به گزارش خبرنگار شبستان، الهام فلاح، نویسنده عصر دیروز در نشست نقد و بررسی کتاب خود با عنوان خون‌مردگی که در پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی با حضور راضیه تجار، قاسمعلی فراست، دکتر محمدرضا سنگری و احمد شاکری برگزار شد، گفت: کتاب اولم را سال 88 شروع کردم. نام این کتاب زمستان با طعم آلبالو بود که ققنوس آن را چاپ کرد. بعد از آن سامار را نوشتم که دو بار ممنوع شد و مجوز نگرفت و سرانجام با کتاب سومم چاپ شد. فضای کتاب سوم من با عنوان کشور چهاردهم با دو رمان اولم فرق می کرد. فکر می کنم این کتاب به لحاظ غنای فرهنگی و پژوهشی بهترین کتابم است اما متاسفانه پخش درستی نداشت. بعد از آن کتاب زال و رودابه را برای نوجوانان کار کردم.
فلاح اظهار داشت: دغدغه نوشتن در فضای جنگ و دفاع مقدس همیشه با من بود و منتظر شوری بودم که در این زمینه قلم بزنم. فضای جنگ را خودم تجربه کردم، متاسفانه یا خوشبختانه من حتی خاطرات دو سه سالگی ام را به یاد می آورم. عموی گمشده و از دست رفته ام در جنگ، دردی است که همیشه با ماست. نگارش کتاب خون‌مردگی حدود یک سال طول کشید و راحت مجوز گرفت اما به دلیل مشغله زیاد انتشارات چشمه 18 ماه در صف انتشار بود.
این نویسنده بیان کرد: مسئله ای که به آن پایبند هستم انقلاب است. رمان آخرم با عنوان " همه دختران دریا " برشی از انقلاب است زمانی که گروهک های سیاسی موازات انقلاب شکل گرفتند. این کتاب در مورد خانمی است که از نزدیک وارد این فضا شده است. من برای دو رمان آخرم واقعا زحمت کشیدم. سنم طوری نبود که تجربه زیستی آن زمان ها را داشته باشم، برای همین خیلی تحقیق کردم و پای حرف خیلی ها نشستم و نگارش این دو کتاب برایم تجربه شیرینی بود.
بر اساس این گزارش، حامد رشاد در این جلسه خاطرنشان کرد: نسبت به مقوله جنگ فاصله گرفتیم که این امر هم فرصت هایی در اختیار ما می گذارد و هم به نوعی تهدید است. خانم فلاح قلم موجز و زیبایی دارند. توضیحات بکری در این کتاب دیدم. ضرباهنگ تند خواننده را به دنبال خود می کشد. خون‌مردگی داستان کم‌حاشیه و سرراستی است و گیرایی خوبی دارد. بسیاری از شخصیت ها واقعی و ملموس هستند. در فصل سوم قلم نویسنده دیگر طراوت اولیه را ندارد. ما با یک گسستی بین فصل دوم و سوم مواجه هستیم که سوالات خواننده را پاسخگو نیست.
نظر شما