خبرگزاری شبستان: امروزه با کوچک تر و پیچیده تر شدن جهان به واسطه رشد روزافزون وسایل ارتباط جمعی از قبیل اینترنت و ماهواره معادلات گذشته در تنظیم روابط بین کشورها تاحدود زیادی به هم خورده و جای خود را به معادلات جدیدی داده است، به گونه ای که به جای به کارگیری مستقیم زور، توجه قدرت ها به استفاده از قدرت نرم و ایجاد تغییرات از طریق مسالمت آمیز با به کارگیری شیوه های نوین در امور داخلی مداخله کشورها جلب شده است. در این میان جنگ نرم با هدف گرفتن فکر و اندیشه ملت ها نقش مهمی را در سست نمودن حلقه های فکری و فرهنگی جوامع ایفا می کند و در این راستا امریکا و برخی قدرتهای سلطه، همواره تلاش داشته اند با ارایه تعریف جدیدی از آزادیخواهی، جنگ نرم گسترده ای را علیه دیگر کشورها از جمله ایران اسلامی شکل دهند. عمر 30 ساله انقلاب اسلامی مملو است از اقداماتی که دشمنان جمهوری اسلامی با بهره گیری از شیوه های تبلیغاتی و رسانه ای در بستر جنگ نرم به دنبال شکست یا انفعال ایران بوده اند. جنگ رایانه ای، اینترنتی، راه اندازی شبکه های رادیویی و تلویزیونی و شبکه سازی های اجتماعی از اشکال جنگ نرمی است که همواره جمهوری اسلامی با آن مواجه بوده است. اگر انتخابات ریاستجمهوری در خرداد 88 را به عنوان یک نمونه مطالعاتی جنگ نرم دشمن قرار دهیم، به سهولت می توانیم پارامترها، عوامل و مصادیق جنگ نرم را در زوایای مختلف این انتخابات مشاهده کنیم. پرداختن به همه مؤلفه های پدیدآورنده جنگ نرم دشمن در انتخابات ریاست جمهوری و گنجاندن آن در یک مقاله شاید امکانپذیر نباشد ولی اشارهای به کلیاتی از شاخصه های این جنگ در انتخابات، قطعاً در نوع نگاه نخبگان و افکار عمومی جامعه و همچنین عبرت گیری برای مقاطع دیگر انقلاب مؤثر خواهد بود.
اهداف جنگ نرم در انتخابات
اگر بپذیریم که اهداف دشمن در جنگ نرم در چهار موضوع کلی تغییر باور، تغییر افکار، تغییر رفتار و تغییر ساختار یک نظام سیاسی خلاصه می شود، باید امروز که تقریباً بسیاری از زوایای پنهان انتخابات سال گذشته روشن شده است، به این باور رسیده باشیم که دشمن در انتخابات ریاست جمهوری 88 به دنبال تحقق اهداف ذکر شده بود و تقریباً در بخش هایی نیز توفیق هایی را کسب نمود که اجمالاً به برخی از آن اشاره می شود.
1- تغییر باور: صرفنظر تعاریف کلاسیکی که صاحبنظران جنگ نرم همچون جوزف نامی و دیگران در زمینه جنگ نرم ارائه داده اند، یک تعریف عملیاتی که ارتش ایالات متحده امریکا در آیین نامه رزمی خود از جنگ نرم داده است، این پدیده را اینگونه تعریف می کند: «استفاده دقیق و طراحی شده از تبلیغات « و دیگر اعمالی که منظور اصلی آن تأثیرگذاری بر باورها، احساسات، تمایلات و رفتار دشمن، گروه بی طرف و یا گروه های دوست است به نحوی که برای برآوردن مقاصد و اهداف ملی پشتیبان باشد» با این تعریف مشخص می شود مهمترین شاخصه درجنگ نرم، تأثیرگذاری بر باورهاست. باور مجموعه اعتقاداتی است که فرد برای رسیدن به آن تلاش می کند. طبیعتاً وقتی باور یک فرد براساس آموزه های اسلامی، لیبرالیستی یا سوسیالیستی شکل گرفته باشد، همه تلاش او نیز بر آن خواهد بود که رفتار و عملکرد خود را بر همان اساس تنظیم نماید. آنچه در انتخابات خرداد 88 در اهداف دشمن بیش از همه اهمیت داشت، تغییر باور ملتی بود که همواره براساس آموزه های مکتب اسلام با رویکرد تکلیف مداری در صحنه انتخابات حاضر می شدند. آموزه هایی که خمیرمایه آن، اندیشه های دینی و آموزگار آن امام خمینی (ره) بود. اولین گام دشمن در تغییر باور مردم برای انتخابات ریاست جمهوری از بین بردن انگیزش آنها برای یک مشارکت تکلیف گرایانه و ایجاد شبهه «عدم سلامت انتخابات» بود. دشمن برای جا انداختن این شبهه در اذهان مردم، بحث تشکیل کمیته «صیانت از آرا» را مطرح کرد و برخی خواص منحرف که در جریان انتخابات انحراف آنها برای همگان آشکار گردید، پرچمدار طرح چنین کمیت های شدند.
انتشار اخبار مکرر تشکیل جلسات «کمیته صیانت از آرا» در رسانه های خارجی با محوریت رادیو امریکا و بی بی سی و همچنین مصاحبه های آتشین برخی آقایان همچون کروبی، موسوی و محتشمی پور، پازلی از یک سناریو بود که درخارج از کشور توسط دشمن طراحی شده بود تا باور مردم به برگزاری یک انتخابات سالم دچار خدشه گردیده و از این پس مردم با نگاه تکلیف گرایانه دینی پای صندوق های رأی حاضر نشوند. کلید تغییر باور مردم نسبت به برگزاری یک انتخابات سالم با شبهه عدم برگزاری انتخابات سالم و ضرورت تشکیل کمیته صیانت از آرا زده شد و این پازل با بحث نظارت انتخابات توسط یک مجموعه دیگر که مشخصاً از «مجمع تشخیص مصلحت نظام نام برده می شد، تکمیل شد. تا آنجا که شورای نگهبان متولی اصلی برگزاری انتخابات به عنوان یک مجموعه غیرقابل اعتماد از سوی دشمنان درونی و بیرونی نظام معرفی گردید.
2- تغییر افکار: در صورتی باور مردم نسبت به یک پدیده تغییر خواهد کرد که همواره فکر و ذهن مردم این باشد که چگونه می توانند در مسیر تغییر قرار گیرند. تصور کنید یک مهندس مکانیک در کارخانه ای کار می کند و با تبلیغات منفی به این باور رسیده باشد که فرآیند توسعه و رشد تکنولوژیکی دنیای غرب آنچنان مقهورکننده است که او در صورت هر گونه ابتکاری توان رقابت را نخواهد داشت. طبیعی است در چنین شرایطی، نه تنها فکر خویش را برای نوآوری و ابتکار در تولیدات جدید متمرکز نخواهد کرد، بلکه چه بسا این شخص ابزاری برای تبلیغات سوء دشمن و گرفتن انگیزه از دیگران خواهد بود. کسی که دغدغه ذهنی او به جای پیشرفت کشور، گارد گرفتن در مقابل نوآوری یا حداقل رخوت، سستی و بی تفاوتی باشد، هیچ گاه منشأ اثر مثبت نخواهد بود. آنچه در انتخابات خرداد 88 در مقوله تغییر افکار توسط دشمن در قالب جنگ نرم رخ داد، این بود که شهروند ایرانی تمام فکر و ذهن خویش را بر این امر موهوم که قرار نیست انتخابات سالمی برگزار شود، متمرکز کند.
3- تغییر رفتار: تغییر رفتار گام سوم پس از تغییر باور و تغییر افکار است. رفتار یعنی بروز عینی چیزی که انتظار آن را داشتیم. یعنی عملکرد آشکار فرد در محیط های طراحی و پیش بینی شده مهندسی که در یک کارخانه به باور رقابت با دنیای صنعت رسیده باشد و مکرر در فکر و ذهن خویش راه های رسیدن به قله پیشرفت و تلاش را طراحی و مرور کند و این فکر را تبدیل به دغدغه ذهنی خویش نماید، طبیعی است برای رسیدن به این مطالبه درونی حداکثر تلاش را خواهد کرد تا با تولید محصول، ایده آلها، آمال و آرزوهای خود را محقق نماید.
در انتخابات 88 فاجعه رفتاری از آنجا آغاز شد که دشمنان پس از تلاش برای تغییر باور و افکار مردم، به دنبال بروز رفتاری از مردم بودند که بتوانند مسیر را برای آینده خویش هموار کنند. اینکه وقتی گروهی با دستکاری باورهای مردم و دروغ پردازی «عدم سلامت انتخابات» فکر و ذهن بخشی از جامعه را به انحراف سوق دهند، آیا ریختن آنها به خیابانها پس از اعلام نتیجه انتخابات، چندان دور از انتظار است. آن رفتاری که در انتخابات سال گذشته رخ داد را باید محصول پیگیری دو تغییری دانست که پیش از آن کلید خورده بود. بروز رفتارهای ناهنجار و خشونت آمیزی همچون ریختن به خیابانها و آتش زدن اماکن عمومی، سطل های زباله و تعرض به حریم خصوصی و عمومی مردم و سلب آسایش مردم و به مخاطره انداختن امنیت جامعه و آشکارا بر ضد نظام مستقر اسلامی، قدعلم کردن که توسط سران فتنه و عوامل پیاده نظام آنها دنبال می شد را باید در راستای برنامه ریزی دشمنان برای تغییر رفتار مردم و بروز رفتارهای مورد انتظار آنها دانست.
4- تغییر ساختار: قطعاً مهم ترین هدف در جنگ نرم دشمن تغییر ساختار نظام سیاسی است. دشمن تمام هزینه های یک جنگ نرم را می پردازد تا بتواند میوه مورد دلخواه خود را در تغییر ساختار نظام سیاسی برداشت کند بنابراین آخرین گامی که دشمن در جنگ نرم دنبال می کند تغییر ساختار سیاسی یک واحد سیاسی است. همواره یکی از آرزوهای دیرینه امریکایی ها در ایران، تغییر ساختار سیاسی جمهوری اسلامی بوده است و اگر در مقاطعی از تاریخ انقلاب اسلامی بحث تغییر رفتار جمهوری اسلامی توسط دشمنان مطرح می شده است، در فاصله اندکی شاهد بودیم که آنها مطلوب نهایی خویش که همانا تغییر ساختار سیاسی در ایران بوده است را مطرح می کردند. وقتی «گری سیک» مشاور امنیت ملی امریکا در اوج اقتدار دوم خردادی ها و طرح مباحثی همچون تسامح و تساهل توسط دولت وقت ایران، سخن از تغییر ساختار سیاسی ایران میراند و کانون توجه خود را به سمت رهبری نظام جمهوری اسلامی سوق می دهد و به صراحت می گوید: «ما باید ششلو ل های خود را به سمت رهبری نشانه برویم که اراده ما را در صحرای طبس دفن کرد» و امیدوارانه از شرایط حاضر سخن می گوید و اقدامات انجام شده را مقدم های برای تغییر حکومت و ساختار سیاسی ایران می داند، باید بپذیریم که تغییر ساختار مهم ترین گام و هدف در جنگ نرم دشمن به حساب می آید.
دشمنان داخلی و بیرونی نظام در انتخابات سال گذشته، تمام برنام ههای خود را برای پیگیری و عملیاتی کردن سه گام تغییر باور، افکار و رفتار انجام دادند که در نهایت به تغییر ساختار سیاسی جمهوری اسلامی ختم شود و به تعبیر آنها پایان انقلاب اسلامی را جشن بگیرند که با درایت و تیزبینی رهبر معظم انقلاب در عدم تمکین به خواسته های غیرقانونی و نامشروع سران فتنه و عناصر آنها، امید دشمن نا امید شد و عملاً دشمن در پیگیری هدف غایی خود که همانا تغییر ساختار سیاسی جمهوری اسلامی بود، شکست خورد.
مصادیق جنگ نرم دشمن در انتخابات 88
دشمن در جنگ نرم از شیوه ها و تاکتیک های متفاوت استفاده می کند که قطعاً در این نوشتار پرداختن به همه این شیوه ها و تاکتیک ها و به تعبیر دیگر مصادیق امکانپذیر نیست از این رو تنها به برخی از این مصادیق که موجب تحمیل هزینه هایی به نظام در ا نتخابات ریاست جمهوری گردید، ا شاره می شود:
1- دروغ بزرگ
دروغ بزرگ قدیمی ترین و پردامنه ترین تاکتیکی است که تاکنون در جنگ نرم مورد استفاده قرار گرفته است. این تاکتیک عمدتاً برای مرعوب کردن و فریب ذهن حریف مورد استفاده قرار می گیرد بدین معنی که پیامی به هیچ وجه واقعیت ندارد، بیان می کنند و مرتب بر «طبل تکرار» آن می کوبند تا ذهن مخاطب آن را جذب کند. این تاکتیک در زمان هیتلر و توسط فردی به نام «گوبلز» رییس دستگاه تبلیغاتی نازی ها مطرح شد. گوبلز بر این اعتقاد بود که دروغ هرچه بزرگتر باشد، باور آن برای مردم راحت تر است. گوبلز معتقد بود این تاکتیک هم برای مرعوب کردن دشمن و هم تهییج افکارعمومی، تشویق عناصر خود و مرعوب ساختن طرف مقابل بسیار کارساز است. گوبلز این تاکتیک را تا آنجا کارآمد می دانست که یقین داشت با بهره گیری از آن، قدرت تصمیم گیری از رقیب کاملاً سلب خواهد شد. گوبلز معتقد بود: دروغ باید به حدی بزرگ باشد که هیچ کس جرأت و فکر تکذیب آن را نداشته باشد. او می گفت: بعضی دروغ هایی را که می گفتم خودم از آنها می ترسیدم.
در انتخابات ریاست جمهوری، پروژه «تقلب» بزرگترین دروغی بود که گفته شد. آنهم تقلبی با 11 میلیون رأی که حتی پذیرش آن برای بسیاری از نزدیکان موسوی و کروبی مشکل بود. اما چه شد که در انتخابات، این دروغ بزرگ جا افتاد و طرفداران موسوی را به کف خیابانها کشاند و آن فاجعه بزرگ را رقم زد. به نظر می رسد طراحی این دروغ بزرگ توسط رسانه ها و اتاقهای فکر خارج از کشور صورت گرفته بود و سران و عوامل فتنه در داخل نیز این تاکتیک را نسخه نجات بخش خود و ابزاری برای وادار کردن نظام در مقابل خواسته های غیرقانونی و نامشروع آنها می دانستند. از این دروغ های بزرگ به کرات در انتخابات سال گذشته شاهد بودیم. 72 تن سازی از کشته های دروغین حوادث پس از انتخابات و نظام را متهم به تجاوز جنسی و... کردن از دروغ های بزرگی بود که در انتخابات سال گذشته شاهد آن بودیم. یکی از درو غ های بزرگ مضحک زمان تبلیغات انتخابات، شایعه خروج شمش طلا از مرز ترکیه به ارزش 18 میلیارد دلار بود. این دروغ به قدری بزرگ بود که برخی آن را باور کردند درحال یکه میزان درآمد سالیانه کشور کمتر از 90 میلیارد دلار بود و این حجم مالی یعنی چیزی حدود 20 درصد درآمد کل کشور.
2- کلی گویی
محتوای واقعی بسیاری از مفاهیمی که از سوی رسانه های غربی مصادره و درجامعه منتشر می شود، مورد کنکاش قرار نمی گیرد. تولیدات رسانه های غربی در حوزه های سیاست، فرهنگ و اقتصاد مملو از مفاهیم کلی در این حوزه ها می باشد. دموکراسی، حقو ق بشر، آزادی و... مفاهیمی هستند که بدون تعریف و توجیه مشخص با هدف اقناع مخاطبان در زمین های مشخص به کار گرفته می شوند در واقع کلی گویی عبارت است از ایجاد ارتباط نظری و عملی خاص با مفهومی ویژه تا مخاطب بدون بررسی دلایل، شواهد و قرائن، آن نظر و عمل را بپذیرد. تاکتیک کلی گویی تاکتیکی است که سعی می شود ذهن مخاطب متوجه حواشی و شاخ و برگ یا جزئیات نشده و در رابطه با هسته مرکزی پیام، حساسیت از خود نشان ندهد و آن را بدون بررسی و کنکاش بپذیرد. به همین دلیل برخی از این تاکتیک را «بی حس سازی» نیز می نامند. در انتخابات سال گذشته شاهد بودیم کروبی و موسوی مکرر این بحث را مطرح می کردند که «روند انتخابات ناسالم» بوده است و ذکر مصادیق آن تنها به کلیاتی بسنده می کردند. حتی نمایندگان آنها در جلسه با برخی مسئولان طراز اول کشور نیز همین شیوه را اتخاذ کردند و از ذکر جزئیات ادعایی خود پرهیز داشتند.
3- شایعه سازی
شایعه انتقال شفاهی پیامی است که برای برانگیختن باور مخاطبان و همچنین تأثیر در روحیه آنها ایجاد می شود. مطالب کلی شایعه باید حول محورهای اساسی و مهمی باشد که مخاطب نسبت به آنها حساسیت بالایی دارد. هر شایعه دربرگیرنده بخش قابل توجهی از واقعیت میتواند باشد. یعنی همان به کارگیری از تاکتیک تسطیح در شایعه سازی. ولی ضریب نفوذ آن بستگی به درجه ابهام و اهمیت موضوع دارد در واقع هر چقدر شایعه پیرامون مسایل «مبهم» و «مهم» باشد به همان مقدار ضریب نفوذ آن افزایش می یابد. با توجه به موضوع و جامعه هدف، شایعات گوناگونی تولید می شوند که عبارتند از شایعات تفرقه افکن، هراس آور، آتشین، خزنده، امیدبخش و دلفینی یا غواصی که به تناسب زمان های خاص تولید و بعد از تأثیرگذاری خود برای مدتی خاموش و دوباره با ایجاد زمینه های ذهنی لازم در جامعه ایجاد می شود. در بحث شایعه سازی از سه شیوه تسطیح، همانندسازی و برجسته سازی استفاده می شود. در انتخابات سال گذشته در اشکال مختلف اخباری در سطح جامعه منتشر می شد که جنبه شایعه داشت.
بزگترین شایعه؛ اعلام پیروزی موسوی در انتخابات ریاست جمهوری بود که جرقه یک تنش و ناهنجاری اجتماعی را زد و مبنایی برای اقدامات ساختارشکنه در نظام گردید شایعه تجاوز جنسی توسط کروبی و کشتارهای غیرواقعی را می توان از جمله شایعات بزرگی دانست که به عنوان شیوه های جنگ نرم در انتخابات ریاست جمهوری پیگیری می شد.
4- تصدیق اشخاص معروف
تصدیق یعنی اینکه شخصی که مورد احترام یا منفور جامعه است بگوید فکر، برنامه، محصول یا شخص معینی خوب یا بد است. حمایت اشخاص سیاستمداران، هنرمندان، ورزشکاران، دانشمندان و...( و گروه های معروف) فرهنگی، سیاسی، اجتماعی و اقتصادی از فردی یا جریانی تصدیق نامیده می شود. تلاش جریان فتنه در حوادث پس از انتخابات و رایزنی برخی عناصر این جریان برای همراهی برخی مراجع تقلید که مورد وثوق و احترام جامعه هستند در حمایت از این جریان یا حمایت برخی عناصر سیاسی شاخص از این جریان، مصداق بارز بهره گیری از این تاکتیک در انتخابات سال گذشته بود.
5- انتقال حرمت ها
انتقال حرمت یعنی اینکه اقتدار، حرمت و منزلت امری مورد احترام به چیزی دیگر برای قابل قبول تر کردن آن موردی که تلاش می شود حرمت به عنوان ابزار در اختیار آن قرار گیرد. استفاده از برخی نمادهای مذهبی و ملی یا انتساب به اشخاص و جریان هایی که مورد احترام توده های عمومی مردم هستند، از جمله تاکتیک های انتقال نامیده می شود. در این تاکتیک از ابزارهای گوناگون سمعی و بصری استفاده م یش ود. نماد سبز از جمله حرم تهایی بود که در انتخابات سال گذشته توسط کسی که خویش را منتسب به خاندان اهل بیت (ع) می دانست، استفاده شد. موسوی با بهره گیری از این تاکتیک تلاش داشت موجی را برای حمایت ملت ایران از خویش فراهم کند و با توجه به اینکه پیشتر این شیوه در انتخابات خرداد 76 توسط خاتمی استفاده شده بود، او نیز امیدداشت با سو ءاستفاده از احساسات پاک و دینی مردم از این شیوه برای پیروزی خود بهره بگیرد.
6- شخصیت سازی و ترور شخصیت
از دیگر روش های جنگ نرم می توان به شخصیت سازی های کاذب و در نقطه مقابل آن ترور برخی شخصیت های موجه اشاره کرد. دشمنان می کوشند تا رقیبانی از درون همان جامعه برای شخصیت های اصلی و رهبران جامعه ایجاد کنند. در این کار با گزینش کسانی که برخی قابلیت ها را در اختیار دارند، با روش جایگزین سازی می کوشند تا جا به جایی در سطوح رهبری و مدیران عالی نظام های سیاسی را فراهم آورند و با کم هزینه ترین روش، بیشترین سود را ببرند. در داستان حضرت موسی (ع) فرعون کوشید تا نخست با ساحران و سپس با بلعم باعورا که فردی عابد بود به اهداف خود برسد و جایگزینی برای آن حضرت بسازد. شخصیت سازی هایی که امروز در قالب دادن جایزه صلح جهانی به برخی افراد همچون شیرین عبادی صورت می گیرد را باید در همین راستا ارزیابی کرد.
موسوی مصداق بارز این شخصیت سازی ها بود که رسانه های خارجی هر روز با انجام مصاحبه های آنچنانی به دنبال آن بودند تا موسوی فراموش شده را بار دیگر با سپهر سیاست آشنا کنند و اقدامات خود را پس از شکست اصلاح طلبان، در ایران پیگیری نمایند. در کنار این شخصیت سازی ها، ترور شخصیت نیز انجام می شود که در تاریخ انقلاب مصادیق زیادی از آن را سراغ داریم. تخریب چهره علمای بزرگ همچون آیت الله مصباح یزدی از مصادیق بارز آن است که توسط مجریان دوم خرداد دنبال می شود.
7- تکرار زمان بندی شده
برای زنده نگه داشتن اثر یک پیام، دشمنان با تکرار زمان بندی شده پیام سعی دارند این موضوع را تازمانی که مورد نیاز است زنده نگه دارند. در این روش دشمن با تکرار پیام، سعی در القای مقصودی معین و جا انداختن پیامی در ذهن مخاطب دارد. تکرار مثل ضربه های پیاپی چکش است که سرانجام میخ را به درون تخته می کوبد بنابراین فرستنده پیام امیدوار است که این شکلی از ضرب هزدن مداوم، باعث دریافت نکات پیام شود. دروغ بزرگ تقلب در انتخابات از جمله آن مواردی بود که به کرات توسط موسوی و سران فتنه تکرار گردید و امروز که یکسال از انتخابات ریاست جمهوری می گذرد، کمتر شاهد تکرار این دروغ در بیانیه ها یا سخنرانی های سران فتنه هستیم و این نشان از آن دارد که این تکرار امروز کارایی خود را از دست داده است و این شیوه نمی تواند مخاطب را با این جریان همراه نگه دارد.
8- ارایه پیشگویی های فاجعه آمیز
در این تاکتیک با استفاده از آمارهای ساختگی و سایر شیوه های جنگ نرم از جمله کلی گویی، پاره حقیقت گویی، اهریمن سازی و... به ارایه پیشگویی های مصیبت بار می پردازند که بتوانند حساسیت مخاطب را نسبت به آن افزایش داده و براساس میل و هدف خویش افکار وی را هدایت نمایند. ارایه اخبار و آمارهای آلوده به دروغ از وضعیت سیاسی، اقتصادی کشور و فاجعه آمیز بودن آینده کشور در صورت تداوم وضع موجود، ذیل کروبی و توسل او به آمارهای دروغ در انتخابات و شعار «تغییر» این تاکتیک تعریف می شود. همچنین مصاحبه با رسانه ها در ساعت یازده شب انتخابات توسط موسوی وا علام پیروزی خود آنهم بلافاصله پس از اتمام رأی گیری از جمله پیشگویی های فاجعه آمیزی بود که در قالب سناریوی دشمن در انتخابات سال گذشته دنبال شد.
9- استفاده از جاذبه های جنسی
استفاده از نمادهای اروپتکال از تاکتیک های مهم مورد استفاده رسانه های غربی از جمله «مانکن ها» و برخی رسانه ها در سال های اخیر می باشد؛ به طوری که در شرایط فعلی افراد پردرآمد در غرب محسوب می شوند که در تبلیغات و آگهی های تجاری از آنها بهره جسته می شود. استفاده از زنان و دختران با ظاهری اروپتکال در تبلیغات انتخاباتی موسوی و کروبی در انتخابات سال گذشته آن هم با موهای مش کرده، ناخن های لاک زده سبز و زرد و تغییر چهره به همان رنگ و پوشیدن لباس های تنگ و چسبان از جمله مصادیق این تاکتیک تلقی می شود که ضمن جذب مخاطب، تلاش می شد با این شیوه برای ارتقای سطح اثرگذاری پیام اقدام شود.
10- ادعا به جای واقعیت
رسانه های خبری برای دستیابی به اهداف موردنظر خودگاهی ادعاهایی علیه افراد، گروههای مختلف و رقیب مطرح می کنند و آنان را مجبور به پاسخگویی می نمایند در واقع در این روش اخبار مخابره شده یا به چاپ رسیده نوعی ادعا به جای واقعیت را در ذهن مخاطب منبع خبر سعی می کند اولاً خبر را از دست «ادعا» تداعی می کند و با استفاده از کلماتی نظیر ندهد و ثانیاً صحت و سقم خبر را به گردن منبع مدعی آن انداخته و ثالثاً چنانچه خبر مورد تأیید قرار گرفت، اعتبار پخش آن را نصیب خود و در نهایت پیامی که مدنظرش است را به همراه خبر القا کند. در شایعه منبع خبر را نمی گویند اما در خبرهایی ادعایی، عمداً منبع خبر را ذکر می کنند ولی منبعی که بی اعتبار است و بارها مورد تکذیب قرار گرفته است.
این شیوه در حقیقت مانند یک برگ دوطرف برنده است. استفاده کنندگان از آن، چه ادعا را رد و چه آن را تأیید نمایند، درهر دو صورت، پاسخ خود را گرفته اند. در جریان انتخابات سال گذشته پس از هر درگیری خیابانی و برخورد نه چندان شدید نیروهای امنیتی انتظامی با اغتشاشاگران، ادعاهایی دال برکشته شدن تعداد زیادی به همراه اسم های دروغین از سوی برخی رسانه های غربی و همسو با آنها در داخل منتشر می شد. زمانی که مسئولان امنیتی و خبری کشور این خبر را تکذیب می کردند جریان فتنه به این تصمیم می رسید که این شیوه تأثیر روانی خود را گذاشته است چرا که این ادعا توانسته است شیرازه روحی بخش های دخیل در نظام را به هم بریزد. لذا در انتخابات شاهد بودیم هر روز ادعایی جدید از سوی جریان فتنه رخ می نمایاند و یک نوع بهم ریختگی را در اتخاذ مواضع در بخش تصمیم گیر نظام پدید می آورد. آنچه در بالا گفته شد بخشی از تاکتیک های جنگ نرم دشمن و قرینه های آن در ا نتخابات سال گذشته بود که آن را تجربه کردیم و پرداختن به همه آنها، قطعاً نیازمند مجموعه مقالاتی خواهد بود که در این مجال امکان پرداخت به همه آنها میسر نیست.
منبع: ویژنامه پتک جمهوریت/خرداد89
پایان پیام/
نظر شما