نابودی مازندران در سایه بی مهری به محیط زیست رقم می خورد

نابودی طبیعت سرسبز و شگفت انگیز مازندران در سایه غفلت از محیط زیست و بی مهری به این گنج عظیم الهی، رقم می خورد و تا فرصت است باید چاره ای اساسی برای آن، اتخاذ شود.

  خبرگزاری شبستان- مازندران، به دفعات متعدد از زیبایی های مازندران، سخن گفته شده و مطالب بسیاری به نگارش درآمده است.

 

علاوه بر ایرانیان، مسافران خارجی نیز از مازندران و طبیعت این سرزمین تعریف و تمجید بسیار کرده اند که در تاریخ کهن این دیار از سال های دور به یادگار، مانده است.

 

با ورق زدن تقویم به روزهایی می رسیم که به عنوانی، نامیده شده اند و چهارشنبه (15 خرداد)، یکی از این موارد به شمار می آید که به روز جهانی محیط زیست، نامگذاری شده است.

 

همواره محل زندگی یک مورد مهم در زندگی بشریت بوده که با توجه به محیط زیست در آن مکان، اِسکان گزیده و از آن برای ابعاد مختلف زندگی، الهام گرفته است.

 

مازندران و مازنی ها بر یکدیگر، تاثیرگذاری متقابلی داشته و دارند نظیر ساخت مسکن از چوب و الهام از طبیعت برای خلق آثار مانای هنری.

 

نابودی طبیعت سرسبز و شگفت انگیز مازندران در سایه غفلت و چشم پوشی از محیط زیست رقم می خورد چرا که علاوه بر خود مازنی ها، این استان میزبان مسافران داخلی و خارجی در طول سال است.

شکستن یک شاخه درخت هر چند که شاید تاثیر چندانی بر طبیعت مازندران نداشته باشد اما اگر هر مسافر و خود مازنی ها به این کار، اقدام کنند بی شک شاخه ها و درختان بسیاری در دام  عدم آینده نگری برای محیط زیست این استان، گرفتار می شوند.

 

ریختن زباله به ویژه رودخانه ها و دل جنگل ها علاوه بر آسیب رسانی به محیط زیست، نابودی آن را با توجه به عدم جذب در طبیعت با مشکلات متعددی، دچار می کند.

اگر تفکر و کنکاشی موشکافانه به سیل های اخیر در مازندران و همچنین خشکسالی های چند سال گذشته در این استان، داشته باشیم بدون تردید شاهد ردپای آسیب به محیط زیست، خواهیم بود.

 

محیط زیست فقط برای انسان نیست بلکه حیوانات، گیاهان و ... نیز در آن، سهیم هستند اما انسان ها چنان به تخریب محیط زیست، اقدام کرده اند که با گذشت چند سال دیگر و ادامه این روند باید فاتحه محیط زیست را خواند.

محیط زیست مازندران را نباید تافته ای جدا از استان دانست بلکه تاملی برای طبیعت و محیط زیست این دیار، ضرورت دارد و تا فرصت است باید چاره ای اساسی برای آن، اتخاذ شود.

 

«حنیفه قربانی» در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری شبستان در ساری گفت: گیاهانی نظیر «درخت انجیری»، صرفا خاص مازندران است و نماد و تیپیک این استان به شمار می آید.

 

کارشناس ارشد گیاه شناسی اظهار کرد: متاسفانه در میادین مازندران شاهد کاشت درختانی نظیر نخل و سرو و کاج هستیم که هیچ سنخیتی با آب و هوای این استان ندارند و نماد این دیار نیستند و مسافران استان های دیگر از این کارها، تعجب می کنند.

 

قربانی بیان کرد: با حمایت از درخت انجیری و محافظت از آن و عدم قاچاق این درخت، می توان علاوه بر سرمایه گذاری موثر، نسل این درخت بومی مازندران را صیانت کرد.

 

وی ابراز کرد: ساخت و ساز، ریشه ای و با تمعق تفکر نکردن تنها نمونه هایی برای بی توجهی به گیاهان و درختان بومی و تیپیک مازندران است که با ادامه این روند در آینده، شاهد نابودی این نمادهای زببا و اصیل در استان، خواهیم بود.

 

قربانی گفت: با سیاست های درست، حمایت از NGOهای حامی محیط زیست همچنین حمایت های همگانی و بهره گیری از کارشناسان خبره و دانشمندان می توان از محیط زیست مازندران به خوبی صیانت کرد.

 

وی اظهار کرد: با طرح های جنگل کاری کوچک و کاشت بذرهای درختان بومی مازندران  در میادین و وسط شهرها همچنین در روستاها باید از محیط زیست و طبیعت زیبای استان، حمایت کرد و برای نسل های آینده به یادگار گذاشت.

 

گزارش: معصومه علیزاده

 

کد خبر 796718

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha