مهدی زارع در گفت و گو با خبرنگار مسجد و کانون های مساجد خبرگزاری شبستان با اشاره به اینکه مساجد به عنوان محل های حضور اقشار مختلف مردم در محلات مختلف شهر ظرفیت بسیار خوبی برای ترویج فرهنگ ایمنی در برابر سوانح خصوصا زلزله دارند، گفت: می توان آموزش های نحوه مواجهه با زلزله و کاهش صدمات ناشی از آن را از طریق شبکه گسترده مساجد در سراسر کشور به مردم منتقل کرد.
وی خاطرنشان کرد: مساجد همچنان که در دوران دفاع مقدس نقشی ویژه در تامین نیروهای داوطلب برای دفاع از کشور داشتند، در تمام زلزله های بزرگ ایران از قبیل زلزله سال 1341 بویین زهرا، زلزله سال 1357 طبس، زلزله سال 1369 منجیل و زلزله سال 1382 بم هم به عنوان محل گردآوری کمک های مردمی و اعزام تیمهای امداد مورد توجه مردم قرار گرفتند.
عضو فرهنگستان علوم گفت: این تجربه مثبت خصوصا در فاز مواجهه با یک زلزله می تواند به نقش مساجد در آمادگی و آموزش همگانی برای افزایش سطح ایمنی و پیشگیری توسعه یابد.
وی با بیان این که می توان با همکاری متخصصان و فعالان حوزه آموزش ایمنی و کاهش آسیبهای سوانح طبیعی، شبکه ای با محوریت مساجد برای ارتقای سطح ایمنی ایجاد کرد که به عنوان مدلی سراسری برای آمادگی مردم در مقابل زلزله و سوانح طبیعی عمل کند، افزود: اگر از تجربیات مساجد در گردآوری و هدایت کمک های مردمی در زلزله های قبل استفاده کنیم، می توانیم کارکرد مساجد را از مرحله پاسخ به سانحه به مرحله آمادگی و پیشگیری توسعه دهیم تا با توجه به جایگاه ویژه ای که در فرهنگ اسلامی ما دارند نقش پررنگ تری در چرخه مدیریت بحران کشور ایفا کنند.
وی با اشاره به مطرح بودن بحث تابآوری اجتماعی که نقش ویژه ای برای مردم در قالب تشکلهای مدنی در حوزه ایمنی و کاهش آسیب پذیری در سوانح قائل است، اظهار کرد: بهعنوان مثال و برغم اینکه برخی میگویند مناطق 12 و 13 تهران به نسبت مناطق مدرنی چون 22 و 5 فرسوده بوده و در صورت بروز زلزله احتمالی در تهران خسارت فیزیکی بیشتری را متحمل میشود اما این مزیت را هم دارند که همکاری و نظم و ارتباط در میان مردم این مناطق، بیشتر است. نمود این ارتباط قوی اجتماعی نیز همین مساجد و هیاتهای مذهبی هستند که در مناطق قدیمی تر شهر نقش پررنگ تری دارند.
وی ادامه داد: می توانیم با یک برنامه ریزی اصولی از پتانسیل مسجد به خوبی استفاده کنیم و در گام اول با توجه به اینکه افراد محلات برای نماز جماعت در مسجد جمع میشوند میتوان پس از مراسم، دو جوان تحصیلکرده در رشته مرتبط زمینشناسی، ایمنی یا ساختمان از همان محله انتخاب کرد و این افراد به ارزیابی ایمنی محله و ساختمانهای آن بپردازند و در گامهای بعدی به سمت تهیه یک برنامه برای آمادگی در برابر زلزله حرکت کنند.
نظر شما