به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان از زنجان، حسن حسینعلی، دبیرعلمی همایش بزرگداشت صدرالدین زنجانی در مراسم نکوداشت این نامدار زنجانی اظهار کرد: خدمات فرهنگی و آثار ادبی صدرالدین زنجانی موجب شده است تا ایشان به عنوان یک شخصیت جامع مطرح شوند.
وی با اشاره به اینکه از ابتدای تاریخ زنجان تا شروع دوره قاجاریه در سال 1210 بیشترین رجال منتسب به زنجان به دوره مغول بازمی گردد، گفت: این رجال در دوره اسلام شناخته تر هستند.
به گفته این مقام مسوول، صدرالدین زنجان اولین شخصیتی است که برای بزرگداشت وی با همراهی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی اقدام شده است.
حسینعلی با اشاره به اینکه 27 مقاله به دبیرخانه این همایش در زنجان ارسال شده است، خاطرنشان کرد: چهار مقاله برگزیده شده است که سه مقاله در این همایش ارائه می شود.
وی با اشاره به اینکه این مقالات در فصلنامه زنجان چاپ می شود، ادامه داد: این همایش پله نخستی برای احیاء و معرفی رجال زنجانی در عرصه های مختلف است.
این کارشناس تاریخی افزود: برای بزرگداشت بزرگان زنجانی باید کار مضاعف داشت و این همایش پله نخستی برای شناساندن یکی از رجال نامور زنجانی است.
وی با اشاره به اینکه در گذشته، متولیان فرهنگی رجال استان زنجان را به تنها به سهروردی و حکیم هیدجی خلاصه کرده بودند، گفت: این همایش می تواند فرصتی برای معرفی دیگر رجال نامدار زنجان باشند.
صدرالدین احمد بن عبدالرزاق خالدی زنجانی یکی از وزرای دوران حکومت ایلخانان در ایران محسوب می شود که به عنوان یکی از مفاخر ارزشمند زنجان است.
این وزیر در دهه پایانی سده هفتم هجری وزیر ایلخانیان بوده و بیشتر به نام صدر جهان معروف بوده است که در حال حاضر نیز خیابانی به همین نام در زنجان وجود دارد، اگر چه بسیاری از مردم زنجان از علت نامگذاری آن بی خبر هستند.
صدرجهان اولین کسی در تاریخ ایران بود که دستور داد از اسکناس به جای پول‌های فلزی مرسوم آنزمان استفاده کنند. وی آن اسکناس‌ها را چاوه نامید.
صدرالدین به دستور غازان خان به قتل رسید، امروزه یکی از خیابان‌های مرکزی شهر زنجان به نام وی خوانده می شود.
وی در دوره گیخاتو زمام امور را دردست داشت،در دوره ایلخانی و در پایان کار خاندان جوینی، تا روی کار آمدن غازان نهاد وزارت وارد دوره ای پر فراز و فرود شد. ارغون که در واکنش به دوره احمد تگودار و برتری خاندان جوینی به ایلخانی رسید، امیری مغولی را به مقام وزارت برگزید.
روی کار آمدن امیر بوقا وقفه ای درفرآیند سازماندهی دیوانسالاری ایلخانی توسط ایرانیان و همسازی دولت ایلخانی با الگوی ملکداری ایرانی ایجاد کرد، با این حال ضرورت های اداره قلمرو ایلخانی و پیامدهای تمرکز امارت و وزارت در دست امیری مغول بدون پیشینه دیوانسالاری، به کار بوقا پایان داد.
پس از بوقا در دوره ارغون، گیخاتو و بایدو، وزیران برجسته ایرانی در حکومت ایلخانی به قدرت رسیدند، در این زمان سعدالدّوله یهودی و صدرالدّین خالدی زنجانی از وزیران برجسته ایرانی بودند که با وجود کفایت در اداره امور قلمرو ایلخانی، به سبب پاره ای ناهمسازی ها و رقابت های درونی حکومت ایلخانی و گرایش های تمرکز گریز امرای مغول، دوران وزارت ایشان با وجود بارقه هایی از امید برای سامان حکومت ایلخانی و امور ایران چندان نپایید.
صدر جهان در سال ۶۹۷ هجری قمری درگذشت.
نظر شما