ازدواج یک رابطه متعهدانه، هدفمند و عاشقانه است؛ معیارهایی که در دوستی معنی ندارد

به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان از البرز، امروزه مشاوره پیش از ازدواج به عنوان یک امر مهم و بدیهی تلقی می شود و ضرورت مشاوره در زندگی همسران نیز اهمیت اساسی دارد. براساس آمار، افرادی که مشاوره پیش از ازدواج  می شوند میزان موفقیت زناشویی و کم شدن طلاق نسبت به گروه کنترل افزایش می یابد.

باور به این مهم که یکی از بزرگترین و محکم ترین قراردادها ، سند ازدواج است از دیگر موارد قابل تأمل در خصوص اهمیت جایگاه مشاوره است و پاسخ به این پرسش ها که آیا افراد خوب و به اندازه کافی خودشون را می شناسند؟ آیا بلوغ فکری و عاطفی و هویت و هدف دارند ؟

در همین رابطه « مهدی شاه نظری» در مصاحبه اختصاصی با خبرنگار خبرگزاری شبستان در البرز در نخستین بخش از سوالات در این رابطه که آیا دوستی می تواند پیش بینی کننده ازدواج باشد؟ می گوید: موضوع دوستی دختر و پسر را نمی توان کتمان کرد امروزه باتوجه به آماری که داریم دختر و پسر به صورت وسیع در ارتباط با یکدیگرهستند. در همین رابطه ، آیا می توانیم بگوییم دختر و پسری که ارتباط آنها طولانی شده است ،می توانیم بگوییم ازدواج خوبی خواهند داشت ؟ پاسخ این است « خیر».

روانشناس خانواده و زناشویی و عضو هیئت علمی دانشگاه افزود: دوستی پیش از ازدواج نه پیش بینی مثبت و نه منفی دارد؛ اگر در دوستی اتفاقات ناگواری مانند مشاجره شدید یا رفت و برگشت داشته باشند پیش بینی منفی خواهد داشت. حتی اگر ارتباط خوبی طرفین باهم داشته باشند نمی توانیم بگوییم که پیش بینی مثبت دارد.

لطفا بفرمایید از منظر شما مهمترین تفاوت ازدواج با رابطه دوستی چیست؟

به جرأت می توان در ارتباط دوستی گفت که 90 درصد لذت و تنها 10 درصد  مسئولیت است. فرد هیچ گونه مسئولیتی در قبال رابطه دوستی ندارد و این رابطه صرفا لذت است.

در حالی که افراد وقتی ازدواج می کنند متوجه می شوند که فقط مسئولیت دارند. در عین حال، بعضی از افراد هستند که پس از چند سال دوستی که ازدواج می کنند ازدواج آنها حتی به یک سال نمی رسد؛ چرا که هیچ گونه مشاوره ای ندیده اند که بدانند.

امروزه به دلایل متعدد اقتصادی، فرهنگی و ... امکان ازدواج برای بسیاری به صورت قانونی وجود ندارد و در بسیاری مواقع شاهد دوستی هایی هستیم که دور از تائید خانواده پدید می آید، بفرمایید مهمترین حسن ازدواج چیست که تفاوت اصلی آن با یک رابطه دوستی غیر متعهدانه است؟

در ازدواج اصل مهمی به نام محبت و احترام است. آن احترامی که بین زوجین وجود دارد، در دوستی پیدا نمی شود. زن و شوهر در قانون زوجیت باید به یکدیگر احترام بگذارند، ولی اگر در دوستی این اصل برقرار نشود و آن وقت ازدواجی پدید آید، افراد  که در زیر یک سقف زندگی می کنند یاد تحقیری که کرده اند می افتند و اگر بی احترامی ها شکل گیرد، جمع کردن این موضوع ممکن نیست؛ حتی در زوج درمانی امکان پذیر نیست.

لطفا بفرمایید تفاوت سبک زندگی ازدواج و دوستی از حیث روانشناسی چیست؟

در این رابطه باید بگویم، سبک زندگی در دوستی راه معینی ندارد، ولی در ازدواج سبک زندگی مشخص و هدفمند است. به عبارتی دیگر در دوستی نوع رابطه به صورت سینوسی است؛ بالا و پایین دارد، اما در ازدواج این گونه نیست، چرا که ازدواج هدفمند است مانند حمام کردن، اگر به این رابطه رسیدگی نکنید و آن محبت های دوران نامزدی را خرج نکنیم و احترام ها را نگذاریم، دچار مشکل خواهیم شد؛ اما در دوستی دو روز در هفته همدیگر را می بینید اما در ازدواج هر روز همدیگر را می بینید.

بفرمایید جایگاه عشق در ازدواج چه اندازه اثرگذار است؟

عشق دو نوع است. عشق گرم و هیجانی و عشق کامل. عشق گرم و هیجانی تاثیری بر ازدواج خوب ندارد  و به درد زندگی کردن نمی خورد.

بهترین تعریف عشق از منظر اشترنگ بک است. آن جا که می گوید: عشق یک مثلث به نام صمیمیت ، کشش جنسی و تعهد است. عمدتا در روابط دوستی صمیمیت و کشش جنسی در روابط عاطفی شکل می گیرد و این مطلب تنها در رابطه دوستی دوام ندارد. چرا که مغز عادت می کند و پس از چند سال عادی می شود و کاملا طبیعی است . کم شدن طبیعی است اما چقدر کم شدن، مهم و آسیب زا است.

یکی از عناوین ازدواج و حتی رابطه دوستی « تعهد» است، لطفا در این رابطه توضیح بفرمایید؟

« تعهد» پیش از صمیمت است. دوست داشتن تعهد نمی آورد . چیزی که تعهد را به وجود می آورد از منظر اریک اریکسون این است که به هویت دست پیدا کرده باشیم.

یعنی من خودم را می شناسم، هویّت معیار می آورد و همه معیارهای فرد مشخص شده است. یعنی همچنان آن فردی را که انتخاب کردی، قبول داری و حاضریم برای او انرژی بگذاریم . به عبارت دیگر، عشق کامل وقتی به وجود می آید که به خودشناسی برسیم.