به گزارش گروه مهدویت خبرگزاری شبستان، حجت الاسلام والمسلمین رحیم کارگر، کارشناس مباحث مهدوی و عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی در کانال تلگرامی آینده نگاری ایران می نویسد:
عصر اربعین، احیاگر فرهنگ ناب دینی در ایثار، نوع دوستی، سخاوت و احسان است. در دنیای مدرنی که همه چیز بر اساس سود و زیان مادی سنجیده می شود و هیچ کاری بدون دریافت مزد مادی آن انجام نمی شود، ناگهان زیارت اربعین حسینی، انقلابی در طرز تفکر بشر ایجاد می کند و حساب و کتاب های ماده پرستان را به هم می ریزد. همه هر چه دارند در طبق اخلاص می گذارند و با خواهش و تمنا و سوز و اشتیاق، دیگران را دعوت به استفاده از آنها می کنند و در این ایثار و احسان خود را نمی بینند و هر چه هست حسین است و عشق حسین(ع).
البته فرهنگ احسان و نذر و خیریه و ایثار جزو لاینفک فرهنگ عاشوراست؛ اما نمود جهانی و جذاب آن، در زیارت اربعین چند سال اخیر بوده است. اربعین ، سراسر زیبایی و شکوه و صلابت است و این فرهنگ چنان پیش می رود و موانع فرج و ظهور را بر می دارد که نمی توان نظیری برای آن یافت.
نگارنده همواره محو و مات عظمت اربعین و جاذبه های خاص آن بوده است؛ به همین جهت وقتی صحنه ها و جلوه های زیبای فرهنگی، سیاسی و اجتماعی اربعین را می بیند، نمی تواند زبان به تحسین و مدح این رویداد نگشاید. این عزا و سوگ و ماتم، صرف حزن و غم و اندوه نیست؛ بلکه اوج دلدادگی، شیدایی و فنا و بی خود شدن و غرق در ارزش های والا و متعالی شدن است.
این فرهنگ، همان چیزی است که در عصر ظهور حاکم خواهد شد و مردم بدون هیچ چشم داشتی، همه دارایی های خود را با نیازمندان و محتاجان شریک خواهند شد و حکومت جهانی مهدوی نیز همه امکانات را برای رفع نیازهای مادی و معنوی بشر بسیج خواهد کرد.
فردی نزد امام صادق(ع) می آید، می گوید ما با دوستان سازماندهی کرده ایم برای سرنگون کردن بنی عباس. امام صادق(ع) از آنها می پرسد بین شما این مقدار گذشت هست که اگر کسی نیاز داشت، دست در جیب دیگری بکند، و او هیچ ناراحت نشود. آیا با هم اینطوری هستید؟ آن فرد گفت خیر. امام گفت شما که در دادن مال بخیل هستید، نسبت به نثار خون برای جامعه بخیل تر هستید.
بر این اساس در زمان ظهور حضرت مهدی (عج) هر کسی نیاز دارد به اندازه نیازش دست می کند در جیب برادرش و به اندازه نیازش پول برمی دارد، بدون آنکه او ناراحت شود. در حدیثی از امام صادق (ع) آمده است: «[در آن ایام] خداوند وحدت و الفت بین قلوب پریشان و پراکنده برقرار می کند».( کمال الدین، ج2، ص 548.)
از امام محمد باقر علیه السلام نقل شده كه فرمودند: ... إذ قام القائم، جاءت المزاملة و یأتی الرّجل إلی كیس اخیه و فیأخذ حاجته لا یمنعه...؛ ... آنگاه كه قائم قیام كند، رفاقت و دوستی خاصٌی پیدا شود،و مرد به سوی كیسه و جیب برادرش (ایمانی) می رود، و از آن حاجت خود را بر می دارد و(برادر دینی اش) او را منع نمی كند... (بحارالانوار، ج 52، ص 372) كلمه مزاملة به معنی دوستی خالصانه است. سید ابن طاووس رحمه الله در كتاب " السعد و السعود" گوید كه من در صحف ادریس نبی علیه السلام یافتم (كه نوشته بود): ... و ألقی الرّأفة و الرّحمة بینهم فیتواسون و یقتسمون بالسّویّة، فیستغنی الفقیر و لا یعلو بعضهم بعضا، و یرحم الكبیر الصّغیر و یوقّر الصّغیر الكبیر، یدینون بالحقّ و به یعدلون و یحكمون... ؛ «... رافت و ترحم را در دل آنها جای می دهم، به طوری كه مواسات و برادری میان آنها برقرار گردد و آنچه دارند بطور مساوی میان خود قسمت قسمت كنند. فقرا بی نیاز می شوند و كسی بر دیگری برتری ندارد. و بزرگتر به كوچكتر ترحم می كند و كوچك تر بزرگ را احترام می كند، و همه به دین حق متدین می شوند و طبق دستورات آن رفتار می كنند و حكم می نمایند... »(بحارالانوار، ج 52، ص 385).
گفتنی است، کانال تلگرامی «آینده نگاری ایران» به نشانی IranianForesight@ در دسترس کاربران است.
نظر شما