خبرگزاری شبستان_ صومعهسرا: محرومیتزدایی و توجه به عمران و آبادانی مناطق محروم، از بدو پیروزی انقلاب اسلامی، یکی از دغدغههای جدی مسئولان نظام بوده و امام خمینی(ره) نیز، توجه به مشکلات کوخ نشینها را بر کاخ نشینها ارجح دانستند و تاکید فراوانی بر این امر داشتند.
با پیروزی انقلاب اسلامی و پایان جنگ تحمیلی، نهادها و ارگانهای مختلفی، برای آبادانی و سازندگی کشور وارد صحنه شدند تا پس از خلق یک حماسه تاریخی در غلبه بر استکبار جهانی، حماسهای دیگر این بار در میدان سازندگی و آبادانی کشور خلق کنند.
با وجود تمامی این تلاشها و بسیج عمومی برای ریشهکنی محرومیتها، در برخی مناطق دور افتاده، شاهد وجود مناطق محروم و کمبرخوردار هستیم که در این راستا تشکلهای مختلفی از گروههای جهادی در سطح کشور به صورت خودجوش تشکیل شد.
اردوهای جهادی تحول فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی و سياسی در مناطق محروم بوجود میآورند، در حقيقت اين اردوها مقدمات و ملزومات تحول در اين عرصه را در روستاها ايجاد میكنند و به نوعی تسهيلگر محسوب میشوند.
در این راستا جوانان گیلانی در قالب گروه جهادی «یسری» عازم منطقه محروم خوزستان شدند تا چند روزی یاور محرومین باشند، آنجا مردمانی زندگی میکردند که هنوز حداقل امکانات رفاهی را نیز تجربه نکرده بودند، جوانان جهادگر گیلانی با فعّالیتهایشان شادی را به منطقه بسیار محروم روستای شاخ کوپال به ارمغان آوردند و روحی تازه در مردمان زجر کشیده و محروم آن دیار دمیدند و به زندگی معنایی تازه بخشیدند.
هرچند که ویترین اردوی جهادی فعالیت عمرانی و فرهنگی است اما باطن قصه امیدواری مردمی است که در طول سالیان سال مغفول واقع شده و به آنان کملطفی شده است.
56نفر از جوانان بیریا و مخلص گیلان از تعطیلات و تفریحات خود زدند و با تمام وجود و عشق در میان مردمان محروم روستای شاخ کوپال حاضر شدند و حلقه عشاقی را شکل دادند که عطر محبت و انسانیت و جوانمردی را بین محرومین منتشر کنند.
مسئولان باید به مردمان مناطق محروم بیشتر رسیدگی کنند
سید علی حسینی، یکی از اهالی منطقه شاخ کوپال با بیان اینکه جوانان گیلانی از راه دور به روستای محروم ما آمدهاند تا در آبادانی و محرومیتزدایی کمک کنند و بسیار جای خوشحالی است، گفت: جهادگران از سن بالا تا پایین در این اردو حضور دارند و مشاهده اینگونه صحنهها شادی را برای مردم این منطقه به ارمغان آورده است.
وی با بیان اینکه حضور جهادگران در این چندروزه در روستای شاخ کوپال دلگرمی برای مردم است، تصریح کرد: دورتادور این روستا شرکت نفت وجود دارد اما متاسفانه با وجود این شرکتها، فقط یک مدرسه در این روستا ساخته شده است.
این مرد روستایی با اشاره به اینکه از مسئولان خواستاریم که به جهادگران امکانات بیشتری دهند تا وقتی در روستا حضور پیدا میکنند دستشان برای خدمات رسانی بازتر باشد، خاطرنشان کرد: دهیار این روستا مشکلات مردم این روستا را حل نمیکند.
حسینی با اشاره به اینکه مسئولان باید به مردمان مناطق محروم بیشتر رسیدگی کنند، اظهار داشت: فرزندانم دارای تحصیلات عالیه هستند اما متاسفانه با وجود اینکه ازدواج کردهاند بیکار هستند و مسئولان باید فکری به حال بیکاری جوانان کنند.
وی با اشاره به حضور گروه جهادی «یسری» در روستایشان، افزود: با توجه به این همه مشکلات اقتصادی و .. که در سطح کشور وجود دارد و اکثر جوانان بیکار هستند، وقتی جوانانی را دیدم که با شوق و اشتیاق و با میل باطنی در این روستا بدون هرگونه چشم داشتی برای خدمات رسانی به مردم حضور پیدا کردهاند اشک شوق در چشمانم جمع می شود.
این مرد روستایی گفت: جوانان جهادگر گیلانی با همتی که داشتند یک دستگاه منزل مسکونی برایم احداث کردند که فقط سقف آن مانده است و تا چندماه آینده آماده استفاده میشود.
از مسئولان راضی نیستم/ بعد از جنگ تحمیلی خدمات رسانی به روستایمان نشده است
دوایه عبیدی، زن 120ساله شاخ کوپالی که پیرترین فرد این منطقه بود به خبرنگار خبرگزاری شبستان گفت: بعد از جنگ خدمات رسانی به روستای ما بسیار کم بوده است.
وی با بیان اینکه خدا صدام را لعنت کند که همه زندگی ما را نابود کرد، تصریح کرد: با توجه به اینکه در جنگ پیروز شدیم اما از مسئولان راضی نیستیم زیرا بعد از این همه مدت که از پیروزی در جنگ میگذرد کوچکترین خدمات رسانی به روستای ما صورت نگرفته است.
این پیرزن 120 ساله شاخ کوپالی که در دوران جوانی چندین بار با پای پیاده به کربلا سفر کرده است، خاطرنشان کرد: از من دیگر سن و سالی گذشته است و باید مسئولان به فکر فرزندان این روستا باشند تا به دلیل عدم امکانات به شهر کوچ نکنند.
بی بی دوایه با زبان شیرین عربی برای جهادگران گروه یسری دعای خیر میکرد تا در زندگیشان موفق و موید باشند که در ایام نوروز از سفرهای خانوادگی خود زدهاند و دراین روستا حضور پیدا کرده اند.
محرومیت دانشآموزان شاخ کوپال برای ادامه تحصیل
فاطمه، دختر 10 ساله روستای شاخ کوپال با بیان اینکه کلاس چهارم است، افزود: روستای ما دارای یک مدرسه تا کلاس ششم است که متاسفانه ما دخترها فقط میتوانیم تا همین مقدار درس بخوانیم.
وی با بیان اینکه پدر و برادرهای ما اجازه نمیدهند که به خارج از روستا برای ادامه تحصیل برویم، گفت: از جهادگران می خواهم تا یک مدرسه برایمان بسازند تا بتوانیم ما هم همچون دیگر بچهها، درس بخوانیم.
این دختر روستایی با بیان اینکه از معلم خود راضی نیستیم و انتظار داریم که آموزش و پرورش آن را تغییر دهد، تصریح کرد: حق به جای همه دختران این روستا است که یک مدرسه با دبیرخوب داشته باشند تا بتوانند تحصیلات عالیه را پشت سر بگذارند.
فاطمه با اشاره به اینکه برادر و پدرم اجازه نمیدهند برای ادامه تحصیل به شهر بروم، خاطرنشان کرد: اگر وضعیت به همین منوال پیش رود باید آرزوی ادامه تحصیل را برای همیشه در دلم نگه دارم و به آن دست نیابم.
لازم به ذکر است، از مسئولان استان خوزستان و مسئولان ملی خواسته میشود تا با نگاهی منصفانه به مناطق محروم مشکلات آنها را حل کنند و در زمینه محرومیتزدایی یاریگر جوانان جهادگر باشند که با هزینه کمتری میتوانند کارهای عمرانی بیشتری را درمناطق محروم به ثمر برسانند.
نظر شما