هادی منوری، شاعر معاصر درباره رویکرد شاعران معاصر به شخصیت حضرت علی (ع) در شعر به خبرنگار شبستان، گفت: آنچه شاعران معاصر پارسی گو درباره حضرت علی (ع) ارایه داده اند، بیشتر پیرامون عدالت محوری ایشان و رسیدگی به محرومان مانند نان بردن به در خانه فقرا و ... است.
وی افزود: شیوه حکومتداری حضرت علی (ع) و شهادت مظلومانه ایشان آن هم در محراب مسجد کوفه از دیگر نکاتی است که شاعران معاصر به آن پرداخته اند، چنانکه در مورد بحث شهادت آن حضرت می توان گفت که این بحث از مهم ترین دستمایه های شعری شاعران است.
وی با بیان اینکه شعر یک الهام درونی است و نمی توان برای شاعر دراین زمینه قانون تعیین کرد، ادامه داد: نمی توان بیان کرد که یک شاعر آگاهانه و یا غیرآگاهانه سراغ یک موضوع شعری رفته است. هر شاعری دیدگاه خاص خودش را دارد، یکی با مطالعه سراغ شعر می رود و مثلاً رویکرد تاریخی به یک شخصیت دارد اما در شعر دیگری احساس بر بعد عقلانی چیره می شود اما آنچه در شعر مهم است جوشش درونی است که باید به آن توجه کرد.
وی همچنین در مقایسه شعر معاصر و کلاسیک از نظر توجه و پردازش به شخصیت حضرت علی (ع) نیز عنوان کرد: به نظرم نمی توان به صراحت عنوان کرد که شعر کلاسیک به این مقوله بهتر پرداخته یا شعر معاصر، اما به نظرم شعر در بین دیگر هنرها وظیفه خود را بهتر از همه انجام داده است به عنوان مثال تاکنون سینما و تئاتر درباره حضرت علی (ع) چکاری انجام داده اند یا اینکه رمان نویسان چه اثری خلق کرده اند بنابراین آنچه مسلم است اینکه شاعران سهم خود را بهتر از دیگران ایفا کرده اند.
منوری درباره برگزاری شبهای شعر علوی در خراسان نیز اظهار کرد: قبلاً در خراسان شبهای شعری برای حضرت علی (ع) با عنوان شب شعر «محراب» برگزار می شد حتی چند سال پیش جشنواره شعر علوی نیز داشتیم که در حال حاضر به دلایلی برگزار نمی شود اما به نظر هر چیزی که به شناخت و معرفت درباره حضرت علی (ع) کمک کند می تواند در این زمینه موثر باشد.
این شاعر ادامه داد: متاسفانه به کتاب های شعر علوی توجه نمی شود مثلاً من چند سال پیش مجموعه ای درباره اشعار علوی به سازمان فرهنگی و هنری شهرداری مشهد سپردم که بعد از چند سال هنوز چاپ و منتشر نشده است و به جای آن کتاب های بی اهمیت مدام چاپ و منتشر می شود و این نشانه ای از بی توجهی به اشعار علوی است.
وی در پایان شعری را تقدیم پیشگاه حضرت علی (ع) کرد و گفت: دلم خوش است به نامت علی مدد مولا/منم کبوتر بامت علی مدد مولا/خدای روی زمینی نه آدمی زادی/ز جنس چیست کلامت علی مدد مولا /فدای همت مردی که از سر غیرت /همیشه بود غلامت علی مدد مولا/چگونه از نفس اشتیاق خالی شدنماز نیمه تمامت علی مدد مولا/به سمت مسجد کوفه نرو نرو ... ولی اما/برو برو به سلامت علی مدد مولا.
پایان پیام/
نظر شما