مرمت و تجهیز خانه های سنتی در راین/ اقامتگاه هایی به قدمت دوره صفویه و قاجاریه مهیا برای پذیرایی از گردشگران

به منظور رفاه حال گردشگران و برای حل مشکل اسکان آنان، در سال های اخیر با مرمت و تجهیز خانه های سنتی زیر نظر سازمان میراث فرهنگی،صنایع دستی و گردشگری، چندین اقامتگاه بومگردی در راین راه اندازی شده است.

خبرگزاری شبستان-کرمان

 

 

شهر تاریخی و گردشگری راین در ۱۰۰کیلومتری مرکز استان کرمان، شهری آرام و سرسبز و پر از جاذبه های طبیعی که چشم هر بیننده ای را خیره می کند؛ شهری آرمیده بر دامنه قله هزار-چهارمین قله مرتفع ایران- و دارای هزار گونه گیاهی که بیشتر خاصیت درمانی دارد.

 

راین با داشتن باغ های زیاد و درختان سربه فلک کشیده به ویژه در بولوار افلاطون که منظره ای رویایی به ویژه در پاییز و بهار پیش چشم می گذارد؛ قرار است به عنوان باغ شهر ثبت ملی شود؛ راین با خانه های اکثراً خشت و گلی و سقف های گنبدی شکل، شکوه یک شهر تاریخی را به نمایش گذاشته است.

 

این شهر کهن علاوه بر این با وجود روستاهایی سرسبز از جمله گشیگان که آن را شمال دوم ایران نامیدند؛ هر ساله خیل عظیمی از مسافران از اقصی نقاط ایران را میزبانی می کند.

 

 

ارگ تاریخی راین مربوط به دوره ساسانی به عنوان دومین بنای خشتی جهان پس از ارگ بم از دیگر جاذبه های راین است که بر تعداد گردشگران این شهر افزوده است؛ با وجود آنکه شهری کوچک است اما دو پارک نسبتاً بزرگ با درختان کهنسال دارد.

 

در سال های اخیر به منظور رفاه حال گردشگران و برای حل مشکل اسکان آنان، با مرمت و تجهیز حانه های سنتی زیر نظر سازمان میراث فرهنگی،صنایع دستی و گرشگری اقدام به ارائه خدمات اسکان به مسافران خصوصاً گردشگران شده است.

 

در این راستا علاوه بر ساخت هتل آپارتمان پایتخت و هتل آپارتمان شب های راین و چند مسافرخانه؛ چندین اقامتگاه بومگردی از جمله اقامت گاه های قندچین، قیطران، ظهرود، کنسین و ماچلوس نیز راه اندازی شده است.

 

اقامتگاه هایی که علاوه بر داشتن شکل سنتی، اسامی آن نیز بومی منطقه است؛ قندچین: یکی از صنایع فلزکاری راین، قیطران: نوعی گل از گونه شمعدانی که در کوه هزار راین روئیده و خاصیت درمانی دارد؛ظهرود: یکی از روستاهای مسیر آبشار راین؛ کنسین:  در اصل کهن سین و نام یکی از قنات های شهر راین که در اصطلاح عامیانه کنسین گفته می شود و ماچلوس: نام یکی از بازی های محلی راینی است.

قدیمی ترین اقامتگاه، قیطران در محله تاریخی کشاورزان است که بنای اولیه آن مربوط به دوره صفویه است؛ قیطران دارای یک پایاب اختصاصی برای اهالی ساختمان و یک پایاب عمومی برای اهالی بوده که هنوز آثار آن پابرجاست و علاوه بر اتاق های خشت و گلی دو طبقه، اتاق های دستکند هم دارد.

 

اقامتگاه قندچین متعلق به مرحوم نوذری و از اواخر دوره قاجاریه است.

 

 

 

کد خبر 800855

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha