به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری شبستان، نام، صفات نیکو و سیمای پیامبر عظیم الشان اسلام از زمان ورود اسلام به ایران مورد تمجید و ستایش سخن سرایان و شعرای پارسی زبان بوده است.
مدایحه سرایان و شعرای فارسی زبان هر کدام در نعت رسول اکرم (ص) به سرایش اشعاری جاودانه پرداخته اند. نمونه بارز این مسئله را می توان در مخزن الاسرار نظامی گنجوی مشاهده کرد،در این اثر جاودانه نظامی با دیدی متفاوت معراج پیامبر را به تصویر می کشد.
نظامی در نخستین مدح خود، که پس از مدح و ستایش خداوند آغاز می‌شود، به اوّلیت رسول الله در خلقت پرداخته و می‌گوید:
تختة اول که الف نقش بست
بر در محجوبة احمد نشست
حلقة حی را کالف اقلیم داد
طوق ز دال و کمر از میم داد
لا جرم او یافت از آن میم و دال
دایرة دولت و خط کمال
بود درین گنبد فیروزه خشت
تازه ترنجی زسرای بهشت
رسم ترنج است که در روزگار
پیش دهد میوه پس آرد بهار
کُنْتُ نَبیّا چو عَلَم پیش برد
ختم نبوت به محمد سپرد
مه که نگین دان زبرجد شدست
خاتم او مهر محمد شدست
زیباترین شعر در وصف پیامبر را شیخ اجل سعدی شیرای سروده است:
ماه فرو ماند از جمال محمد (ص)
سرو نباشد به اعتدال محمد (ص)
قدر فلک را کمال و منزلتى نیست
در نظر قدر با کمال محمد (ص)
وعده دیدار هر کسى به قیامت
لیله اسرى شب وصال محمد (ص)
آدم و نوح و خلیل و موسى و عیسى
آمده مجموع در ظلال محمد(ص)
عرصه گیتى مجال همت او نیست
روز قیامت نگر مجال محمد (ص)
و آن همه پیرایه بسته جنت فردوس
بو که قبولش کند بلال محمد (ص )
همچو زمین خواهد آسمان که بیفتد
تا بدهد بوسه بر نعال محمد (ص )
شمس و قمر در زمین حشر نتابد
نور نتابد مگر جمال محمد (ص )
شاید اگر آفتاب و ماه نتابد
پیش دو ابروى چون هلال محمد (ص)
چشم مرا تا به خواب دید جمالش
خواب نمىگیرد از خیال محمد (ص )
سعدى اگر عاشقى کنى و جوانى
عشق محمد(ص) بس است و آل محمد(ص)
«عطارنیشابوری» در باب دوم مختار نامه در نعت رسول اکرم (ص) می گوید:
هم چار گهر، چاکر دربان تواند
هم هفت فلک، حلقهٔ ایوان تواند
جانهای جهانیان، درین حبس حواس،
اجراخور نایبان دیوان تواند
ناصر خسرو قبادیانی در قصییده زیبایی در مدح حضرت محمد (ص) و یاری رساندن حضرت علی (ع) به ایشان می گوید:
گزینم قرآن است و دین محمد
همین بود ازیرا گزین محمد
یقینم که من هردوان را بورزم
یقینم شود چون یقین محمد
کلید بهشت و دلیل نعیمم
حصار حصین چیست؟ دین محمد
محمد رسول خدای است زی ما
همین بود نقش نگین محمد
مکین است دین و قرآن در دل من
همین بود در دل مکین محمد
به فضل خدای است امیدم که باشم
یکی امت کمترین محمد
به دریای دین اندرون ای برادر
قرآن است در ثمین محمد
دفینی و گنجی بود هر شهی را
قرآن است گنج و دفین محمد
بر این گنج و گوهر یکی نیک بنگر
کرا بینی امروز امین محمد؟
چو گنج و دفینت به فرزند ماندی
به فرزند ماند آن و این محمد
نبینی که امت همی گوهر دین
نیابد مگر کز بنین محمد؟
محمد بدان داد گنج و دفینش
که او بود در خور قرین محمد
قرین محمد که بود؟ آنکه جفتش
نبودی مگر حور عین محمد
ازاین حور عین و قرین گشت پیدا
حسین و حسن سین و شین محمد
حسین و حسن را شناسم حقیقت
بدو جهان گل و یاسمن محمد
چنین یاسمین و گل اندر دو عالم
کجا رست جز در زمین محمد؟
نیارم گزیدن همی مر کسی را
بر این هر دوان نازنین محمد
قرآن بود و شمشیر پاکیزه حیدر
دو بنیاد دین متین محمد
که استاد با ذوالفقار مجرد
به هر حربگه بر یمین محمد؟
چو تیغ علی داد یاری قرآن را
علی بود بی‌شک معین محمد....
خواجه شمس الدین محمد حافظ شیرازی در وصف پیامبر اکرم (ص) می گوید:
ستاره‌ای بدرخشید و ماه مجلس شد
دل رمیده ما را انیس و مونس شد
نگار من که به مکتب نرفت و خط ننوشت
بغمزه مسئله آموز صد مدرس شد
طرب سرای محبت کنون شود معمور
که طاق ابروی یار منش مهندس شد
ببوی او دل بیمار عاشقان چو صبا
فدای عارض نسرین و چشم نرگس شد
بصدر مصطبه‌ام ، می‌نشاند اکنون یار
گدای شهر نگه کن که میر مجلس شد
لب از ترشح می پاک کن ز بهر خدا
که خاطرم به هزاران گنه موسوس شد
کرشمه تو شرابی به عاشقان پیمود
که علم بی خبر افتاد و عقل بی حس شد
خیال آب خضر بست و جام کیخسرو
به جرعه نوشی سلطان ابوالفوارس شد
چو زر خرید وجود است شعر من آری
قبول دولتیان کیمیای این مس شد
ز راه میکده یاران عنان بگردانید
چرا که حافظ از این راه رفت و مفلس شد
سپيده كاشاني شاعر پرآوازه انقلاب در ستایش پيامبراسلام(ص) می گوید:
اي يوسف پرده‌دار كعبه
اي طرفه يتيم آسمان سير
اي وارث خاتم سليمان
اي در تو شكيب و راي موسي
اي ماه حراي عشق و ايمان
صبر تو فزون زصبر ايوب
اي كرده طلوع در شبانگاه
كردار خليل و خوي آدم
اي بر شده از تبار كعبه
مهمان شگفت راهب دير
اي ختم به تو نزول قرآن
اي در تو كمال زهد عيسي
اي ياد تو روشنايي جان
محبوبترين حبيب، اي خوب
مرآت تجليات الله
عيسي نفسي چو پور مريم
این اشعار قطره اندکی از دریای بیکران شعر پارسی در دوره های مختلف تاریخی در ستایش فخر عالم هستی حضرت محمد (ص) است.
نظر شما