خبرگزاری شبستان، گروه مسجد و کانون‌های مساجد: شناخت ائمه جماعات اثرگذار در سطح مساجد و پیرو آن جامعه، علاوه بر معرفی الگوهای نیک به افراد، می‌تواند مشوقی برای ائمه جماعات جوان‌تر در مدیریت هر چه بهتر مساجد نیز باشد.
خبرنگار ما طی سلسله گزارش‌هایی به معرفی تعدادی از ائمه جماعات با سابقه و اثرگذار در محیطی که در آن قرار داشته یا دارند، می‌پردازد و در همین راستا در بعدازظهر یکی از روزهای آبان ماه 1397 به دفتر آیت‌الله سید جلال مجد هاشمی، در مسجد جامع غدیر خم پاسداران تهران رفتم و گزارشی مفصل از خدمات و فعالیت‌های دینی، انقلابی، فرهنگی، اجتماعی و علمی ایشان تهیه کردم که که مشروح بخشِ دوم آن، در ادامه می‌آید.
در بخش نخست تا اینجا رسیدیم که آیت‌الله مجد هاشمی به تهران آمدند و کارشان را در مسجد (و شاید بهتر است بگوییم، نمازخانه کوچک) ضرابخانه شروع کردند. این مسجد در یکی از مناطق امنیتی-اطلاعاتی دوران حکومت شاهنشاهی قرار داشت از اینرو فعالیت انقلابی علما به شدت تحت نظرِ ماموران رژیم طاغوت بود.
آیت‌الله مجد هاشمی در چنین شرایطی و با کمک شهید محمد مفتح، اعلامیه های امام خمینی(ره) را در آب انبار «مسجد قبا» تکثیر و از طریق افرادی مطئن و انقلابی، در سراسر تهران و ایران توزیع می کردند. ایشان این کار را بسیار مخفیانه انجام می دادند به طوری که اعضای خانواده ایشان نیز از این اقدامات انقلابی اطلاع نداشتند.
امام جماعت مسجد جامع غدیر خم شخصا کار تکثیر اعلامیه رهبر کبیر انقلاب اسلامی را انجام می دادند زیرا ماموران ساواک، بسیار مراقب فعالیت انقلابی مساجد و علمای منطقه پاسداران (ضرابخانه) بودند از اینرو آیت‌الله مجد هاشمی و شهید مفتح، شخصا انجام این کار را برعهده داشتند. جالب است هزاران هزار اطلاعیه های مرحوم امام خمینی(ره) از این طریق تکثیر و توزیع شد، و به لطف خداوند، هیچ کس از این کار خبر نداشت.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی، نیز بسیاری از اقدامات مهم در فروپاشی کامل رژیم طاغوت و استقرار نظام جمهوری اسلامی، از جمله دستگیری برخی از سران و مسئولان ارشد حکومت شاهنشاهی مانند ارتشبد نعمت الله نصیری –رئیس سازمان اطلاعات و امنیت کشور (ساواک)- توسط آیت‌الله مجد هاشمی و شهید مفتح انجام شده بود.
(جالب است بدانید که در روز ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ همزمان با پیروزی انقلاب در جریان حمله مردم به زندان‌ها و پادگان‌ها، نصیری که به همراه گروه دیگری از رجال و کارگزاران رژیم پهلوی در پادگان جمشیدیه زندانی بود، به سرعت شناسایی و دستگیر شد و پس از ضرب و شتم و جراحاتی که بر او وارد شده بود در مدرسه رفاه تحویل نیروهای انقلاب شد. وی در ۲۶ بهمن ۱۳۵۷ به حکم دادگاه انقلاب اسلامی به جرم ارعاب در جامعه و کشتار مردم در سال‌های ریاست بر ساواک و شهربانی تیرباران شد.)
آیت‌الله مجد هاشمی درباره فعالیت های انقلابی خود به خبرنگار ما گفتند «برخی از گروه ها و جریان های سیاسی و دانشگاهی، برنامه هایی در برخی از مراکز شمال تهران از جمله «حسینیه ارشاد» برگزار می کنند که چندان رنگ و بوی حرکت امام خمینی(ره) را نداشت و بعضا نگاه اصلاح طلبانه به رژیم طاغوت داشتند؛ اما من رویکردم، حرکت انقلابی در مسیر رهبر کبیر انقلاب اسلامی بود. از اینرو حساسیت ساواک نسبت به فعالیت های بنده و مسجد ضرابخانه، شدید بود.»
به موضوع اصلی بحث، یعنی فعالیت آیت‌الله مجد هاشمی در مسجد ضرابخانه برمی گردیم. این مسجد که در واقع، سوله ای کوچک و فرسوده بود با زحمات آیت‌الله مجد هاشمی و با همکاری برخی از مومنین و متدینین تهران، بازسازی شد و اینک یک مجموعه بزرگِ دینی، فرهنگی، اجتماعی و علمی است.
آیت‌الله مجد هاشمی که بنابر توصیه حضرت آیت‌الله العظمی گلپایگانی به مسجد ضرابخانه آمده بودند، پس از یک سال خدمت متعهدانه، و بنابر اصرار نمازگزاران و اهالی منطقه، تصمیم به حضور دائمی در تهران و امامت و مدیریت مسجد ضرابخانه کردند که حمایت های شهید مفتح، نقشی مهم در این زمینه داشت. آیت‌الله مجد هاشمی در این باره گفتند «انگار نوعی الهام به بنده شده و انقلابی روحانی در من، ایجاد شده بود که اگر هنری داری و می خواهی به دین خدمت کنی، در همین جا بمان.»
از اولین اقدامات آیت‌الله مجد هاشمی در مسجد ضرابخانه (مسجد جامع غدیر خم)، تشکیل «شورای اسلامی» بر اساس اصل قرآنی «وَشَاوِرْهُمْ فِي الْأَمْرِ» بود.
برخی از فعالین مسجد ضرابخانه، بعد از مدتی که از فعالیتِ آیت‌الله مجد هاشمی در این خانه خدا، گذشته بود، خواستند ماهیانه ای (حقوقی) برای ایشان تعیین کنند، و پاکتی هم به ایشان دادند. حاج آقای مجد پاکت را گرفتند و به آنها برگرداندند و فرمودند «برای توسعه و رونق فعالیت های مسجد، باید بیشتر از اینها خرج کنید. البته من برای خودم، چیزی نمی خواهم، اما برای گسترش فضای فیزیکی و افزایش کمی و کیفی برنامه های مسجد، باید بیشتر هزینه کنید.»
آیت‌الله مجد هاشمی در ادامه فعالیت هایشان، بازسازی مسجد ضرابخانه را وجهه همت خود قرار دادند. نکته جالب این است که تخریب دیوار مسجد اولیه، تنها یک روز به طول انجامید؛ به عبارت دیگر، ساختمان مسجد، آنقدر کوچک بود که تخریب آن چندان زحمتی نداشت، اما بازسازی و توسعه آن، کاری طاقت فرسا بود که علمایی مانند آیت‌الله مجد هاشمی با روحیه تعاون، اراده خستگی ناپذیر و اخلاص و تقوی کم نظیرشان، انجام آن را برعهده گرفته و به خوبی از عهده آن برمی آیند.
در آغاز شروع به کارِ تخریب و نوزسازی مسجد، یکی از قدیمی های صاحب منصبِ مسجد و منطقه، به بنده فرموند «آقای مجد! من وضعیت منطقه را به خوبی می شناسم، بنابراین به شما می گویم اگر یک آجر از این مسجد، بردارید، نمی توانید آجری دیگر، جای آن بگذارید.» در واقع این فرد، به جای اینکه حاج آقای مجد، انگیزه بدهند، تو دل ایشان را خالی می کردند. آیت‌الله مجد هاشمی در جواب آن فرد فرمودند «اگر قرار باشد من اینجا را بسازم، حرف شما درست است، اما اگر خدا بخواهد این مسجد، توسعه یابد، چی؟ این سخن من، لرزه ای در دل آن فرد و سایر فعالان مسجد ضرابخانه به وجود آورد و آنها با انگیزه ای بیشتر، کار کردند. خلاصه اینکه، خدا خیلی کمک کرد و در آن شرایط سیاسی و اجتماعی؛ و در آن موقعیت جغرافیایی که دور تا دور ما، دستگاه های امنیتی و اطلاعاتی رژیم طاغوت قرار داشتند، توانستیم مسجد را دوباره بنا کنیم. من از ابتدای حضورم در این مسجد تاکنون، مشغول ساخت و ساز و توسعه مسجد ضرابخانه هستم.»
درباره همت مضاعف و تلاش های بی وقفه آیت‌الله مجد هاشمی می توان به این آیه از قرآن کریم اشاره کرد که « فَإِذَا فَرَغْتَ فَانصَبْ»(سوره مبارکه شرح، آیه 7).
نظر شما