به گزارش خبرگزاری شبستان و به نقل از روابط عمومی موزه هنرهای معاصر تهران، مجید ملانوروزی در مراسم افتتاح مروری بر فیلم های آلمانی سهراب شهید ثالث گفت: مهم ترین وظیفه سینما تک این است که به تفکر و اندیشه این نوع از سینمای اندیشمندانه توجه خاص نشان دهد.سینما تک موزه هنرهای معاصرتهران از ابتدا آغازگر این اندیشه بود و چند دوره خوب را پشت سر گذاشت.
سینمای موج نو ایران بعد از موج نو فرانسه ، بلژیک و ایتالیا امروز به عنوان یکی از بنیانگذاران دوران جدید و موسسین موج نو تجلیل می شود.
از آغاز دوره جدید سینما تک ،موزه به دنبال آثار سهراب شهید ثالث بود و با موزه مونیخ مکاتباتی صورت دادیم تا بتوانیم آثار شهید ثالث را به صورت امانت به نمایش بگذاریم.
ملا نوروزی در ادامه افزود:بخش اعظمی از فیلم های شهید ثالث در ایران ساخته شده است و بخشی از برجستگان عرصه هنرهای تجسمی ما مثل آیدین آغداشلو ، و مرتضی ممیز در هنر شهید ثالث سهیم بودند و ما خوشحالیم که امروز می توانیم آثاری از این هنرمند پیش رو را در موزه هنرهای معاصرتهران تماشا کنیم.
امیر حسین سیادت مسوول سینما تک موزه هنرهای معاصر تهران گفت: نمایش 9 فیلم آلمانی سهراب شهیدثالث در سینماتک اتفاق بزرگی است. در این مجموعهی 9 تایی فیلمِ «فرزندخواندهی ویرانگر» محصولِ 1987 آخرین فیلم است؛ این یعنی دست کم از ساخت این فیلمها 30 سال میگذرد! طی سه دههی اخیر شناخت و قضاوت ما از فیلمها بر اساس نسخههای بیکیفیت و فاقد زیرنویس موجود در ایران بوده. بارها خواندهایم و شنیدهایم که «چشمهی خلاقیت شهیدثالث پس از مهاجرت خشکید و او نتوانست سینمایش را با زمانه انطباق دهد». به عنوان کسی که نسخههای مرغوبی از آثار آلمانی شهیدثالث را دیده باید بگویم که عمیقاً با چنین گزارهها و قضاوتهایی مخالفم. و تردید ندارم خیلی از کسانی که طی این برنامه فیلمهای او را خواهند دید در این مخالفت با من همراه خواهند شد.
سیادت در ادامه افزود:آخرین تصاویری که از سهراب شهیدثالث موجود است تصاویریست که چند روز پیش از فوت او ثبت شده است. در این تصاویر شهیدثالث صراحتاً خودش را «فیلمسازی اروپایی» میخواند. به نظرم این تأکید بر بخشِ اروپایی کارنامهاش پیامیست به ایرانیهایی که طی سالها از کنار این بخش مهم و اساسی کارنامهی وی راحت گذشته بودند. انگار میخواهد بگوید «تا فیلمهای آلمانیِ سهراب شهیدثالث را نبینید شناخت درستی از او نخواهید داشت». برای همین هم ما در این برنامه عامدانه فقط آثار آلمانی او را نشان میدهیم و از نمایشِ دوبارهی فیلمهای ایرانیاش پرهیز کردهایم. خواهید دید که هیچ یک از این فیلمهای آلمانی مطلقاً ربطی به ایران ندارند. همه دربارهی آلماناند و برخیشان با تاریخ، فرهنگ و ادبیات آلمان پیوندی بسیار محکم دارند. شاید برای همین هم بخش فرهنگیِ سفارت آلمان تمام قد پشت این پروژه ایستاد و از آن حمایت کرد.
در ادامه این مراسم یوستوس کمپر؛ رایزن فرهنگی سفارت آلمان گفت:شهید ثالث به درجه ای از پوچ گرایی و جو گرایی را نشان می دهد که شرایط قابل تغییر نیست.او قطعا توجه خواصی به در حاشیه مانده داشت.با نگاهی ریزبین و جزئی نگر همواره بخشی از فیلم هایش را به این افراد اختصاص می دهد.
هر چند شهید ثالث می گوید فیلم سازی است که به هیچ کشوری تعلق ندارد اما من می گویم که او فیلم ساز آلمانی است.او زمانی که در ایران بود فیلم های ایرانی می ساخت و بعد که به آلمان آمد فیلم های آلمانی ساخت.او به هر دو فرهنگ احترام می گذاشت .او به واقع ،بخشی از فرهنگ هر دو کشور است و این منحصر به فرد است.
کمپر افزود:زمان زیادی از آخرین فیلم او گذشته است و امروز در آلمان هم او کارگردانی فراموش شده است.او شخصیت پیچیده ای داشت و فیلم هایش قابل فهم نبودند.وقتی در تهران با افراد مختلف صحبت کردم دیدم بسیاری از افراد شهید ثالث را می شناسند اما فیلم های آلمانی او هیچ وقت در ایران نمایش داده نشده است و مطمئن هستم بعد از اکران این فیلم ها تصویر بهتری از او خواهیم داشت.
رضا حائری؛کیوریتور این برنامه درارتباط با نمایش این فیلم ها گفت:پیدا کردن این نسخه ها کار آسانی نبود.ما بارها مکاتبه کردیم و بارها به در بسته خوردیم .موزه مونیخ به من گفت شما اولین نفر نیستید که این درخواست را دارید و بسیاری از افراد دیگر هم آمدند و دست خالی از این موزه بیرون رفتند.
او در ادامه گفت که این مذاکرات چهار سال به طول انجامید اما بالاخره اتفاق افتاد و من امروز تصور می کنم به 20 سال پیش برگشته ام زمانی که با یک شور و شوقی برای تماشای فیلم های شهید ثالث به سینما رفتم و دوست داشتم رخدادی شبیه ان حادث شود و همین برای من کافی است.
نظر شما