به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان از قائمشهر، اسماعیل منصوری لاریجانی، عضوهیئت علمی دانشگاه، پیش ار ظهر امروز(25 آبان) در همایش «علم از منظر دین» در سالن اجتماعات عمارت شهرداری قائمشهر گفت: بحث امروز ما پیرامون علم از منظر دین است و در این ضیافت علمی و روحانی به آن، پرداخته می شود.
وی افزود: همگان می دانند که انسان برای هدفی بسیار مقدس و عالی، خلق شده است و به تعبیر همه حکما و علما و همچنین فلاسفه که قرآن نیز بر آن صحه می گذارد، انسان برای ماموریت خاصی به این دنیا، پا گذاشته است.
منصوری لاریجانی اظهار کرد: هر چه که علم، پیشرفت می کند و نظام حاکم بر جهان را کشف می نماید بر حیرت و شگفتی آن، افزوده می شود چرا که تمام آنها درای هدف و حکمتی هستند.
کارشناس برنامه تلویزیونی معرفت بیان کرد: انسان ها در عالم الست با خدا، پیمانی بستند و آن را امضا کردند اما عمل نکردن به وظیفه خود به خاطر نشستن غبار غفلت بر این پیمان ازلی است.
وی ابراز کرد: خدا، پیامبران را فرستاده که بشر را به دعوی این میثاق فطرت، فرا بخوانند و عالی ترین و بهترین نعمت خدا به بشر، نعمت خداشناسی است که به حیوانات، داده نشده است.
منصوری لاریجانی گفت: با بهره گیری از تبلیغ و هدایت پیامبران، می توان لایه های غفلت و بی توجهی را از انسان ها، زدود و این میثاق الهی انسان با خدا، همواره وجود دارد.
وی با تاکید بر اینکه عقل انسان باید فعال باشد، اظهار کرد: عقل باید هم آغاز اندیش و هم آخراندیش باشد و از کجا آمدن و به کجا رفتن همواره مورد پرسش و کنکاش عقل انسان، قرار گیرد.
منصوری لاریجانی بیان کرد: عشق، میل مفرط به ابدیت دارد و هنگامی که این میل با شهوت، قدرت و دنیاطلبی تقویت شود به سرکوبی می رود اما وقتی که این میل در مسیر دین قرار گیرد، تقویت می شود.
وی ابراز کرد: فقط انسان تشنه به دنبال چشمه نیست بلکه چشمه نیز به دنبال انسان تشنه است تا به لب تشنه برسد و این امر با رهاشدن از تعلقات دنیوی، میسر می شود و در صورت تحقق این امر دیگر از عاشق، چیزی باقی نمی ماند و عشق نیز خود معشوق را می سوزاند.
این عارف و فیلسوف برجسته با بیان اینکه ذکر و فکر در حکمت الهی به هم گره می خورند، عنوان کرد: عالَم اکبر در درون ما، وجود دارد و محدود است اما انسان، جانش محدود نیست بلکه بیکران است و کسانی که از جان خود می گذرند و راه شهادت را برمی گزینند به حقیقت، دست یافته اند.
منصوری لاریجانی با اشاره به اینکه طریقت و شریعت و همچنین شریعت و طریقت از هم جدا نیستند، گفت: یک عارف که سالیان طولانی می نشیند و به عالَم بیرون، توجه ندارد بخاطر این است که تمام حقیقت در درون است و او به آن، دست یافته است.
وی اظهار کرد: ذائقه باید جهت چشیدن جاذبه و حقیت دین عوض شود تا انسان شهد و حقیقت دینداری را به طور کامل، بچشد و به اینگونه رنگ و بوی خدایی می گیرد.
نظر شما