به گزارش خبرگزاری شبستان و به نقل از روابط عمومی و امور بین‌الملل سازمان زیباسازی شهر تهران، کلائوس هونزیکر، هنرمند آلمانی درباره اثر اجرایی خود در هشتمین سمپوزیوم بین‌المللی مجسمه‌سازی تهران گفت: اثر «همچون پرنده رها شود» دارای یک مفهوم کلی است که از دو بخش تشکیل شده است. در این اثر یک بخش کار استاتیک است که مفهوم پایداری دارد. در واقع مفهوم نخست کار من طرح سوال است، اما مفهوم دوم مربوط به برداشت مخاطب از اثر است که می‌تواند بسیار متفاوت باشد. البته من از ایده‌ها و برداشت‌های مختلف کاملا استقبال و با آن موافقت می‌کنم.
این هنرمند آلمانی تصریح کرد: با توجه به اینکه اثر من در سمپوزیوم هنوز اجرا نشده، قطعا هنوز بازخوردی ندارد اما طبق تجربه‌های قبل می‌توانم بگویم که بازخوردها عموما تفاوت چندانی با آنچه که من مدنظر دارم، نیست و عملا در راستای اندیشه‌های من بوده است.
هونزیکر در خصوص فرم اجرایی اثر خود اظهار کرد: «همچون پرنده رها شود» اثری است که در آن سعی کرده‌ام شکلی شبیه به بال پرنده را ترسیم کنم، لذا خطوطی را در آن تعبیه کرده‌ام تا مفهوم میله‌های زندان را برای پرنده تداعی کند.
وی افزود: به طور حتم پرنده با پر زدن می‌تواند از میله‌های زندان عبور کند لذا سعی کردم که این مفهوم را نشان دهم که پر زدن از محدودیت‌ها یک امکان مهم در درون هر شرایطی است یا به افرادی اشاره کنم که در درون خود یک زندان دارند و پرهای وجودی خود را بسته‌اند.
این هنرمند آلمانی بیان کرد: در واقع من خواستم بگویم که گاهی محدودیت‌ها زندانی از درون را برای افراد شکل داده است لذا من در این اثر می‌خواستم بگویم که می‌توان از تمام محدودیت‌های درونی و ذهنی که عموما انسان‌ها با آن درگیر هستند، می‌توان رها شد.
وی در خصوص فضای حاکم بر هشتمین سمپوزیوم بین‌المللی مجسمه‌سازی تهران گفت: این نخستین باری است که من به ایران می‌آیم و این کشور را تجربه می‌کنم اما تا همین حالا باید بگویم که همه چیز در این سمپوزیوم فوق‌العاده است زیرا این رویداد به بهترین شکل برگزار و ارائه شده به نحوی که ما هیچ نگرانی نداریم؛ ضمن اینکه مراسم افتتاحیه این بخش نیز بسیار حرفه‌ای بود که جای تشکر دارد.
این هنرمند تصریح کرد: افرادی که در سمپوزیوم تهران هستند، بسیار به هنرمندان در راستای اجرای بهتر اثر کمک می‌کنند حتی دستیاران نیز بسیار خوب هستند و ما با آنان ارتباط مناسبی داریم این در حالی است که من نظیر این رویداد را در دیگر برنامه‌ها ندیده‌ام.
هونزیکر ادامه داد: من شش هفته در سمپوزیوم مصر بودم و با اینکه بیست و دومین دوره این سمپوزیوم برگزار می‌شد اما بدون اغراق می‌توانم بگویم که شرایط اصلا خوب نبود، زیرا ما حتی ابزارهای ابتدایی را نیز برای اجرا نداشتیم. این در حالی است که وزیر فرهنگ مصر دو بار به همراه بادیگاردهای مختلف برای بازدید از سمپوزیوم آمد. برای من جالب بود که هزینه گزافی صرف بادیگاردها می‌شد اما هیچ اقدامی در راستای تامین ابزارهای هنرمندان نشده بود.
وی با اشاره به شرایط خوب حاکم بر هشتمین سمپوزیوم بین‌المللی مجسمه‌سازی تهران گفت: با اینکه سمپوزیوم تهران هشتمین دوره خود را می‌گذراند و رویداد هنری جوانی است اما واقعا همه چیز فوق‌العاده است تا جایی که من تنها یک سمپوزیوم نظیر تهران را در ایالات متحده آمریکا دیدم، البته حتی آنجا نیز ابزارهای هنرمندان دست دوم بود در حالی که اینجا همه چیز نو و بسیار تمیز است، ضمن اینکه در تهران مسائل و اصول ایمنی بسیار خوب رعایت می‌شود و حتی دستیاران نیز این مسائل را رعایت می‌کنند. این در حالی است که عموما در سمپوزیوم‌های دیگر این ابزارهای ایمنی کمتر دیده می‌شود. راجع به لباس فرم نیز باید بگویم که این نخستین بار است که ما یونیفرم مخصوص دریافت کرده‌ایم و این برای من بسیار جذاب است.
این هنرمند آلمانی که 25 سال سابقه کار با سنگ را در کارنامه کاری خود دارد، درباره متریال اثر خود در هشتمین سمپوزیوم بین‌المللی مجسمه‌سازی تهران اظهار کرد: به طور حتم هر سنگی برای خود کاراکتر ویژه‌ای دارد لذا نحوه ارتباط برقرار کردن با سنگ‌ها بسته به نوع آنان متفاوت است به این معنا که باید با هر سنگی بر اساس کاراکتر مخصوص به آن ارتباط برقرار کرد. با توجه به اینکه سنگ اثر من سنگ آهک است باید بگویم که تا امروز مشکل خاصی در آن مشاهده نکرده‌ام.
هونزیکر درباره حضور دانشجویان در سمپوزیوم تهران گفت: ایده حضور دانشجویان در سمپوزیوم بسیار خوب است زیرا هدف و پیام سمپوزیوم کسب دانش و تجربه جدید در کنار انجام کارهاست لذا قرار دادن دانشجویان در کنار کارها می تواند تبادل اطلاعات، دانش و تجربه را به دنبال داشته باشد البته من معتقدم که همه افراد حاضر در سمپوزیوم در حال یادگیری هستند و شخص من نیز در حال آموختن هستم، لذا خوشحال می‌شوم اگر به کسی چیزی بیاموزم زیرا این تبادل اطلاعات و تجربه یک مسیر دوسویه است.
وی که پانزدهمین تجربه حضور خود را در سمپوزیوم‌های بین‌المللی را می‌گذراند، درباره سطح آثار حاضر در هشتمین سمپوزیوم بین‌المللی مجسمه‌سازی تهران بیان کرد: سطح آثار حاضر در سمپوزیوم را بر اساس ماکت‌هایی که ارائه شده، دیده‌ام و فکر می‌کنم که سطح آثار نسبتا خوب است، البته من تجربه فعالیت با هنرمندان ایرانی را در سمپوزیوم‌های بین‌المللی داشته‌ام و فکر می‌کنم که آنها بسیار خوب و عالی هستند.
این هنرمند آلمانی فضای ذهنی و مفهومی اثر خود را بین‌المللی خواند و گفت: فضای ایران قطعا با مفهوم اثر من همراه است زیرا این یک مفهوم بین‌المللی است البته به صورت معمول در سمپوزیوم‌ها مفهوم نقش پررنگی ندارد و عموما کار بر اساس یک تم ارائه می‌شود.
هونزیکر ادامه داد: در اثر من ایده مربوط به میله‌های زندان مربوط به معماری یک فضا در مصر است که به مرور گسترش یافت و در نتیجه درون کارهایم ظهور کرد زیرا من وقتی یک مفهوم را در ذهن خودم دارم سعی می‌کنم ابتدا آن را روی کاغذ بیاورم و سپس با افزودن ایده‌های مختلف آن را تغییر دهم به نحوی که حتی وقتی تجربه حضور در کشوری را ندارم سعی می‌کنم از مقالات و مطالبی که تحقیق می‌کنم، فضا را دریافت کنم. در واقع سبک کار من چون موسیقی‌دانانی است که ابتدا آهنگ را درست می‌کنند و سپس بر روی آن متن و ترانه می‌سرایند.
وی افزود: من ایده‌های مربوط به میله‌های زندان را بر اساس شرایط محیطی هر کشوری متفاوت اجرا کرده‌ام به نحوی که در فنلاند به دلیل سرد بودن فضای این کشور، فرم میله‌ها را به شکل دهانی با فرم قندیل اجرا کردم در حالی که همین اثر را در ایتالیا به دلیل کوه‌هایی که وجود دارد به شکل کوه اجرا کردم، لذا بسته به فضا فرم را نیز تغییر می‌دهم زیرا من نمی‌خواهم صرفا یک اثر پایدار را ارائه کنم.
این هنرمند تاکید کرد: من می‌خواهم در اثر خود مفهوم ناپایداری و در حال حرکت بودن را ارائه دهم لذا اثر را از یک حالت بسته به باز می‌رسانم تا مفاهیم مختلف را در آن نشان دهم.
لازم به یادآوری است، هشتمین سمپوزیوم بین‌المللی مجسمه‌سازی تهران به همت سازمان زیباسازی شهر تهران در برج میلاد در حال برگزاری است و تا 24 اردیبهشت‌ماه از ساعت 10 تا 18 همه روزه میزبان علاقمندان به هنر است.
نظر شما