به گزارش خبرگزاری شبستان از قم، علاوه بر بارگاه قدسى حضرت معصومه(س) در قم، چهارصد و چهل و چهار (444) ستاره فروزان دیگر در این شهربر خاک خفتهاند. پس از به ولایتعهدى رسیدن امام رضا علیهالسلام علویان و سادات بىشمارى به شوق دیدار وى راهى سرزمین ایران شدند. ولى بعضی از آنان هنوز در نیمههاى راه بودند که خبر شهادت امام(ع) را شنیدند ودر مناطق امن ایران بخصوص شهر قم جلاى وطن گزیدند و پس از گذراندن عمر طبیعى خویش در همین دیار به خاک آرمیدند و برکات و معنویات بسیارى را براى این دیار به بار آوردند.
از آنجا که روز (17 تیرماه) مصادف با روز پنجم دهه کرامت روز بزرگداشت امامزادگان با عنوان( امامزادگان، ذخایر معنوی جامعه) نامگذاری شده است بر آن شدیم تا به معرفی این میراث گرانبها و ارزشمند معنوی در شهر مقدس قم بپردازیم.
امامزاده علی بن جعفر
امامزاده علی بن جعفر پنجمین فرزند امام صادق(ع) برادر امام موسی کاظم و عموی امام رضا(ع) در تاریخ 129 ه ق دیده به جهان گشودند که بعد از دو سال از تولد ایشان سرپرستی وی به امام موسی کاظم (ع) سپرده شد و این گونه بود که خلق و خوی ائمه اطهار در وجود ایشان شکل گرفته و وی توانست در دوران امام موسی کاظم روایات و احادیث از امام موسی کاظم (ع) را ثبت و نشر دهد که کتابهایی از جمله مسائل علی بن جعفر، حلال و حرام، و مناسک حج از جمله این آثار است.
برجسته‌ترین فضیلت علی بن جعفر این است که نه تنها امر امامت و ولایت را خوب شناخت و آن را از دیگر ارزش‌های ظاهری دنیا بسی والاتر دانست، بلکه خود را تسلیم ولایت امامان معصوم علیهم السلام ساخت از این رو با افتخار، امامت برادرش امام کاظم علیه السلام و فرزندش حضرت امام رضا علیه السلام را پذیرفت و چون سایرین در مقابل آنها سر اطاعت و تسلیم فرود آورد.
تبلور این فضیلت هنگامی است که وی در کهنسالی ـ بعد از آن که خود عالمی بزرگ، دارای منزلتی عظیم و شخصیت اجتماعی والایی است ـ در مقابل فرزندِ فرزند برادرش امام جواد علیه السلام در حالی که کمتر از هشت سال دارد، سر تعظیم فرود آورده است، او امام را چنان معرفی می‌کند که برای دوستانش تعجب برانگیز است و بر او خرده می‌گیرند اما وی بر صحت رفتار و اعتقاد خویش تأکید می‌کند.
امامزاده علی بن جعفر(ع) برای زیارت امام رضا(ع) از مدینه حرکت می کند و در مسیر قم در جلسات معارف اهل بیت شرکت می کردند که در 27 ذالحجه در سال 233 ه ق از دنیا رفتند و در منطقه ای معروف به در بهشت دفن شدند .
امزاده علی بن جعفر مشهور به "در بهشت" در شرق شهر قم قرار دارد. بنایی هشت وجهی با گنبد دو پوشش هرمی شکل، به اوایل سده هشتم هـ. ق تعلق دارد که در دوره قاجار ایوان و بیوتاتی بدان اضافه شد.
این امامزاده مدفن "علی بن جعفر" فرزند امام صادق(ع) است. این بقعه پس از آستانه مقدسه بر بقیه اماکن و مقابر استان قم از نظر تزیینات برتری دارد. یکی از مهم ترین عناصر تزیینات این بقعه هنر گچبری به کار رفته درآن است که در زمره ی برجسته ترین آثار هنری سده هشتم وهم طراز بناهایی همچون "گنبد علویان همدان"، "مدرسه حیدریه قزوین" و "بقعه پیربکران اصفهان" محسوب می شود.
کاشی های کوکبی زرین فام ازاره بنا بالغ بر 94 پارچه با نقش های گیاهی، حیوانی وانسانی و کتیبه هایی به خط نسخ شامل آیات قرآن، روایات مذهبی و ابیات فارسی، از دیگر تزیینات منحصر به فرد این بقعه به حساب می آیند و بخش هایی از آنها، امروزه زینت بخش بسیاری از موزه های ایران وجهان است.
محراب زرین فام بنا که در طاق نمای جنوبی بقعه قرار داشت و به دستور "یوسف بن علی بن محمد بن ابن طاهر" آخرین فرد از خاندان ابی طاهر به سال 734 هـ. ق ساخته شده بود، یکی دیگر از آثارهنری این بقعه است. این محراب امروزه زینت بخش موزه ی دوران اسلامی درموزه ملی ایران است.
گفتنی است به همت اداره کل اوقاف و امور خیریه استان قم در ایجاد مراکز فرهنگی در امامزاده گان استان ، زیر ساختهای مناسب برای فعالیت فرهنگی در امامزاده علی بن جعفر(ع) فراهم شد که خوشبختانه با ارتقا فضای عمرانی و ایجاد صحن امام صادق(ع) با فضایی 2500 متر مربع در فاز اول مراکز مشورتی تحصیلی، ازدواج، خانواده، کلاسهای حفظ قرآن، پاسخگویی به سوالات شرعی به صورت فعال در امامزاده علی بن جعفر(ع) دائر می باشد.
نظر شما