان سازمان ملل در منشور ملل متحد از طریق آن اختلافات بین المللی را حل می کنند.

دبیر مرجع حقوق کودک در ایران خاطرنشان کرد: بر اساس ماده یک منشور سازمان ملل متحد یکی از اهداف سازمان ملل حفظ صلح و امنیت بین المللی است که به این منظور بایستی اقدامات دسته جمعی موثری برای پیشگیری و رفع تهدیدات علیه صلح و سرکوب اعمال تجاوزکارانه و ناقض صلح به عمل بیاید، بنابراین چنانچه تحریم اقتصادی کارایی لازم را توسط سازمان حقوق بشر نداشته باشد، نباید اعمال شود.

وی با بیان اینکه یکی از اهداف مهم در منشور ملل متحد، احترام به حقوق بشر است، افزود: لذا دولت ها و سازمان های بین المللی الزام دارند که برای ارتقای سطح زندگی، اشتغال و توسعه امور اقتصادی، اجتماعی، بهداشت عمومی و احترام به حقوق بشر گام بردارند و رعایت معیارهای مطرح شده این اسناد هم به لحاظ حقوق بین الملل عرفی و هم به لحاظ الزام قراردادهای کشورهای عضو این کشورها در هر اقدامی از جمله وضع و اعمال تحریم ها از سوی سازمان ملل رعایت شود. تحریم های یکجانبه علیه یک دولت که حقوق بشر بنیادین اتباع آن کشور است، حقوق بشر آن کشور را نقض و برخلاف منشور ملل متحد است باید مورد بررسی قرار گیرد.

وی افزود: تحریم های یکجانبه مخالف حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی اتباع دولت های تحت تحریم هستند. همچنین ماده دو میثاق بین المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی می گوید: کلیه ملت ها می توانند برای نیل به اهداف خود موانع و ثروت طبیعی خود را بدون نصب تعهدات ناشی از همکاری های اقتصادی و بین المللی مبنی بر منافع مشترک حقوق بین الملل آزادانه به مصرف برسانند، بنابراین ما باید از مجامع بین المللی به عنوان تریبونی علیه جنایت آمریکا بر کشورمان استفاده کنیم ،چون تحریم های صورت گرفته تبعات بسیار زیادی از جمله در رشد کودکان، تغذیه و درمان آنها دارد.

عباسی تصریح کرد: چرا کشوری که با ایجاد گروه های تروریستی که ساخته و پرداخته خودش است و به جان کشورها انداخته، رها بوده و دست به هر کاری می زند ولی دولتی مانند دولت ایران که در راستای صلح و امنیت بین المللی و مبارزه با تروریسم تلاش می کند ،باید تحت شدیدترین تحریم های فلج کننده قرار بگیرد.

معاون حقوق بشر قوه قضاییه با بیان اینکه تحریم های آمریکا مصداق بارز تروریسم اقتصادی است، اظهار کرد: بند 3 منشور بین الملل از کلیه کشورها می خواهد که تدابیر اقتصادی یکجانبه با ویژگی های فرا سرزمینی را به رسمیت نشناسد، بنابراین یک اجماع بین المللی امروز علیه تحریم های ظالمانه آمریکا بر کشورها به ویژه ایران صورت گرفته است که در تنافی کامل با موازین بین المللی است. در اعلامیه وین نیز بر موضوع حق توسعه و حقوق انسانی تاکید شده است و مردم همه کشورها حق دارند در توسعه اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی کشور خود مشارکت داشته باشند و همچنین در جای دیگر بر حقوق بشر و اقدامات قهرآمیز یک جامعه به صراحت محدودیت های تکراری، محاصره، ممنوعیت معامله، مسدود کردن داروها به عنوان اقدامات مجبور کننده اشاره می کند که از لحاظ حقوق بشر جرم محسوب می شود.