به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری شبستان، چند روزی بیشتر به برگزاری یکی از مهم ترین ، بزرگ ترین و سرنوشت سازترین اتفاق ها و رویدادهای سیاسی کشور باقی نمانده است. این روزها تب وتاب انتخابات ریاست جمهوری در گوشه گوشه این کشور و در بین همه اقشار از جمله اهالی فرهنگ و هنر دیده می شود و صد البته در بین مردمی که فارغ از تمام اتفاقات وماجراها و کم و بیش ها، همیشه و همیشه پای صندوق های رای حضور یافتند وآمدند تا مثل همیشه حضور سبزشان رقم زننده اتفاق های بزر گی برای این مرز و بوم باشد.
باید گفت جدا از تمام ماجراهای سیاسی، فارغ از دیدگاه تمام دسته بندی ها و گروه بندی ها، به دور از تمام جنجال های سیاسی، به نظر می رسد مهم ترین مسئله این روزهای کشور نفس حضور مردم در انتخابات است؛برای رقم زدن آنچه عمیقا می خواهند و در نتیجه رسیدن به خواسته ها و مطالباتشان.که اگر این صحنه را خالی کنند و پای خود را از این میدان بیرون بکشند یعنی از حق مسلم خود و فرصتی که برای تصمیم گیری و نمشارکت داشتند به راحتی گذشته اند. شور و اشتیاق شرکت در رای گیری انتخابات ریاست جمهوری البته در بین اهالی فرهنگ و هنر بسیار پررنگ به نظر می رسد؛ به دلیل روشنی که همچنان امیدوار هستند، به توجه بیشتر به حوزه فرهنگ و اهالی فرهنگ. به این بهانه با چند نفر از نویسندگان و شعرا گفت و گو کردیم و از عقاید خود برای ضرورت حضور در پای صندوق های رای گفتند.
عبدالجبار کاکایی ، شاعر، ترانه سرا، نویسنده و زبان شناس گفت: در رای گیری انتخابات شرکت می کنم و معتقدم هر چه اکثریت پای صندوق های رای بیایند به خواست اصلی و عمومی جامعه نزدیک تر می شویم. به همین دلیل فکر می کنم حضور اکثریت برابر است با اثبات حقیقت؛ حقیقت خواست مطالبات ملی و میلیونی مردمی ، اگر نزدیک به این آماری که اعلام کرده اند که 52 میلیون نفر است بتوانند در انتخابات شرکت کنند مطالبات ملی مردم در تاریخ ثبت می شود و جهت نگاه مردم روشن می شود.
رحیم مخدومی، نویسنده ادبیات دفاع مقدس هم با بیان اینکه به هر حال سرنوشت چهار سال از آینده کشور در این انتخابات رقم می خورد، گفت: زمام امور مملکت ، صرف بودجه آن، چگونگی اداره مملکت، نحوه گردش امور در وزارت خانه ها با این انتخاب قرار است مشخص شود.
وی افزود: این مهم به میزان رای مردم بستگی دارد و در نتبجه مشخص می شود جامعه چه رویکردی خواهد داشت؛ به سوی خدمت یا خدای نکرده به سمت جفای در حق مردم می رود. روحیه انقلابی که رییس جمهور می تواند داشته باشد و دستاوردهای مردم و شهدا و انقلاب را حفظ کند با این رای دادن ها مشخص می شود.
وی در ادامه توضیح داد: بنابراین بسیار مهم است و اهمیتش این است که کمتر از حضور رزمندگان در هشت سال دفاع مقدس در میدان های رزم نیست، زیرا آنها از دستاوردهای انقلاب و نظام دفاع می کردند و امروز هم رای دادن و پای صندوق ها حاضر شدن برابر با همان حضور است.چنانکه رهبر معظم انقلاب فرموده اند:" اگر در طول این سال های بعد از انقلاب انتخابات نبود از جمهوری اسلامی هم خبری نبود"بنابراین ارزش و جایگاه رای چیزی برابر با دفاع یک مجاهد در مرزهاست.
علیرضا قزوه، شاعر و نویسنده معاصر نیز در همین به خبرنگار فرهنگی شبستان گفت: حتما پای صندوق های رای می روم. وظیفه داریم و البته موضع داریم و موضعمان هم مشخص است؛ دلسوز انقلاب هستیم و انقلاب را قبول داریم. مسلما هر کسی که انقلاب وامام (ره) را قبول داشته باشد دلش برای انقلاب می سوزد. روبروی انقلاب دشمنان بسیاری وجود دارند که دائم در حال رصد اخبار و اوضاع هستند . عدم حضور و شرکت ما در انتخابات نشان دهنده این است که ما آنها را تصمیم گیرنده می دانیم و بنابراین خود را کنار می کشیم.
وی افزود: بدترین حالت در این شرایط عدم حضور ماست. به هر حال باید حضور داشت و به هر کدام از کاندیداها که مورد نظر ماست رای بدهیم به هر حال پیروز می شویم ، اما باید با موضع باشیم و برای انتخابمان وقت گذاشته باشیم و برای انتخاب و شخصیت خود ارزش قائل باشیم. برنامه هایشان را دیده باشیم و از برنامه هایشان باخبر باشیم. من تصور می کنم اینکه از کدام جناح کدام آدم را انتخاب می کنیم مهم نیست، مهم این است که با اعتقاد و نیت پاک رای بدهیم.
علی موذنی، نویسنده داستان کوتاه و بلند، رمان، نمایشنامه، فیلمنامه نیز درباره ضرورت شرکت در انتخابات ریاست جمهوری گفت: قطعا در این انتخابات شرکت می کنم و تصور می کنم این امکانی است برای اینکه بتوانیم روی سرنوشت خود اثر بگذاریم. به نظرم مشارکت در انتخابات ریاست جمهوری امروز ضرورت دارد و باید به این وسیله آینده را برای خود و نسل های بعدی پی ریزی کنیم.
شرکت در انتخابات از دو منظر بسیار مهم به نظر می رسد؛اول اینکه این از حق مسلم و قانونی خود استفاده کرده ایم که چشم پوشی از آن می تواند به بزرگ ترین اشتباه تاریخی مان تبدیل شود و دوم اینکه به وظیفه مان عمل کرده ایم؛وظیفه ای که روی دوش تک تکمان سنگینی می کند.
الهام عطائی
نظر شما