خبرگزاری شبستان، گروه اندیشه: این کلیشه مشهور را بارها شنیده‌ایم که مردم ایران در ابتدای انقلاب می دانستند چه نمی خواهند، ولی نمی دانستند چه می خواهند. در این کنایه سیاسی به طور مشخص «ایده حکومت دینی» مورد توجه است. در این تردیدی نیست که در مقطع آغازین انقلاب ایده حکومت دینی نوعی از اجمال را در خود داشت و جزئیات و پیچیدگی¬های درونی آن، تفصیل نیافته بود. اما با این همه تعریف کلی، فراگیر و قاطعی وجود داشت.
اما از طرفی چالش ها و کثرتهایی نیز ظهور کرد. به عنوان مثال، درباره دایره احکامی که حکومت دینی ملزم به تضمین اجرای آن است، از آغاز توافقی کلی وجود داشت: احکام عبادی و تکالیف شرعی فردی خارج از دایره ضمانت قانونی حکومت دینی هستند و قرار نیست افراد توسط حکومت ملزم به نماز و روزه شوند. اما با تحولات فرهنگی و اجتماعی در لایههایی از جامعه ایران و ظهور گفتمان های رقیب، این نیاز بیش از پیش احساس شد که مرز احکام فردی و اجتماعی نیازمند تبیین و روشنی بیشتر است. مثلاً روزه‌خواری در ملأ عام یا عدم رعایت حجاب شرعی در فضای عمومی جامعه میبایست امر فردی قلمداد شده و از دایره مأموریت حکومت دینی خارج تلقی شوند یا به عنوان بخشی از احکام اجتماعی اسلام در آن دایره قرار گیرد؟
بدین ترتیب با دیدگاه های دوگانه ای در فهم مأموریت حکومت دینی مواجه هستیم. یک سو کسانی که از موضع مخالفت با «بردن اجباری مردم به بهشت» سخن می گویند و سوی دیگر آنان که تکلیف حکومت دینی را «مسدود ساختن اتوبان های منتهی به جهنم» قلمداد می کنند.
به همین منظور، برنامه این هفته «زاویه» این بحث را با مناظره زنده میان حجت‌الاسلام دکتر داود مهدوی زادگان، عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی و حجت‌الاسلام «محسن غرویان»، مدرس حوزه علمیه قم پیگیری می کند.
گفتنی است برنامه «زاویه» به تهیه‌کنندگی «علی خواجه» و با اجرای «حبیب‌الله رحیم‌پور» هر هفته چهارشنبه‌ها ساعت ۲۱ از شبکه چهار سیما پخش می‌شود.
نظر شما