جیرانی: روزی که لحن فیلم را انتخاب کردم احتمال می‌دادم مخاطب ارتباط برقرار نکند

به گزارش خبرنگار سینمایی شبستان، فریدون جیرانی، کارگردان فیلم سینمایی «خفه‌گی» درباره فیلم گفت: بعد از فیلم قبلی‌ام که آن را زیاد دوست نداشتم و می‌خواستم به گونه‌ سینمایی که دوست داشتم برگردم یعنی عشق و جنایی. سعی کردم سناریویی را بنویسم که تریلر با داستان اجتماعی یکی شود.

الناز شاکردوست نیز درباره حضور در این فیلم گفت: با نقش صحرا زندگی کردم و امروز نقاب خنده‌ام را زدم و زخم‌هایی که با این نقش همراهم بود را کنار گذاشتم و با خنده آمدم چون یک بازیگر با نظرات منتقدان و خبرنگاران زندگی می‌کند.

ماهایا پطرسیان نیز در سخنانی گفت: بعد از دو سال یا بیشتر بود که کار نکرده بودم تا اینکه فریدون جیرانی پیشنهاد کار داد و پذیرفتم‌ که در کنار وی باشم. این فیلم آبرومند و خود سینما است اما خودم از بازی خودم راضی نبودم.

فریدون جیرانی در پاسخ به پرسشی مبنی بر اینکه چقدر امید دارید که این نوع فیلم‌ها در گیشه موفق شوند؟ گفت: روزی که لحن فیلمنامه را انتخاب کردم، می‌دانستم که لحن آن شبیه به آثار فرانسوی و سرد است و می‌دانستم احتمال دارد که با مخاطب ارتباط برقرار نکند، اما می‌خواستم این تجربه را داشته باشم و خوشحالم که سرمایه‌گذارانم مورد قبول واقع شد و ما این ریسک را کردیم.

وی خاطرنشان کرد: اگر ما این دکور و صحنه‌ها را نداشتیم، چنین تصاویری در نمی‌آمد.

ماهایا پطرسیان نیز در پاسخ به پرسشی در مورد کم‌کاری‌اش گفت: اصلا کار نکردم و در واقع بیکار بودم و کارهایی که پیشنهاد می‌شد را نپسندیدم چون برای خودم احترام قائل هستم و باید نقش و فیلمنامه را دوست داشته باشم تا کاری را قبول کنم. در این سال‌ها این موارد به سرانجام نرسید تا اینکه پیشنهاد آقای جیرانی که ویژگی‌های خاصی داشت را پذیرفتم و نقش برایم بسیار مهم بود.

الناز شاکردوست نیز در پاسخ به پرسشی درباره کم‌کاری‌اش توضیح داد: بیشتر از دو سال است که کاری نداشتم، این دو سال ممکن است در کلمه خیلی ساده باشد اما برای بازیگری که کارش را دوست دارد، فجیع است. من تجربه مرگ را پشت سر گذاشتم و جز بنده‌هایی هستم که زندگی دوباره یافتم و ان النازی که داشت می‌مرد را دوست نداشتم و به دنبال خود واقعی‌ام را پیدا کنم و به سفر رفتم اما سفر اصلی من در درونم اتفاق افتاد و آن چیزی که در نقش صحرا اتفاق افتاد شاید ماحصل این باشد.

وی بیان کرد: می‌خواستم کسی را بازی کنم که هیچ وجه اشتراکی با خودم نداشته باشد و برای پیدا کردن صحرا به کنکاش روحی و درونی برسم و همین برایم لذتبخش باشد.

جیرانی درباره فضای تصویر شده در فیلم و اینکه شبیه به فیلم‌های غربی است، گفت: بی‌زمانی و بی‌‌مکانی در قصه بسیار برایم مهم بود و اگر می‌توانستم دوباره فیلم بگیرم المان‌هایی که زمان و مکان را لو می‌داد، حذف می‌کردم. همچنین دلم می‌خواست فضایی جنایی زیر سقف اتفاق بیفتد و اگر دیدید حتی جنایت در جاده را هم زیر سقف ماشین انجام دادم. اما فضای فیلم من غربی نیست و بیشتر شبیه به فیلم‌های روسی است که این نوع فیلم‌ها را خیلی دوست داشتم و این در فیلمم ملموس است.