نمایش چهره شخصیت های مذهبی در غرب ساختارشکنانه است

به گزارش خبرنگار شبستان ،نشست تخصصی «تصویرگری شخصیت‌های مقدس در هنر ایران و غرب» با تاکید بر سینمای دینی در پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات برگزار شد.

در آغاز این نشست ضمن نمایش بخش هایی از سریال«الحسن و الحسین»،«سیده راضیه یاسینی» دلیل برگزاری این نشست را نمایش این مجموعه در شبکه های ماهواره ای کشورهای عربی عنوان کرد و گفت: در این مجموعه که در ماه مبارک رمضان در برخی از کشورهای عربی پخش می شود، چهره امام حسن(ع) و امام حسین(ع) برای اولین بار به نمایش درآمده است که مناقشاتی در میان مسلمانان به ویژه شیعیان برپا کرده است.

وی افزود: شمایل نگاری چهره های مقدس در غرب یک تفکر رایج است که هنر را نیز تحت تاثیر قرار داده است و به دنبال آن مکاتب و گرایشات هنری شکل گرفته اند که بیان زیبا و هنرمندانه در آن اهمیت ندارد.

وی تصریح کرد: با شخصی کردن دین و جدایی زندگی امروزه از باورهای دینی در جوامع غربی دو گرایش هنر دینی و غیردینی شکل گرفته است که این موضوع در اسلام و مسیحیت به دو گونه متفاوت جلوه کرده است.

وی خاطر نشان کرد: در دوران معاصر با رواج اندیشه مبتنی برخرد به ویژه در دنیای غرب، پرداختن به موضوعات دینی و نمایش چهره شخصیت های مذهبی به صورت ساختارشکنانه انجام می شود. در واقع نمایش چهره اشخاص مذهبی و مقدس در ادیان مختلف، این پرسش را مطرح کرده است که فیلمسازان تا کجا مجاز هستند که به این موضوع بپردازند و حد و مرز این موضوع کجاست.

عضو هیات علمی پژوهشکده هنر و رسانه درباره ویژگی های تصویرگری شخصیت حضرت عیسی(ع) در هنر غرب خاطر نشان کرد: مهمترین وجه بارز شمایل گرایی در دین مسیحیت، درنظر گرفتن کالبد انسانی و زمینی برای حضرت حق است که این موضوع با آموزه های دینی و توحید به عنوان اساس دین اسلام مغایر است، چرا که در دین اسلام مقام الهی بری از هرگونه تشبیه است.

یاسینی به منع صورت گری در اسلام اشاره کرد و افزود: به رغم وجود حکم قطعی دراین مورد همواره به تصویرکشیدن انبیا و اولیا الهی با تردیدهایی روبه رو بوده است. با این وجود نمونه هایی از این امر را در کتب، نقاشی های دیواری و آثار برجای مانده تاریخی مشاهده می کنیم.

این پژوهشگر خاطر نشان کرد: رواج مذهب تشیع در ایران و گسترش برگزاری مراسم تعزیه و نقالی مضامین عاشورایی، تصویرگری شخصیت های مذهبی در ایران را گسترش داد اما در دوران معاصر این موضوع کمتر به چشم می خورد.

این استاد دانشگاه مهم ترین ویژگی تصویرگری امامان و اولیای الهی در ایران را همراه با نمایش نوعی معنویت عنوان کرد و افزود: چهره این بزرگواران به دور از تجلیات دنیایی و عاری از خشم، درد و رنجش تصویرمی شود. در واقع مشاهدات تاریخی نشان می دهد که از این افراد تصویری آرمانی و ملکوتی به نمایش گذاشته می شود که با تصویر مسیح زیبارو با ظاهر جذاب بسیار متفاوت است.

وی خاطر نشان کرد: امروز در دنیای غرب شاهد نمایش چهره حضرت مریم و یا عیسی مسیح به شیوه های بسیار توهین آمیز و هجوگونه هستیم که این امر نشان دهنده نبود حد و مرز مشخص برای هنرمندان در زمینه پرداختن به مقدسات دینی است.

گفتنی است،نشست هنر شمایل نگاری در فرهنگ اسلام و مسیحیت در نشست تخصصی تصویرگری شخصیت های مقدس در هنر ایران و غرب با حضور «عبدلله بیچرانلو» و «سیده راضیه یاسینی» از اعضای هیات علمی پژوهشگاه هنر و رسانه در پژوهشکده فرهنگ،هنر و ارتباطات برگزار شد.

پایان پیام/