خبرگزاری شبستان، گیلان- نوشین کریمی، نوزادی که در گهواره بود و مدام به مراقبت احتیاج داشت حالا دیگر بزرگ شده و خودش برای نسلهای سوم و چهارم قصه میگوید، قصه شعارهای «مرگ بر شاه»، «نصرُ منالله و فتحٌ قریب، مرگ بر این سلطنت پرفریب»، «تنها راه سعادت: ایمان، جهاد، شهادت»، «استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی» و....
آن نهال کوچک کم کم و به کمک مراقبتهای مردم شهر و دیار خودمان حالا تنومند شده، حالا دیگر میتواند برای خودش و بدون هیچگونه وابستگی در علوم مختلف حرفی برای گفتن داشته باشد، میتواند برای انرژی هستهای صلح آمیزش با کل جهان مذاکره کند، میتواند موشک به فضا بفرستد و میتواند الگوی مقاومت برای کل منطقه و تمام آزادیخواهان جهان باشد.
آن نوزاد دیروز حالا تولد چهل سالگیش را در کنار مردمی جشن میگیرد که با دل و جان پای همه فصلهای خشک، سرد و گرم این انقلاب ماندند و در روزهای همبستگی، برای نشان دادن وحدت ملی به میدان راهپیمایی آمدند تا حضور خود را همچون روزهای اوایل انقلاب به تصویر بکشند.
دستاوردهای ارزشمندی که امنیت و آرامش را برای هر لحظه سربلندی ایران عزیز تکرار میکنند، دلیل محکمی بر این ادعاست که باور ما بر آنچه که آرمان و هدف پدران و مادران سرزمینمان بود همچنان پابرجا ادامه دارد.
آنچه بیشتر از همه مردم را آزار میداد دخالت بیگانگان و وابستگی محمدرضا شاه پهلوی به کشورهای غربی و اروپایی بود، چیزی که نه تنها در امور اداره کشور، بلکه بر روی شکل و ظاهر مردم هم نفوذ داشت، همان کشف حجاب و بیبند و باریهای اخلاقی، فساد و ... بود.
اما امروز مردم ما به «خودباوری» رسیدهاند و قبل از هر چیز به اینکه، «ما میتوانیم» فکر میکنند چون با نگاه به چهل سال گذشته میبینند که واقعا، «توانستهایم».
این روزها که یادآور حماسه بزرگ پیروزی انقلاب ایران است زمزمه سرودها و نغمههای آن دوران، خون انقلابی هر آزادهای را به جوش میآورد؛
به لالهٔ در خون خفته
شهیدِ دست از جان شسته
قسم به فریاد آخربه اشک لرزان مادر
که راه ما باشد آن راه تو، ای شهید
که راه ما باشد آن راه تو، ای شهید
همه بهپیش، همه بهپیش
به یک صدا
«جاویدان ایران عزیز ما»
و گاهی که خیالمان از این پیروزی راحت میشود زمزمه میکنیم؛
هوا دلپذیر شد، گل از خاک بردمید
پرستو ببازگشت، زد نغمهٔ امید
به جوش آمدست خون، درون رگ گیاه
بهار خجسته فال، خرامان رسد ز راه
و شعرها و سرودهای دیگری همچون «بوی گل و سوسن و یاسمن آید»، «بهمن خونین جاویدان»، « بهاران خجسته باد» و...
پیروزی انقلاب ایران با تاسیس نهادهایی زیر نظر امام خمینی(ره)، بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران همراه بود که به مرور و با مشخصتر شدن وظایف و مسئولیت آنها، بعضی از این نهادها درهم یا در ارگانهای دولتی ادغام شدند.
برخی از این نهادها از مراکز حساس و تأثیرگذار انقلاب اسلامی هستند که مجلس خبرگان رهبری، مجلس خبرگان قانون اساسی، سپاه و... از آن جملهاند.
بنیاد مسکن انقلاب اسلامی، بنیاد علوی، بنیاد پانزده خرداد، جهاد سازندگی، جهاد دانشگاهی، نهاد نمایندگی ولی فقیه در دانشگاه ها، شورای عالی انقلاب فرهنگی، شورای عالی جوانان، بنیاد شهید انقلاب اسلامی، کمیته امداد، نهضت سواد آموزی و.... از جمله نهادهای انقلابی هستند که برای تحقق اهداف انقلاب اسلامی، ترمیم نابسامانیهای جامعه و سازندگی کشور نقش ویژهای داشتند.
با نگاه به چهل سال گذشته انقلاب یاد خاطرات تلخ و شیرین زیادی میافتیم که همانها باعث شدند ما امروز به این پختگی و مقاومت و خودباوری برسیم، همانها که لبخند به تار و پود این انقلاب و هم آنهایی که اشک بر گونه انقلاب نشاندند که میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
مردم انقلاب کرده ایران در اولین نوروز پیش روی یعنی در سال 58 برای اولینبار در همهپرسی بزرگ برای تعیین نوع حکومت و نظامشان شرکت کردند و با اکثریت آراء نظام جمهوری اسلامی ایران را انتخاب کردند، سال ۵۸_تسخیر لانه جاسوسی توسط دانشجویان پیرو خط امام و رهبری و استعفای دولت موقت و برگزاری اولین دوره انتخابات ریاست جمهوری و مجلس شورای اسلامی، سال۵۹_ آغاز جنگ تحمیلی توسط عراق به ایران، سال۶۰_ ترورهای پی در پی توسط گروهک منافقین و فرقان با شهادت رساندن بهشتی، رجایی و باهنر، سال۶۱_ آزادسازی خرمشهر، سال۶۳_ بمباران شهرهای ایران توسط رژیم صدام، سال۶۴_ انتخاب آیت الله خامنهای به عنوان رییس جمهور، سال ۶۷_ سال بمبارانها و بدترین آنها بمباران شیمیایی حلبچه و همچنین پذیرش قطعنامه ۵۹۸، سال۶۸_ سال وداع با بنیانگذار جمهوری اسلامی، امام خمینی(ره) و انتخاب رهبری آیت الله خامنه ای، سال۷۳_ درگذشت سید احمد خمینی، یادگار امام خمینی و.....
همه و همه روزهای انقلاب که تاکنون گذشت خاطرات زندهای برای ملت ایران دارد، حتی سقوط رژیم صدام، آغاز فعالیتهای هستهای ایران و شهادت شهدای هستهای، حضور ملت در پای صندوقهای رأی و گاهی فتنه های ریز و درشت مثل فتنه سال ۸۸ که در پی بهانهای تحت عنوان«تقلب در انتخابات» شکل گرفت و بعد از آن خلق حماسه ۹ دی و...
همه آنچه که گفته شد و نشد برای یادآوری نسلهاست، برای مستحکمتر شدن باور مردمی که با وفاداری خود زنجیر محکمی از وحدت در نظام جمهوری اسلامی ساختند تا جایی که امروز الگوی بسیاری از کشورها و ملتهای آزادیخواه شدهاند.
چون باور ما به «میتوانیم» ما را به «توانستهایم» رساند و همچنان این انقلاب پشت در پشت کوه ایستاده است.
نظر شما