به گزارش خبرنگار شبستان، سعید بیابانکی از شاعران کشورمان است که در سبک های سنتی و سپید شعر سروده است.بیابانکی در قالب چهار پاره به مفاهیمی چون عشق و حضرت سید الشهدا پرداخته است.شهرت وی بیشتر برای اشعار عاشقانه آیینی و طنز است. رد پایی بر برف، نامه های کوفی، نمی از خورشید، سنگچین و ته ترنجی، نه اناری از جمله آثار این شاعر است. بیابانکی معتقد است، اگر شاعران سفارش حضرت زینب(س) را که گفتند" من در عاشورا جز زیبایی ندیدم" سر لوحه کار خود قرار دهند بدین اندازه اغراق و مبالغه در شعرهای عاشورایی راه پیدا نمی‌کند. وی همچنین اذان داشته است که شعر در نهضت عاشورایی و حرکت امام حسین (ع) نقش موثری داشته است و اگر شعر از فرهنگ عاشورا حذف شود چیزی از این فرهنگ باقی نمی ماند.
یکی از معروف ترین شعرهای بیابانکی در مورد واقعه عاشورا بدین شرح است:
بگذار كه این باغ، درش گم شده باشد
گل‌های تَرَش، برگ و بَرَش گم شده باشد
جز چشم‌به‌راهی به چه دل خوش كند این باغ؟
گر قاصدك نامه‌برش گم شده باشد
باغ شب من كاش درش بسته بماند
ای كاش كلید سحرش گم شده باشد
بی اختر و ماه است دلم مثل كسی كه
صندوقچه سیم و زرش گم شده باشد
شب، تیره و تار است و بلادیده و خاموش
انگار كه قرص قمرش گم شده باشد
چاهی است همه ناله و دشتی است همه گرگ
خواب پدری كه پسرش گم شده باشد
آن روز تو را یافتم افتاده و تنها
در هیبت نخلی كه سرش گم شده باشد
پیچیده شمیمت همه‌جا ای تن بی‌سر
چون شیشه عطری كه درش گم شده باشد
نظر شما