به گزارش خبرگزاری شبستان از اصفهان، آیت‌الله حسین مظاهری، رئیس حوزه علمیه اصفهان و از مراجع تقلید در درس اخلاق حوزۀ علمیۀ اصفهان با عنوان "شرح چهل آیۀ اخلاقی" در مدرسۀ صدر اصفهان و در جمع اساتید، فضلا و طلّاب این حوزه گفت: به فضل الهی در سه سال گذشته چهل حدیث ارزشمند از بین روایات نورانی اهل‌بیت«سلام‌الله‌علیهم» شرح داده شد و به خواست خداوند متعال و لطف حضرت ولیّ‌عصر«ارواحنا فداه» از سال جدید به شرح اخلاقی چهل آیۀ شریفه از آیات قرآن کریم خواهیم پرداخت.
وی بحث خود را با شرح آیۀ شریفۀ «بسم‌الله‌الرّحمن الرّحیم» آغاز و خاطرنشان کرد: آیۀ «بسم‌الله الرّحمن الرّحیم» که 114 مرتبه در قرآن کریم تکرار شده است، مسلّماً در هر سوره جزء سوره است و شایسته است در قرآن‌هایی که به خصوص در ایران چاپ می‌شود، این آیۀ نورانی جزء آیات سور قرآن کریم محسوب و شماره گذاری گردد.
معظّم‌له در تفسیر حرف "باء" از بسم‌الله الرّحمن الرّحیم، اظهار داشت: از آنجا که «بسم‌الله» جار و مجرور است و خود به خود می‌تواند معنای مستقلّی داشته باشد، نیاز به متعلَق ندارد و از این رو می‌توان گفت: «باء» در بسم‌الله الرّحمن الرّحیم کاربرد مستقل دارد و منظور از «بسم‌الله» این است که با نام نامی خداوند متعال، شروع و آغاز می‌کنیم.
وی افزود: به کارگیری «بسم‌الله» به جای «بالله» نیز به جهت احترام بیشتر و برای تبرک و تیمم است.
آیت‌الله مظاهری در شرح واژۀ نورانی «الله» خاطرنشان کرد: واژۀ «الله» برای ذات باری‌تعالی که مستجمع جمیع صفات کمالات است، وضع شده و همۀ اوصاف الهی را در بر دارد.
وی در ادامۀ بیانات خود، رحمان را صفت عام و رحیم را صفت خاص خداوند تعالی برشمرد و افزود: عالم هستی و همۀ موجودات آن، متعلق به خداوند سبحان است و پروردگار عالم به اندازۀ شأن و ظرفیت هر موجودی، به او رحم کرده و رحمت و نعمت خویش را در دنیا و آخرت، به وی عطا می‌فرماید.
وی ادامه داد: این موهبت، از رحمانیت خداوند که صفت عام او خداوند متعال است، سرچشمه گرفته و تفاوت آن با رحیمیت خداوند متعال در این است که رحیمیت که همان هدایت عنائیۀ پروردگار عالم است، در نیا و آخرت، به مؤمنین اختصاص دارد و همۀ موجودات عالم هستی را فرا نمی‌گیرد.
معظم‌له در این‌باره اضافه کرد: هدایت تکوینی پروردگار عالم، مربوط به همۀ موجودات عالَم است و هدایت تشریعی، فقط همۀ آدمیان را شامل می‌شود، ولی هدایت عنائیه که از رحیمیت خداوند سبحان نشأت می‌گیرد، مختص مؤمنین است؛ همچنان‌که قرآن کریم می‌فرماید: «بِالْمُؤْمِنینَ رَؤُفٌ رَحیم»
آیت‌الله مظاهری با اشاره به تجلیات خداوند متعال در ازل، همۀ موجودات را تجلی خداوند دانست و افزود: باید توجه داشت و به درستی، این مطلب را فهمید که در تجلیات خداوند سبحان، اموری نظیر دخول و اتحاد، مطلقاً راه ندارد؛ چراکه ذات اقدس و مقدس او، برتر و اجل و اعظم و اعلی از این‌گونه امور است و تمثیل ساده و تشبیه تجلی الهی، مثال آینه است که تصویر در آینه، نه داخل در آن است و نه متحد با آن است و آنچه را بزرگان و عرفا دربارۀ تجلیات خداوند تعالی فرموده‌اند، غیر از این نیست.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دفتر آیت الله مظاهری، وی در ادامۀ این مطلب گفت: پروردگار متعال، در ازل، دوگونه تجلی ذاتی کرده است؛ یک تجلی ذاتی از رحمانیت ذات باری‌تعالی سرچشمه گرفته و حاصل آن، موجودیت همۀ ذرات و موجودات عالَم هستی است که تجلّیِ «کُنِ رحمانی» حق‌تعالی هستند.
وی افزود: از تجلی ذاتی دیگری که از رحیمیت خداوند متعال سرچشمه می‌گیرد و همۀ موجودات را شامل نمی‌شود، در دو مرحله، قرآن کریم و عترت طاهره (علیهم‌السّلام) موجود شده‌اند و این دو مرحله، تجلیات عظیمی است که با همۀ اسماء و صفات خداوند سبحان حتی اسماء و صفات مستأثره بوده است و به عبارت دیگر وجود قرآن و عترت، عنایت خاصه‌ای است که پروردگار متعال از سر رحیمیت خود، به عالَم وجود عطا فرموده است.
پایان پیام/
نظر شما