خبرگزاری شبستان،گروه بین الملل: در دوران تلاطم های سیاسی، حوادث می توانند حتی بدون گذر از دالان «غیر محتمل» از «غیرممکن» به «اجتناب ناپذیر» تبدیل شوند.
در اوایل سال 2016 میلادی،ایده خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا به اندازه انتخاب شدن «دونالد ترامپ» به عنوان رئیس جمهوری آمریکا پوج و غیر ممکن به نظر می رسید.
اما چند ماه بعد،هم برگزیت و ریاست جمهوری ترامپ به عنوان پیامدهای غیر قابل اجتناب .واکنش های «ضد نخبه» و «ضدجهانی شدن» که از چندین دهه پیش قابل پیش بینی بود،از سوی جامعه جهانی به رسمیت شناخته شدند.
این احساس اجتناب ناپذیری، به مراتب بیشتر از اعتقادات واقعی ضد اروپایی، چیزی است که مانع تغییر تصمیم بریتانیا درباره سیاست بی معنی و خود تخریب گرایانه خود شده است.
پیام پس از رای گیری درباره برگزیت در سال 2016 میلادی این بود :«همه ما می دانیم که برگزیت باید اتفاق بیفتد،پس چرا سیاستمداران با آن کنار نمی آیند؟»
اما در حالی که فرآیند برگزیت به اوج خود می رسد،نتیجه دیگری که حرکت از «غیرممکن» به سوی «غیر قابل اجتناب» است به وجود می آید:بریتانیا می تواند به زودی نظر خود را تغییر دهد و برای ماندن در اتحادیه اروپا تصمیم گیری کند.این سرنوشت معکوس می تواند از ماه آینده آغاز شود،زمانی که «ترزا می»،نخست وزیر بریتانیا احتمالا رای قطعی پارلمان درباره طرح «توافق برگزیت» خود را از دست می دهد.
اگر و زمانی که این اتفاق روی دهد،خانم می با دو گزینه ناخوشایند مواجه خواهد بود.
او می تواند با برگزیت «بدون توافق» اعلامیه جنگ اقتصادی علیه اتحادیه اروپا را صادر کرده و خطر بحران اقتصادی در سطح سال 2008 میلادی را به جان بخرد.یا اینکه می تواند همه پرسی جدیدی را برگزار کند که می تواند منجر به لغو برگزیت شود.
ترزا می برای اجتناب از این انتخاب می تواند برای آخرین بار تلاش کند تا پیشنها های خود را در پارلمان به رای بگذارد. اما اگر این آخرین تلاش او با شکست مواجه شود،گزینه های او به برگزیت بدون توافق و همه پرسی جدید ،محدود خواهد شد.
با این انتخاب های محدود،ترس و نگرانی بر جامعه بریتانیا حاکم خواهد شد.لابی های تجاری در بریتانیا از همین حالا نسبت به برگزیت بدون توافق هشدار داده اند و اکثریت دو حزبی پارلمان به طور قطع برای ممانعت از حصول چنین نتیجه ای دست به کار خواهند شد.
برخی از نمایندگان محافظه کار از همین حالا گفته اند که اگر می موضع خود را به حمایت از برگزیت بدون توافق تغییر دهد،استعفا خواهند داد و بسیاری از آنها به اندازه کافی برای پایین آوردن دولت او مجاب شده اند.
از آنجا که غیرممکن بودن موافقت با خروج بودن توافق یا طرح توافق ترزا می ،واضح و مبرهن شده است،فضای اجتناب ناپذیری که از سال 2016 میلادی برگزیت را از چالش های جدی محافظت می کرد ،از بین می رود و به زودی احساس اجتناب ناپذیری به نفع برگزاری همه پرسی جدید،تغییر می کند.
این تغییر از هم اکنون در رسانه های بریتانیا آغاز شده است. در حالی که در دو سال گذشته هر کسی که برگزیت را به چالش می کشید به عنوان دشمن مردم و خائن به دموکراسی محکوم می شد،حالا «بی بی سی»،«تایمز» و دیگر نهادهای رسانه ای تاثیرگذار ناگهان به یاد آورده اند که اصل اساسی دموکراسی این است که رای دهندگان حق تغییر نظر و تصمیم خود را دارند.
اما حتی اگر همه پرسی دوباره برگزار شود،مشکل بزرگ تری پیش می آید:چه سوالی باید در رای نهایی مردم از آنها پرسیده شود ؟ آیا رای دهندگان باید میان باقی ماندن در اتحادیه اروپا یا پذیرش توافق می یکی را انتخاب کنند؟ یا اینکه گزینه «نه به برگزیت» در مقابل گزینه «برگزیت بدون توافق» قرار می گیرد؟ یا اینکه حتی مردم باید میان توافق می و خروج بدون توافق یکی را انتخاب کنند؟
البته که رای دهندگان می توانند در همه پرسی جدید نظر خود را تغییر دهند اما مسئله اینجاست که این همه پرسی می تواند منجر به باقی ماندن بریتانیا در اتحادیه اروپا بدون در نظر گرفتن سوال هایی شود که در این رای گیری از مردم پرسیده می شود.
این فرآیند،گویای این است که نیروی اجتناب ناپذیری حرکت خود عیلع برگزیت را آغاز کرده است .
رای دهندگان به زودی خواهند گفت: «همه ما می دانیم که برگزیت باید متوقف شود.پس چرا سیاستمداران با آن کنار نمی آیند؟!»
نظر شما