به گزارش خبرگزاری شبستان، یاران امام عصر(عج) ویژگی هایی دارند که به آنها استعداد همراهی با حضرت حجت(عج) در راهبری آن قیام جهانی و تحقق دولت کریمه را می بخشد.
«يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا مَنْ يَرْتَدَّ مِنْكُمْ عَنْ دِينِهِ فَسَوْفَ يَأْتِي اللَّهُ بِقَوْمٍ يُحِبُّهُمْ وَيُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْكَافِرِينَ يُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَلَا يَخَافُونَ لَوْمَةَ لَائِمٍ ذَلِكَ فَضْلُ اللَّهِ يُؤْتِيهِ مَنْ يَشَاءُ وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ؛ اى كسانى كه ايمان آورده ايد هر كس از شما از دين خود برگردد به زودى خدا گروهى [ديگر] را مى آورد كه آنان را دوست مى دارد و آنان [نيز] او را دوست دارند [اينان] با مؤمنان فروتن [و] بر كافران سرفرازند در راه خدا جهاد مى كنند و از سرزنش هيچ ملامتگرى نمى ترسند اين فضل خداست آن را به هر كه بخواهد مى دهد و خدا گشايشگر داناست»(1)
امام صادق(ع) می فرمودند: «همانا یاران صاحب این امر، برای او نگهداری شده اند؛ اگر همه مردم نیز از بین بروند، خداوند یارانش را به او می رساند و آنان همان کسانی هستند که خدای عزّوجلّ فرموده: «اگر اینان بدان کافر شوند پس به تحقیق، ما گروهی را که بدان کافر نیستند بر آن موکل کرده ایم.» (2) و آنان همان کسانی هستند که خداوند درباره آنان فرموده است: «خداوند به زودی گروهی را خواهد آورد که آنان را دوست می دارد و آنان نیز او را دوست می دارند در برابر مومنان، فروتن و در برابر کافران با عزت و درشتخو و سختگیر هستند.»(3)
امام صادق(ع) در برخی از اوصاف یاران امام زمان(عج) فرمودند: «آنان مردانی هستند که دل های شان مانند پاره های آهن است، شکی در ایمان به خدا در آن راه نیافته و در طریق ایمان، از سنگ محکم تر هستند اگر آنها را وا دارند که کوه ها را از جای بکنند، از جای کنده و از میان بر می دارند.
لشکر آنها قصد هیچ شهری نمی کند، جز اینکه آن را خراب می نماید، اسب های آنها زین های زرین دارند و خود آنها برای تبرک، بدن خود را به زین اسب امام(عج) می سایند. آنها در جنگ ها امام(عج) را در میان گرفته و با جان خود از وی دفاع می کنند و هر کاری داشته باشد، برایش انجام می دهند.
مردانی در میان آنها هستند که شب ها نمی خوابند، زمزمه آنها در حال عبادت، همچون زمزمه زنبور عسل است. تمام شب را به عبادت مشغول اند و روزها سواره به دشمن حمله می کنند. آنها در وقت شب، راهب و هنگام روز، شیرند.
فرمانبرداری آنها از امام(عج)، بیش از فرمانبرداری کنیز از آقایش است. آنها مانند چراغ های درخشنده اند و دل هایشان همچون قندیل های چراغ است. آنها ادعای شهادت دارند و تمنا می کنند که در راه خدا کشته شوند. شعار آنان این است: «ای خونخواهان حسین(ع)!»، از هر جا می گذرند، رعب آنها پیشاپیش آنان به اندازه یک ماه راه، در دل ها جای می گیرد و بدین گونه به پیش می روند. خداوند هم پیشرو به سوی حق و حقیقت را پیروز می گرداند.»(4)
امام صادق(ع) فرمودند: «مَنْ سَرَّهُ أَنْ يَكُونَ مِنْ أَصْحَابِ الْقَائِمِ فَلْيَنْتَظِرْ وَ لْيَعْمَلْ بِالْوَرَعِ وَ مَحَاسِنِ الْأَخْلَاقِ وَ هُوَ مُنْتَظِرٌ فَإِنْ مَاتَ وَ قَامَ الْقَائِمُ بَعْدَهُ كَانَ لَهُ مِنَ الْأَجْرِ مِثْلُ أَجْرِ مَنْ أَدْرَكَهُ فَجِدُّوا وَ انتَظِروا؛ هر کس که بودن در شمار یاران قائم(عج) شادمانش می سازد، باید در انتظار باشد و با حال انتظار به پرهیزگاری و خلق نیکو رفتار کند. پس اگر اجلش برسد و امام قائم عجل الله تعالی فرجه پس از درگذشت او قیام کند، بهره او همچون بهره کسی است که آن حضرت(ع) را دریافته باشد. پس بکوشید و منتظر باشید.»(5)
پی نوشت ها:
1-سوره مائده، آیه 54؛
2-سوره انعام، آیه 89؛
3-الغیبه، نعمانی، ص 316؛
4-بحارالانوار، ج25، ص 308؛
5—الغیبه، نعمانی، ص 200.
*برگرفته از پرتوی از آیه های مهدوی، محسن قرائتی، به کوشش حسن ملائی
نظر شما